Aan het eind van de 15e eeuw waren er vier koninkrijken op het Iberisch Schiereiland: Portugal, Navarre, Castilië en Aragon. De laatste twee werden de facto verenigd door het huwelijk van Isabella I van Castilië met Ferdinand II van Aragon. De officiële eenmaking (Ferdinand en Isabella bleven officieel elk koning en koningin van hun eigen deel), dat wil zeggen het onder een vorst komen van de beide delen, gebeurde onder keizer Karel V, kleinzoon van Isabella en Ferdinand, via diens moeder Johanna de Waanzinnige. Karel V werd in Spanje wel aangeduid als Karel I.

De autonome gemeenschappen Castilië en León, La Rioja en Cantabrië vormden tot 1983 een autonome regio onder de naam Oud Castilië. De autonome regio's Castilië-La Mancha en Madrid werd Nieuw Castilië genoemd tot Madrid een zelfstandige regio werd.