Laos

Darren On The Road - CC BY 2.0 Evelyneaguilera - CC BY-SA 3.0 Budgiekiller - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Budgiekiller - CC BY-SA 4.0 Budgiekiller - CC BY-SA 4.0 Jakub Hałun - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Sainamtha - CC BY-SA 3.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Jakub Hałun - CC BY-SA 4.0 Budgiekiller - CC BY-SA 4.0 Kings uncle - CC BY-SA 3.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Kings uncle - CC BY-SA 3.0 Christophe95 - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Evelyneaguilera - CC BY-SA 3.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Prince Roy - CC BY 2.0 Budgiekiller - CC BY-SA 4.0 Tisloafp - CC BY-SA 3.0 Sainamtha - CC BY-SA 3.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Aleksey Gnilenkov from Moscow, Russia - CC BY 2.0 Jakub Hałun - CC BY-SA 4.0 Aleksey Gnilenkov from Moscow, Russia - CC BY 2.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Kings uncle - CC BY-SA 3.0 Jakub Hałun - CC BY-SA 4.0 Naikhumklao - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Dezwitser - CC BY-SA 3.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Christophe95 - CC BY-SA 4.0 Budgiekiller - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Ekrem Canli - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Budgiekiller - CC BY-SA 4.0 Aleksey Gnilenkov from Moscow, Russia - CC BY 2.0 Kings uncle - CC BY-SA 3.0 Sainamtha - CC BY-SA 3.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Basile Morin - CC BY-SA 4.0 Kings uncle - CC BY-SA 3.0 No images

Context of Laos

Laos, oficjalnie Laotańska Republika Ludowo-Demokratyczna (Lao, Sathalanalat Paxathipatai Paxaxôn Lao) – państwo w Azji Południowo-Wschodniej, na Półwyspie Indochińskim. Stolicą jest Wientian (700 tys. mieszkańców), główna rzeka Mekong. Na północy Laos graniczy z Mjanmą i Chinami, na wschodzie z Wietnamem, na południu z Kambodżą, a na zachodzie z Tajlandią. Laos jest państwem socjalistycznym.

More about Laos

Basic information
  • Currency Kip
  • Calling code +856
  • Internet domain .la
  • Mains voltage 230V/50Hz
  • Democracy index 1.77
Population, Area & Driving side
  • Population 6858160
  • Obszar 236800
  • Driving side right
Historia
  • W VII–I w. p.n.e. zasiedlony przez napływową ludność z południowych Chin. Wraz z rozwojem rolnictwa (wcześniej Laotańczycy zajmowali się głównie myślistwem i zbieractwem) pojawiły się pierwsze księstwa laotańskie, a więc Sikhottabong i Candapuri. Laos stał się celem ekspansji sąsiednich państw. W II wieku n.e. kraj znalazł się pod wpływami hinduistycznego imperium Czampa, a część środkowego Laosu weszła w skład państwa Funan. Na przełomie VII i VIII wieku, na skutek ekspansji mońskiego królestwa Dwarawati, Laos przyjął buddyzm. W kolejnych latach umocniły się wpływy Tajów. W roku 1353 Laotańczycy zrzucają władzę tajskiego królestwa Ayutthaya i zakładają własne zjednoczone państwo Lan Czang. Po śmierci króla Setthathiratha II Lan Czang zostaje w 1707 roku podzielony na 3 królestwa: Vientiane, Champasak i Luang Prabang. Viang Chan zostaje podbite przez Tajlandię w roku 1828, zaś Champassak i Luang Prabang znalazły się od 1893 roku pod protektoratem francuskim. W czasie II wojny światowej Laos był okupowany przez Japończyków (choć formalnie pozostawał pod administracją francuskiego rządu marionetkowego Vichy)[1].

    W 1945 roku w chwili upadku potęgi Japonii powstał antykolonialny ruch wyzwoleńczy Lao Issara. Lao Issara w październiku 1945 roku ogłosił niepodległość kraju i powołał rząd. W 1946 Francja wysłała do Laosu wojska i opanowała sytuację w kraju. W 1949 roku Francja nadała Laosowi formalną niezależność w ramach Unii Francuskiej. Spowodowało to rozłam w szeregach podziemnej Lao Issara, w ramach którego powstał partyzancki Pathet Lao, a jeden z liderów Lao Issara, książę Tiao Souphanouvong, przedostał się do Wietnamu, gdzie trwała I wojna indochińska i nawiązał współpracę z tamtejszymi niepodległościowcami z Việt Minhu. Souphanouvong został mianowany liderem Pathet Lao i jego politycznego skrzydła. Oddziały partyzanckie Pathet Lao przy pomocy Việt Minhu zajęły część obszarów państwa. W 1953 roku Francja nadaje Laosowi formalną niepodległość i wycofuje się z kraju co zostaje potwierdzone na konferencji genewskiej rok później[1].

    ...Czytaj dalej

    W VII–I w. p.n.e. zasiedlony przez napływową ludność z południowych Chin. Wraz z rozwojem rolnictwa (wcześniej Laotańczycy zajmowali się głównie myślistwem i zbieractwem) pojawiły się pierwsze księstwa laotańskie, a więc Sikhottabong i Candapuri. Laos stał się celem ekspansji sąsiednich państw. W II wieku n.e. kraj znalazł się pod wpływami hinduistycznego imperium Czampa, a część środkowego Laosu weszła w skład państwa Funan. Na przełomie VII i VIII wieku, na skutek ekspansji mońskiego królestwa Dwarawati, Laos przyjął buddyzm. W kolejnych latach umocniły się wpływy Tajów. W roku 1353 Laotańczycy zrzucają władzę tajskiego królestwa Ayutthaya i zakładają własne zjednoczone państwo Lan Czang. Po śmierci króla Setthathiratha II Lan Czang zostaje w 1707 roku podzielony na 3 królestwa: Vientiane, Champasak i Luang Prabang. Viang Chan zostaje podbite przez Tajlandię w roku 1828, zaś Champassak i Luang Prabang znalazły się od 1893 roku pod protektoratem francuskim. W czasie II wojny światowej Laos był okupowany przez Japończyków (choć formalnie pozostawał pod administracją francuskiego rządu marionetkowego Vichy)[1].

    W 1945 roku w chwili upadku potęgi Japonii powstał antykolonialny ruch wyzwoleńczy Lao Issara. Lao Issara w październiku 1945 roku ogłosił niepodległość kraju i powołał rząd. W 1946 Francja wysłała do Laosu wojska i opanowała sytuację w kraju. W 1949 roku Francja nadała Laosowi formalną niezależność w ramach Unii Francuskiej. Spowodowało to rozłam w szeregach podziemnej Lao Issara, w ramach którego powstał partyzancki Pathet Lao, a jeden z liderów Lao Issara, książę Tiao Souphanouvong, przedostał się do Wietnamu, gdzie trwała I wojna indochińska i nawiązał współpracę z tamtejszymi niepodległościowcami z Việt Minhu. Souphanouvong został mianowany liderem Pathet Lao i jego politycznego skrzydła. Oddziały partyzanckie Pathet Lao przy pomocy Việt Minhu zajęły część obszarów państwa. W 1953 roku Francja nadaje Laosowi formalną niepodległość i wycofuje się z kraju co zostaje potwierdzone na konferencji genewskiej rok później[1].

     Oddział Pathet Lao
    Osobne artykuły: Pathet Lao, Królestwo Laosu i konflikt laotański.

    Od lat 50. na sile przybrały starcia między Pathet Lao a rządem Królestwa Laosu, co zaowocowało wybuchem długoletniej wojny domowej (konflikt laotański). W 1957 Pathet Lao przekazało rządowi królewskiemu kontrolę nad zajmowanym terenem w zamian za teki ministerialne dla dwóch przedstawicieli ruchu. Jednym z nowych ministrów został książę Souphanouvong. Przeprowadzone rok później wybory umocniły wpływy ruchu. Na skutek interwencji Amerykanów rząd został zmuszony do ustąpienia, a pomoc amerykańska dla króla została zawieszona. Amerykanie zastąpili dotychczasowy rząd, rządem konserwatystów, który przystąpił do zbrojnej kampanii przeciwko Pathet Lao[2]. W sierpniu 1960 roku Kong Le dokonał udanego zamachu stanu w Wientianie i wezwał wszystkie obce wojska – przede wszystkim Amerykanów – do opuszczenia kraju, Pathet Lao udzieliła mu swego poparcia. Po zdławieniu puczu przez wojska prorządowe Kong Le i siły Pathet Lao, osłaniane przez siły północnowietnamskie wycofały się na północ[3]. Osłabiony rząd Laosu zyskał sobie przychylność USA, które pomiędzy 1962 a 1971 roku dostarczyły władzom Laosu około 500 milionów USD pomocy wojskowej, nie licząc kosztów wyposażenia i wyszkolenia oddziałów paramilitarnych i nieregularnych zwalczających Pathet Lao[4].

    Pod koniec lat 60. wojska Pathet Lao odnosiły kolejne sukcesy militarne, rozbijając oddziały królewskie wspierane przez armie amerykańską i tajską[5]. W 1973 roku, po upadku prawicowego rządu, doszło do zawarcia koalicji rządowej przez Pathet Lao i neutralistów, czyli zwolenników generała Konga Le. Pełne zwycięstwo Pathet Lao w 1975 roku umożliwiło zwycięstwo sił komunistycznych w wojnie wietnamskiej – wietnamscy komuniści wsparli Pathet Lao, co przyczyniło się do zakończenia w grudniu 1975 roku okresu długoletniej wojny domowej, likwidacji monarchii i utworzenia Laotańskiej Republiki Ludowo–Demokratycznej. Na czele republiki jako prezydent stanął książę Souphanouvong. Prezydent poparty został przez Laotańską Partię Ludowo-Rewolucyjną, która stała się partią rządzącą[6]. Souphanouvong zawarł z socjalistycznym Wietnamem sojusz militarny, który pozwolił wojskom wietnamskim na stacjonowanie w kraju do 1988 roku – miało to na celu pomóc rządowi Laosu w likwidacji niedobitków wspieranej przez Amerykanów partyzantki Hmongów[7]. Laotańska Republika Ludowo–Demokratyczna prowadziła politykę ścisłego sojuszu ze zjednoczonym Wietnamem. W 1977 roku podpisano porozumienie o przyjaźni i współpracy gospodarczej, wojskowej i kulturalnej. W tym samym roku rząd w Wientianie podjął decyzję o bombardowaniu baz partyzantów, złożonych głównie z dążących do utworzenia własnego państwa członków plemienia Hmong, wspieranych w czasie wojny indochińskiej przez CIA. Jednocześnie począwszy od 1975 nasila się eksodus ludności cywilnej Laosu, w tym dużej części członków plemienia Hmongów i inteligencji będącej przeciwnikami nowego rządu[8].

    Od 1986 roku po rezygnacji prezydenta Souphauvonga rządy w państwie przejął były dowódca oddziałów wojskowych Pathet Lao, premier Kaysone Phomvihan. Rozpoczęto przywracanie mechanizmów rynkowych w gospodarce, znormalizowano stosunki z ChRL i Tajlandią. W ideologii państwowej wprowadzono odwołania do buddyzmu. Rozluźniono stosunki z Wietnamem – w 1988 wycofano z Laosu ostatnich 50 tys. żołnierzy wietnamskich. W 1992 roku po śmierci prezydenta Phomvihane rządy przejął prezydent Khamtai Siphandon, liberalizując gospodarkę, likwidując w znacznym stopniu kontrolę rządzącej partii nad gospodarką i otwierając zamkniętą do tej pory granicę z Tajlandią w rezultacie czego do kraju powróciło kilka tysięcy uchodźców[1].

    ↑ a b c Laos. Historia, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2015-08-08]. Stuart-Fox, Martin, A history of Laos, s. 103–105. K.Conboy, s. 12-13. Kenneth Conboy: War in Laos 1954-1975. Carrollton, Texas: Squadron/Signal Publications, 1994. s,11, ISBN 0-89747-315-9. Blond Ghost: Ted Shackley and the CIA’s Crusaders. s. 154–156. Laotańska Partia Ludowo-Rewolucyjna, [w:] Encyklopedia PWN [online] [dostęp 2015-08-08]. Kenneth Conboy: War in Laos 1954-1975. Carrollton, Texas: Squadron/Signal Publications, 1994. s. 61, ISBN 0-89747-315-9. Stéphane Courtois, Nicolas Werth, Jean-Louis Panné, Andrzej Paczkowski, Karel Bartosek, Jean-Louis Margolin Czarna Księga Komunizmu. Zbrodnie, terror, prześladowania. Prószyński i S-ka, Warszawa 1999, ISBN 83-7180-326-5, s. 540.
    Read less

Where can you sleep near Laos ?

Booking.com
487.425 visits in total, 9.187 Points of interest, 404 Cele, 51 visits today.