England

Anglia
Diliff - CC BY-SA 3.0 Michael D Beckwith - CC0 JohnArmagh - Public domain Antony McCallum: Who is the uploader, photographer, full copyright owner and proprietor of WyrdLight - CC BY-SA 4.0 Probinaries - CC BY-SA 3.0 The joy of all things - CC BY-SA 4.0 Eugene Birchall - CC BY-SA 2.0 Sous la direction de Mr de Comte de Vendeuvre - Public domain Cmglee - CC BY-SA 3.0 Joseph Plotz - CC BY 3.0 Christian Richardt - CC BY-SA 3.0 Wilka Hudson from Newcastle, UK - CC BY 2.0 Sam Martin - CC BY-SA 2.0 Christian Richardt - CC BY-SA 3.0 Qmin - CC BY-SA 3.0 No machine-readable author provided. Shell Kinney assumed (based on copyright claims). - CC BY-SA 3.0 jedyooo - Public domain Lars Plougmann - CC BY-SA 2.0 Kris Arnold - CC BY-SA 2.0 Morio - CC BY-SA 3.0 Jeff Buck - CC BY-SA 2.0 Kmtextor - CC BY-SA 4.0 Diliff - CC BY-SA 3.0 The original uploader was Nikkul at English Wikipedia. - CC BY-SA 2.0 George Boyce from Monmouth, UK - CC BY 2.0 George Boyce from Monmouth, UK - CC BY 2.0 Christian Richardt - CC BY-SA 3.0 Childzy - CC BY 3.0 AnonymousUnknown author - Public domain BennH - CC BY-SA 4.0 Adrian Pingstone - Public domain Peter Trimming from Croydon, England - CC BY 2.0 Peter Suranyi - CC BY-SA 3.0 Vanhammeruk at English Wikipedia - CC BY 3.0 Wei-Te Wong from Taipei City, Taiwan, Republic of China - CC BY-SA 2.0 Christian Richardt - CC BY-SA 3.0 Ryan Lackey from San Francisco, CA, US - CC BY 2.0 BennH - CC BY-SA 4.0 John Tomlinson - CC BY-SA 2.0 - Public domain - Public domain Lars Plougmann - CC BY-SA 2.0 Pepperdom - CC BY-SA 4.0 No images

Context of Anglia

Anglia (ang. England) – kraj stanowiący część Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. W przeszłości był niezależnym królestwem. Ma granice lądowe z Walią na zachodzie i Szkocją na północy. Kraj jest oblewany przez Morze Celtyckie i Morze Irlandzkie. Od kontynentalnej części Europy oddzielony jest kanałem La Manche i Morzem Północnym. Stolicą Anglii jest Londyn. Panuje w niej król brytyjski Karol III. Populacja kraju to ponad 56 milionów osób (2019), większość z nich mieszka w stolicy i innych aglomeracjach.

Obszar Anglii stanowią głównie równiny i pagórki. Na północy teren jest bardziej górzysty, np. w Lake District czy Górach Pennińskich. W kraju panuje klimat morski. Temperatura jest umiarkowana, zimą rzadko schodzi poniżej zera, latem dochodzi do 32 stopni. Poza głównym obszarem, zajmującym południową i środkową część wyspy Wielka Brytania, na Anglię składa się także ponad 100 mniejszych wysp, takich jak Scilly czy Wight. ...Czytaj dalej

Anglia (ang. England) – kraj stanowiący część Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej. W przeszłości był niezależnym królestwem. Ma granice lądowe z Walią na zachodzie i Szkocją na północy. Kraj jest oblewany przez Morze Celtyckie i Morze Irlandzkie. Od kontynentalnej części Europy oddzielony jest kanałem La Manche i Morzem Północnym. Stolicą Anglii jest Londyn. Panuje w niej król brytyjski Karol III. Populacja kraju to ponad 56 milionów osób (2019), większość z nich mieszka w stolicy i innych aglomeracjach.

Obszar Anglii stanowią głównie równiny i pagórki. Na północy teren jest bardziej górzysty, np. w Lake District czy Górach Pennińskich. W kraju panuje klimat morski. Temperatura jest umiarkowana, zimą rzadko schodzi poniżej zera, latem dochodzi do 32 stopni. Poza głównym obszarem, zajmującym południową i środkową część wyspy Wielka Brytania, na Anglię składa się także ponad 100 mniejszych wysp, takich jak Scilly czy Wight.

More about Anglia

Basic information
  • Native name England
  • Calling code +44
Population, Area & Driving side
  • Population 46571900
  • Obszar 130278
Historia
  • Osobne artykuły: Historia Królestwa Anglii i Historia Wielkiej Brytanii.

    Począwszy od VIII wieku zamieszkana przez Anglosasów Anglia była najeżdżana przez wikingów[1]. Królestwa Mercja oraz Nortumbria zostały podbite kolejno w 875 i 876 roku. W kolejnych latach król angielski Alfred Wielki wygrał kilka znaczących bitew z Duńczykami, odbierając utracone regiony[2]. W 1066 roku miała miejsce inwazja Normanów na Anglię[3]. Normanowie pod wodzą Wilhelma Zdobywcy pokonali Harolda II i w szybkim tempie podbili południowe regiony Anglii[4]. Po problemach z sukcesją do tronu wybuchła wojna domowa, która zakończyła się wraz z koronacją Henryka II Plantageneta w 1154 roku.

    Król Edward III próbował zwiększyć siłę swojego królestwa, starając się objąć tron Francji[5]. Przez ponad sto lat miały miejsce konflikty zbrojne pomiędzy oboma krajami co później nazwano wojną stuletnią[6].

    W XVI wieku król Henryk VIII Tudor nie dostał pozwolenia od papieża na rozwód z Katarzyną Aragońską. Parlament angielski uchwalił akt supremacji, co uniezależniło kraj od papieża. Skutkami tego były rozłam z Kościołem rzymskokatolickim oraz ustanowienie Kościoła anglikańskiego[7].

    W 1666 roku w Londynie wybuchł pożar; spłonęło ponad 13 tys. domów[8], jednak w krótkim okresie miasto zostało odbudowane. Wiele z nowo powstałych budynków zaprojektował Christopher Wren[9]. W XVII wieku w parlamencie zawiązały się dwie partie, Torysi i Wigowie. Podczas chwalebnej rewolucji Wigowie i część Torysów obalili ówczesnego króla Jakuba II Stuarta, którego następcą został Wilhelm III Orański. W 1707 roku po uzgodnieniu przez parlament angielski i szkocki, Królestwo Anglii i Królestwo Szkocji połączyły się tworząc Królestwo Wielkiej Brytanii[10].

    W trakcie rewolucji przemysłowej część ludzi przeniosła się z rejonów wiejskich do dużych miast w celu pracy w fabrykach. Podczas II wojny światowej Anglia stanęła ponownie po stronie aliantów. Wiele miast, szczególnie w południowej części zostało zbombardowanych podczas niemieckich nalotów[11]. Niedługo po II wojnie światowej nastąpił proces dekolonizacji – wiele obszarów Imperium brytyjskiego ogłosiło niepodległość. W 1948 powstał National Health Service, który umożliwił szerokim masom społeczeństwa darmowy dostęp do opieki medycznej[12].

    Na początku XX wieku miała miejsce wielka migracja do Anglii głównie z innych regionów wysp brytyjskich i subkontynentu indyjskiego[13]. Od lat 70. zaczęto stopniowo odchodzić od działalności produkcyjnej i kłaść większy nacisk na sektor usług[14]. Jako część Wielkiej Brytanii, Anglia w 1973 roku dołączyła do Wspólnoty Europejskiej, później przemianowanej na Unię Europejską[15].

    ...Czytaj dalej
    Osobne artykuły: Historia Królestwa Anglii i Historia Wielkiej Brytanii.

    Począwszy od VIII wieku zamieszkana przez Anglosasów Anglia była najeżdżana przez wikingów[1]. Królestwa Mercja oraz Nortumbria zostały podbite kolejno w 875 i 876 roku. W kolejnych latach król angielski Alfred Wielki wygrał kilka znaczących bitew z Duńczykami, odbierając utracone regiony[2]. W 1066 roku miała miejsce inwazja Normanów na Anglię[3]. Normanowie pod wodzą Wilhelma Zdobywcy pokonali Harolda II i w szybkim tempie podbili południowe regiony Anglii[4]. Po problemach z sukcesją do tronu wybuchła wojna domowa, która zakończyła się wraz z koronacją Henryka II Plantageneta w 1154 roku.

    Król Edward III próbował zwiększyć siłę swojego królestwa, starając się objąć tron Francji[5]. Przez ponad sto lat miały miejsce konflikty zbrojne pomiędzy oboma krajami co później nazwano wojną stuletnią[6].

    W XVI wieku król Henryk VIII Tudor nie dostał pozwolenia od papieża na rozwód z Katarzyną Aragońską. Parlament angielski uchwalił akt supremacji, co uniezależniło kraj od papieża. Skutkami tego były rozłam z Kościołem rzymskokatolickim oraz ustanowienie Kościoła anglikańskiego[7].

    W 1666 roku w Londynie wybuchł pożar; spłonęło ponad 13 tys. domów[8], jednak w krótkim okresie miasto zostało odbudowane. Wiele z nowo powstałych budynków zaprojektował Christopher Wren[9]. W XVII wieku w parlamencie zawiązały się dwie partie, Torysi i Wigowie. Podczas chwalebnej rewolucji Wigowie i część Torysów obalili ówczesnego króla Jakuba II Stuarta, którego następcą został Wilhelm III Orański. W 1707 roku po uzgodnieniu przez parlament angielski i szkocki, Królestwo Anglii i Królestwo Szkocji połączyły się tworząc Królestwo Wielkiej Brytanii[10].

    W trakcie rewolucji przemysłowej część ludzi przeniosła się z rejonów wiejskich do dużych miast w celu pracy w fabrykach. Podczas II wojny światowej Anglia stanęła ponownie po stronie aliantów. Wiele miast, szczególnie w południowej części zostało zbombardowanych podczas niemieckich nalotów[11]. Niedługo po II wojnie światowej nastąpił proces dekolonizacji – wiele obszarów Imperium brytyjskiego ogłosiło niepodległość. W 1948 powstał National Health Service, który umożliwił szerokim masom społeczeństwa darmowy dostęp do opieki medycznej[12].

    Na początku XX wieku miała miejsce wielka migracja do Anglii głównie z innych regionów wysp brytyjskich i subkontynentu indyjskiego[13]. Od lat 70. zaczęto stopniowo odchodzić od działalności produkcyjnej i kłaść większy nacisk na sektor usług[14]. Jako część Wielkiej Brytanii, Anglia w 1973 roku dołączyła do Wspólnoty Europejskiej, później przemianowanej na Unię Europejską[15].

    Fleming 2011 ↓, s. 221. Fleming 2011 ↓, s. 270. Carpenter 2004 ↓, s. 67, 72–73. Carpenter 2004 ↓, s. 72–74. Rubin 2006 ↓, s. 74–75. Myers 1978 ↓, s. 21. Zins 2001 ↓, s. 138. Tinniswood 2011 ↓, s. 4,101. Tinniswood 2002 ↓, s. 98–99. Colley 1992 ↓, s. 12. Roberts 2011 ↓, s. 87. Wilson i Game 2002 ↓, s. 55. Gallagher 2006 ↓, s. 10–11. Reitan 2003 ↓, s. 50. Welsh 2010 ↓, s. 381.
    Read less

Phrasebook

Witam
Hello
Świat
World
Witaj świecie
Hello world
Dziękuję Ci
Thank you
Do widzenia
Goodbye
TAk
Yes
Nie
No
Jak się masz?
How are you?
Dobrze, dziękuję
Fine, thank you
Ile to kosztuje?
How much is it?
Zero
Zero
Jeden
One

Where can you sleep near Anglia ?

Booking.com
487.403 visits in total, 9.187 Points of interest, 404 Cele, 29 visits today.