Το Αλ Κορν δεσπόζει πάνω από την Κοιλάδα των Βασιλέων.

Στους θηβαϊκούς λόφους κυριαρχεί η πυραμιδοειδής κορυφή Αλ Κορν, γνωστή στους αρχαίους Αιγύπτιους ως ta dehent (η κορυφή).[1] Η ομοιότητά της με πυραμίδα παραπέμπει στις πυραμίδες του Παλαιού Βασιλείου, οι οποίες προηγήθηκαν χρονικά κατά μία χιλιετία τουλάχιστον από τους πρώτους φαραωνικούς τάφους που λαξεύτηκαν εδώ.[2][3] Η ερημική θέση της νεκρόπολης την προστάτευε από την ανεξέλεγκτη πρόσβαση και την τυμβωρυχία, ενώ ειδικό σώμα αστυνόμευσης (Medjay) είχε αναλάβει την φύλαξή της.[4]

Παρόλο που τα πασίγνωστα πυραμιδικά συγκροτήματα του υψιπέδου της Γκίζας αποτελούν σήμερα το σύμβολο της αρχαίας Αιγύπτου, οι περισσότεροι τάφοι έχουν λαξευτεί στο εσωτερικό των βράχων. Η πλειοψηφία των πυραμίδων και των μασταμπά περιέχουν τμήματα λαξευμένα κάτω από το επίπεδο του εδάφους, ενώ υπάρχουν τάφοι πλήρως λαξευμένοι στον βράχο οι οποίοι χρονολογούνται στο Παλαιό Βασίλειο.[5]

Μετά την ήττα των Υξώς και την επανένωση της Αιγύπτου από τον Αχμόζε Α΄, οι ηγεμόνες των Θηβών ξεκίνησαν να κατασκευάζουν περίπλοκους τάφους οι οποίοι αντικατόπτριζαν την νεοαποκτηθείσα εξουσία τους.[6] Οι τάφοι του Αχμόζε και του γιου του Αμενχοτέπ Α΄ (η ακριβής θέση τους παραμένει άγνωστη) βρίσκονται πιθανώς στην νεκρόπολη Dra΄ Αbu el-Naga΄ της 17ης δυναστείας.[7] Ο πρώτος βασιλικός τάφος της Κοιλάδας των Βασιλέων ήταν αυτός του Αμενχοτέπ Α΄(παρόλο που η ταύτιση αυτή αμφισβητείται)[8] και του Τούθμωση Α΄. Στις επιγραφές του τάφου του Τούθμωση Α΄ αναφέρεται ότι αξιωματούχος του, Ινένι, τον συμβούλεψε να κατασκευάσει τον τάφο του στην απομονωμένη κοιλάδα (η ταύτιση του τάφου του Τούθμωση Α΄ δεν είναι βέβαιη, αλλά πιθανολογείται ότι είναι είτε ο τάφος KV20 είτε ο KV38).[9]

«Είδα πως σκάφτηκε στον βράχο ο τάφος του μεγάλου βασιλιά μου, μόνο εγώ, χωρίς να βλέπει κανείς, χωρίς να ακούει κανείς».[10]

Η Κοιλάδα χρησιμοποιήθηκε για πρωτογενείς ταφές από το 1539 π.Χ. έως το 1075 π.Χ. περίπου. Περιέχει τουλάχιστον 63 τάφους, ξεκινώντας από τον Τούθμωση Α΄ (ή και νωρίτερα, στη διάρκεια της βασιλείας του Αμενχοτέπ Α΄) , ενώ παύει να χρησιμοποιείται ως χώρος ταφής των φαραώ στο τέλος της 20ης δυναστείας, επί Ραμσή Ι΄είτε επί Ραμσή ΙΑ΄, παρόλο που συνέχισε να χρησιμοποιείται ως νεκροταφείο για μη-βασιλικές ταφές με επαναχρησιμοποίηση των ήδη υπαρχόντων τάφων.[11]

Παρά την ονομασία της, η Κοιλάδα των Βασιλέων περιέχει επίσης τους τάφους συζύγων και παιδιών των φαραώ, καθώς και τους τάφους ευνοημένων αξιωματούχων και μελών των οικογενειών τους. Έτσι στην πραγματικότητα, 20 μόνο από τους τάφους περιέχουν τα λείψανα φαραώ. Σε άλλους τάφους έχουν βρεθεί τα λείψανα αξιωματούχων των φαραώ ή μελών της βασιλικής οικογένειας, άλλοι τάφοι δεν είναι βέβαιο σε ποιον ανήκουν, ενώ σε άλλους έχουν βρεθεί τα αντικείμενα που σχετίζονται με την διαδικασία της μουμιοποίησης.[12] Την εποχή βασιλείας του Ραμσή Α' της 19ης δυναστείας (περίπου 1301 π.Χ.) εγκαινιάστηκε για τις ταφές των συζύγων των φαραώ μία άλλη κοιλάδα εκεί κοντά, γνωστή ως Κοιλάδα των Βασιλισσών.[13]