Dom Comalat to modernistyczne dzieło w barcelońskiej dzielnicy Eixample, wybudowane w latach 1909-1911 przez architekta Salvadora Valeri i Pupurulla. Jest uważany za przykład późnego modernizmu ze względu na dekoracyjną tendencję do przenoszenia ornamentu w każdy zakątek. Jest to dzieło chronione jako dobro kultury o znaczeniu lokalnym.

Główna fasada, która wychodzi na ulicę Diagonal Avenue, jest symetryczna i bardziej formalna. Wykonany jest z kamienia i na tle gładkiego kamienia wyróżnia się rzeźba nad oknami i na wspornikach balkonów. Całość wieńczy fronton z owalnymi otworami i płaskorzeźbami z girland z rokokową kopułą powietrzną pokrytą zieloną glazurowaną ceramiką.

Z drugiej strony mniej istotna jest tylna elewacja, która wychodzi na ulicę Córsega , ma znacznie mniej formalny, a bardziej swobodny i oryginalny zabieg, z nieregularnymi trybunami, roletami, witrażami i mozaikami zajmującymi parapety, na podstawie ze sztucznego kamienia w różnych odcieniach o organicznych kształtach i parabolach typu Gaudienne. Ceramiczna dekoracja, bardzo bogata na tej fasadzie, jest dziełem Lluísa Bru, który również wykonał część dekoracji wnętrz. Jedno piętro zachowało oryginalną modernistyczną dekorację.