Casa Vicens (dosł. „Dom Vicensa”) – budynek w Barcelonie projektu Antonio Gaudíego powstały w latach 1883-1888. Znajduje się przy ulicy Carolines 24-26, bocznej od przedłużenia Passeig de Grácia, Garan de Grácia, w środkowej części miasta.

Jest to jedno z pierwszych dzieł architekta Antoniego Gaudíego, które uważa się powszechnie za jego manifest, gdyż daje on w nim wykładnię swojego nowego stylu. Wykonał je dla barcelońskiego ceglarza i glazurnika, Manuela Vicensa. Pomimo młodego wieku i braku doświadczenia Gaudí pokazał przejawy swojej niezwykłej wyobraźni i kunsztu.

Budynek na pierwszy rzut oka wydaje się połączeniem stylu neogotyckiego z neomauretańskim (arabskim), co uwydatnia się głównie przez zewnętrzne wieżyczki i ceramiczne kolorowe płytki na frontowej ścianie. Linie brył akcentują pasy wykonane z glazury. Budynek zawiera także element prostej wiejskości, nadany mu przez proste kamienne ściany i użycie popularnych aksamitek. Antoni Gaudí na wykonanie budynku wybrał kamień w kolorze ochry i cegły. Casa Vicens sprawia ogólnie wrażenie masywnego, ale nadzwyczaj dobrze wtapia się w ścianę ulicy, nie dominując nad budynkami sąsiednimi. Pełen jest dynamizmu przez zastosowanie różnych ciekawych kombinacji brył i harmonicznie zmieniających się kolorów. Brakuje jeszcze w tym budynku linii „płynnej”, z której potem Gaudí uczynił swój znak rozpoznawczy.

Casa Vicens ucierpiało znacznie w trakcie poszerzania ulicy; zburzono wtedy altanę, fontannę i część ogrodu. Następnie rozbudowano go w 1925 roku, czego dokonał J. B. Serra de Martinez; architekt ten za ścisłe trzymanie się zasad wytyczonych przez Gaudíego otrzymał nagrodę miasta Barcelony w 1927.