အရှေ့ဖရန်စီယာနိုင်ငံ ၈၄၃ ခုနှစ် ရှာလမိန်းဘုရင်ကြီးသည် ကာရိုလင်ဂျန်အင်ပါယာကို ၈၀၀ ခုနှစ်တွင် တည်ထောင်ခဲ့သည်။ ၈၄၃ခုနှစ်တွင် နိုင်ငံ၂ခြမ်းကွဲသွားပြီး အရှေ့ဖက်ခြမ်းသည် အရှေ့ဖရန်စီယာအမည်ဖြင့် အနောက်ဖက်ရိုင်းမြစ်မှသည် အရှေ့ဖက် အယ်ဘေးမြစ်အထိ၊ မြောက်ဖက် မြောက်ပင်လယ်မှသည်တောင်ဖက် အဲလ်ပ်တောင်တန်းများအထိကျယ်ပြန့်သည်။ ထိုမှသည် ရောမသာသနာစောင့်အင်ပါယာသည် ထွက်ပေါ်လာခြင်းဖြစ်သည်။ ၉၉၆ခုနှစ်တွင် ဂရီဂိုရီ-၅ သည် ပထမဆုံးဂျာမန်လူမျိုးပုပ်ရဟန်းမင်းကြီးဖြစ်လာသည်။ ရောမသာသနာစောင့်အင်ပါယာသည် အီတလီမြောက်ပိုင်းဒေသများကို သိမ်းယူခဲ့သည်။

Under the Hohenstaufen emperors (1138–1254), German princes encouraged German settlement to the south and east (Ostsiedlung). Members of the Hanseatic League, mostly north German towns, prospered in the expansion of trade.[30] The population declined starting with the Great Famine in 1315, followed by the Black Death of 1348–50.[31] The Golden Bull issued in 1356 provided the constitutional structure of the Empire and codified the election of the emperor by seven prince-electors.[32]

လည်ပတ်ပုံနှိပ်စက်ကို ဂူတင်ဘတ်ကစတင်တီထွင်ပြီးနောက်တွင် ၁၅၁၇ တွင် မာတင်လူသာက ပရိုတက်စတင့်အကြောင်းကိုမိတ်ဆက်ခဲ့ပြီး နောက် နှစ်၃၀ကြာ ဘာသာရေးစစ်ပွဲဖြစ်ပွားခဲ့ကာ ဂျာမန်နယ်များတွင်ဆိုးရွားစွာထိခိုက်ပျက်စီးခဲ့ပြီး လူပေါင်းများစွာသေဆုံးခဲ့ကြသဖြင့် လူဦးရေလျော့ပါးခဲ့သည်။ ဝက်စ်ဖေးလီးယားစာချုပ်ဖြင့်စစ်ပြေငြိမ်းခဲ့သည်။

ဂျာမနီနိုင်ငံသည် ပထမကမ္ဘာစစ်နှင့် ဒုတိယကမ္ဘာစစ်တို့ကို မီးမွှေးခဲ့သော ဥရောပအလယ်ပိုင်းနိုင်ငံတခု ဖြစ်၏။ အနောက်ဘက်တွင် ပြင်သစ်၊ ဘယ်လဂျီယမ်နှင့် ဟော်လန်နိုင်ငံ၊ အရှေ့ဘက်တွင် ပိုလန်နှင့် ချက်ကိုစလိုဗက်ကီးယားနိုင်ငံများ၊ မြောက်ဘက်တွင် ဒိန်းမတ်နိုင်ငံ၊ မြောက်ပင်လယ်နှင့် ဘောလတစ်ပင်လယ်တို့ ဝန်းရံလျက်ရှိသည်။ ဂျာမနီနိုင်ငံ၏ နယ်နိမိတ်မှာ ၂၀ ရာစုနှစ်အတွင်း စစ်မက်ဖြစ်ပွားမှုများကြောင့် ကြိမ်ဖန်များစွာ ပြောင်းလဲခဲ့ရလေသည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အပြီးတွင် နိုက်ဆဲနှင့်အိုဒါမြစ်များ အရှေ့ဘက်ရှိ ဂျာမန်နယ်များကို ပိုလန်နိုင်ငံသို့လည်းကောင်း၊ ကေးနစ္စဗတ်မြို့တော် (ယခုအခေါ် လီနင်ဂရက်မြို့) အပါအဝင် အရှေ့ပရပ်ရှားပြည်နယ်၏ မြောက်ဘက်ပိုင်းကို ရုရှနိုင်ငံသို့လည်းကောင်း ပေးလိုက်ရသဖြင့် ယခုအခါ နိုက်ဆဲနှင့် အိုဒါမြစ်များမှာ ဂျာမနီနိုင်ငံ၏အရှေ့ဘက် နယ်နိမိတ် ဖြစ်နေလေပြီ။ သို့သော် အိုဒါမြစ်ဝရှိ ရှတက်တင်မြို့ကိုမူ နယ်နိမိတ်အတွင်း မသွင်းခဲ့ချေ။ တဖန် ဒုတိယကမ္ဘာစစ်အပြီး၌ ဂျာမနီနိုင်ငံ၏ အကျယ်အဝန်းမှာ စတုရန်းမိုင် ၁၃၈၀၈၀ ဖြစ်သည်။ ၁၉၄၉ ခုနှစ်၊ စက်တင်ဘာလ ၂၁ ရက်နေ့တွင် အင်္ဂလိပ်၊ အမေရိကန်နှင့် ပြင်သစ်တို့က မိမိတို့ သိမ်းပိုက်ထားသော ဂျာမန်နယ်များကို စုပေါင်း၍ ပြည်ထောင်စုသမ္မတဂျာမနီနိုင်ငံခေါ် အနောက်ဂျာမနီနိုင်ငံအဖြစ် ကြေညာသောအခါ ရုရှားတို့ကလည်း ထိုနှစ် အောက်တိုဘာလ (၇) ရက်နေ့မတိုင်မီ မိမိတို့ သိမ်းပိုက်ထားသော ဂျာမန်နယ်များကို ဒီမိုကရက်တစ်သမ္မတဂျာမန်နိုင်ငံခေါ် အရှေ့ဂျာမနီနိုင်ငံအဖြစ် ​​ကြေညာလိုက်သည်။ အနောက်ဂျာမနီ၌ ဘာဗေးရီးယား၊ ဘားဒင်ဗာတင်ဗတ်၊ ဘရီမင်၊ ဟမ်းဘတ်၊ ဟက်ဆီ၊ ဆက်ဆိုနီအောက်ပိုင်း၊ ရိုင်းလန်း၊ ဝက်စဖေးလီးယားရှလဲဇွစ်ဟိုလစတိုင်နယ်များ ပါဝင်၍ အရှေ့ဂျာမနီ၌ ဗရန်ဒင်ဗတ်၊ မက္ကလင်ဗတ်၊ ဆက်ဆိုနီ၊ ဆက်ဆိုနီအန်ဟော့၊ သူရင်ဂျီးယားနယ်များ ပါဝင်ကြသည်။ အနောက်နှင့် အရှေ့ဂျာမနီနိုင်ငံများ၏ အကျယ်အဝန်းမှာ စတုရန်းမိုင် ၉၆၇၀၀ နှင့် ၄၁၃၈၀ အသီးသီးတို့ ဖြစ်ကြလေသည်။ ဂျာမန်လူမျိုးများသည် ရုရှားနိုင်ငံတောင်ပိုင်း မြက်ခင်းပြင်ဒေသတွင် နေထိုင်ခဲ့ကြသူတို့၏ အဆက်အနွယ်များ ဖြစ်ဟန်တူသည်။ ဘီစီ ၁၁၃ ခုနှစ်လောက်က ဥရောပတခွင်တွင်

ဂျာမန်မျိုးနွယ်များသည် ရောမအင်ပါရာအင်အားနည်းလာချိန်တွင် အရှေ့ဘက်မှဝင်ရောက်လာကြသည်။ ‌ရောမအင်ပါယာသည်အင်အားနည်းပါးနေပြီဖြစ်ရာ ဝင်ရောက်လာသော ဂျာမန်များကိုတွန်းလှန်နိုင်ခြင်းမရှိတော့ပေ။ သို့ဖြင့်ဂျာမန်နယ်များပေါ်ပေါက်လာပြီး မြို့ပြနိုင်ငံများထူထောင်ကြသည်။ အလယ်ခေတ်တွင်ပရပ်ရှားနယ်များဟုအမည်တွင်သည်။ နပိုလီယန်ကျဆုံးပြီးနောက်ပိုင်းတွင် ဗီယင်နာစာချုပ်အရ ဂျာမန်စကားပြောပြည်နယ် ၃၃နယ်စုပေါင်း၍ ဩစတြီးယား အင်ပါယာ ဂျာမန်ကွန်ဖယ်ဒရေးရှင်းနိုင်ငံကိုတည်ထောင်ကြသည်။ ကွန်ဖယ်ဒရေးရှင်းအတွင်းရှိ ဩစတြီးယားအင်ပါယာနှင့် အင်အားကြီးထွားလာသည့်ပရပ်ရှားတို့အကြားအားပြိုင်မှုပိုမိုပြင်းထန်လာပြီးနောက် ၁၈၆၆တွင် ဩစတြီးယား-ပရပ်ရှားစစ်ပွဲဖြစ်ပွားခဲ့သည်။ ဆက်ဆွန်နီ၊ ဘာဘေးရီးယားစသည့် တောင်ပိုင်းဂျာမန်နယ်များကဩစတြီးယားဖက်မှပါဝင်တိုက်ခိုက်ကြပြီး မြောက်ပိုင်းဂျာမန်နယ်များက ပရပ်ရှားဖက်မှ ပါဝင်တိုက်ခိုက်ကြသည်။ ပရပ်ရှားအနိုင်ရပြီးနောက် ဂျာမန်ကွန်ဖယ်ဒရေးရှင်းကိုဖျက်သိမ်းလိုက်ပြီး ဩစတြီးယားကိုလည်း ဂျာမန်အရေးကိစ္စများမှ ဖယ်ထုတ်ကာ မြောက်ပိုင်းဂျာမန်ကွန်ဖယ်ဒရေးရှင်းနိုင်ငံကိုတည်ထောင်သည်။ စက်မှုလုပ်ငန်းများလည်းဖွံ့ဖြိုးလာသည်။ ၁၈၇၀တွင် ပြင်သစ်-ပရပ်ရှားစစ်ပွဲတွင် ပြင်သစ်ကိုအနိုင်ရသည်။ ပထမကိုင်ဇာဘုရင်သည် နန်းရင်းဝန် ဘစ္စမတ်၏အကူအညီဖြင့် ကျန်ဂျာမန်နယ်များကို စုစည်းပြီးနောက် ဂျာမန်အင်ပါယာအဖြစ်ထူထောင်လိုက်သည်။ နိုင်ငံစည်းလုံးရေးရပြီးနောက်ဂျာမန်အင်ပါယာ၏စက်မှု လက်မှုလုပ်ငန်းသည်တစ်ဟုန်ထိုး တိုးတက်ကြီးပွားလာခဲ့သည်။ ဂျာမန်အင်ပါယာ၏အင်အားသည် ဒုတိယကိုင်ဇာဘုရင်လက်ထက်တွင် ပိုမိုအင်အားကြီးမားလာပြီး ပတ်ဝန်းကျင်နိုင်ငံများအားမထေမဲ့မြင်ပြုလာသဖြင့် အင်္ဂလိပ်၊ ပြင်သစ်တို့နှင့်မသင့်မသင့်ဖြစ်လာသည်။ ထွန်းကားလာသော စက်မှုလုပ်ငန်းများအတွက် ကမ္ဘာ့ဈေးကွက်ရှာဖွေရာ ဈေးကွက်ကိုယခင်ကတည်းကအုပ်စီးထားသော အင်္ဂလိပ်၊ ပြင်သစ်ကထိတ်လန့်လာကြသည်။ ပထမကမ္ဘာစစ်တွင် ဂျာမနီသည် ကျန် ဂျာမန်ပြည်နယ်များကိုစည်းရုံးပြီး လိုက်သည်။ နယ်များပိုမိုစည်းလုံးမိလာကြသည်။ ဩစတြီးယားဟန်ဂေရီ၊ တူရကီတို့နှင့်မဟာမိတ်ဖွဲ့ပြီး အင်္ဂလိပ်၊ ပြင်သစ်၊ ရုရှားတို့နှင့်စစ်ပြိုင်ရာ ရှုံးနိမ့်သဖြင့် အမျိုးမျိုးဖိနှိပ်ခံရသည်။ စစ်ပြီးခေတ်တွင်ဝိုင်မာသမ္မတနိုင်ငံဟုအမည်တွင်သည်။ ထို့နောက်ဟစ်တလာတက်လာပြီး စစ်ရေးအားထုတ်ကြိုပမ်းလာကာ ပတ်ဝန်းကျင်နိုင်ငံများအားတိုက်ခိုက်သိမ်းယူသဖြင့် ဒုတိယကမ္ဘာစစ်ဖြစ်ပွားသည်။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်တွင် ဂျာမနီ၊ အီတလီ၊ ဂျပန်တို့ကတစ်ဖက်၊ ဗြိတိန်၊ ပြင်သစ်၊ ရုရှားနှင့်အမေရိကန်တို့ကတစ်ဖက် တိုက်ခိုက်ကြရာ ဂျာမန်တို့ရှုံးနိမ့်သည်။ စစ်ပြီးခေတ်တွင် ဂျာမနီအား အရင်းရှင်နိုင်ငံများကတစ်ခြမ်း၊ ကွန်မြူနစ်နိုင်ငံများကတစ်ခြမ်းသိမ်းပိုက်လိုက်ကြပြီး အရှေ့ဂျာမနီနှင့်အနောက်ဂျာမနီဟူ၍ပေါ်ပေါက်လာကာ စစ်အေးတိုက်ပွဲဆင်နွဲကြသည်။ ဆိုဗီယက်ပြည်ထောင်စုပြိုကွဲပြီးနောက် အရှေ့ဂျာမနီမှာ သီးခြားရပ်တည်နိုင်ခြင်းမရှိတော့ပဲ ဂျာမနီနှစ်နိုင်ငံပေါင်းစည်းလိုက်ကြသည်။