III wiek p.n.e. – pierwsze ślady osadnictwa – punicko-mauretańska osada obronna II wiek p.n.e. – osada przekształca się w miasteczko handlowe otoczone murem 25 p.n.e.–23 n.e. – umocnienie murów przez króla numidyjskiego Jubę II 40–285 – największy rozkwit miasta jako siedziby rzymskiego namiestnika. Zostały zbudowane m.in. bazylika, forum, kapitol, łuk Karakalli. Rozbudowa murów miejskich – w roku 169 osiągnęły one łączną długość 2500 m. W kolejnych stuleciach miasto pod rządami Arabów rozwijało się nieprzerwanie aż do XVIII wieku, kiedy to sułtan Mulaj Ismail wykorzystał zachowane tu marmury do budowy Meknes.