Wiadukt Ouse Valley (lub Balcombe Viaduct) prowadzi linię kolejową Londyn-Brighton nad rzeką Ouse w Sussex. Znajduje się na północ od Haywards Heath i na południe od Balcombe. Znany ze swojego bogato zdobionego projektu, konstrukcja została opisana jako „prawdopodobnie najbardziej elegancki wiadukt w Wielkiej Brytanii”.

Budowa wiaduktu w dolinie Ouse rozpoczęła się w 1839 roku przez firmę London & Brighton Railway. Został on zaprojektowany przez główny inżynier linii, John Urpeth Rastrick, we współpracy z architektem linii kolejowej z Londynu do Brighton, Davidem Mocattą. Wiadukt ma 96 stóp (29 m) wysokości i jest prowadzony na 37 półkolistych łukach, każdy o długości 30 stóp (9,1 m), zwieńczony balustradami, o łącznej długości 1480 stóp (450 m). Każde molo zawiera łuk z półokrągłym podbiciem, co pozwoliło zmniejszyć liczbę wymaganych cegieł. Około 11 milionów cegieł potrzebnych do jego budowy zostało w większości przetransportowanych rzeką Ouse (przez Newhaven i Lewes) z Holandii. 12 lipca 1841 r. wiadukt został oficjalnie otwarty dla pociągów, choć budowa została w pełni ukończona dopiero w następnym roku.

Pomimo doskonałego projektu konstrukcji, materiałów i cech architektonicznych, wiadukt miał kosztowną i problematyczną historię. Pierwsze poważne prace konserwatorskie miały miejsce w latach 90. XIX wieku, podczas których całkowicie wymieniono fragmenty pierwotnego muru, w przekonaniu, że zwiększy to wytrzymałość konstrukcji. Jednak przez większość XX wieku wiadukt uległ znacznemu zniszczeniu. Do maja 1983 r. wiadukt został uznany za obiekt wpisany na listę klasy II*. Od marca 1996 r. do września 1999 r. wiadukt został poddany gruntownej renowacji przez właściciela krajowej infrastruktury kolejowej Railtrack; praca ta była częściowo finansowana przez Railway Heritage Trust, English Heritage i West Sussex County Council.