Μονεμβασιά

( Մոնեմվասիա )

Մոնեմվասիա, նաև Մոնեմվազիա (հուն․՝ Μονεμβασία), բյուզանդական ամրոց և գյուղ Հունաստանում։ Գտնվում է նույնանուն կղզու վրա, որը նեղ դամբով կապված է Պելեպոնեսի հետ։ Ամրոցի անվանումը ծագում է հունարեն «մոնի էմբասիա» (μόνη ἐμπασία) արտահայտությունից, որը նշանակում է «մեկ մուտք»։ Գյուղը գտնվում է Էգեյան ծովի ափին գտնվող կղզու հարավում։ Մտնում է Մոնեմվասիա համայնքի (դիմ) մեջ՝ Լակոնիայի ծայրամասային տարածքում՝ Պելոպոնեսի ծայրամասում։ 2011 թվականի մարդահամարի տվյալներով բնակչության թիվը կազմել է 19 մարդ։

Պավսանիասը նկարագրել է Մինոյի հրվանդանը (հին հունարեն՝ ἄκρα Μινῴα)։ Ժայռը, որտեղ գտնվում է քաղաքը, գոյացել է 375 թվականին բյուզանդացի պատմաբան Զոսիմոսի հիշատակած հզոր երկրաշարժի հետևանքով, որը լրջորեն փոխել է Լակոնիայի արևելյան ափը։ 1971 թվականին մայրցամաքը և ժայռը, որտեղ գտնվում է գյուղը, միացվել են ավտոմոբիլային կամրջով։

Ֆրանկյան ժամանակաշրջանում հայտնի էր...Կարդալ ավելին

Մոնեմվասիա, նաև Մոնեմվազիա (հուն․՝ Μονεμβασία), բյուզանդական ամրոց և գյուղ Հունաստանում։ Գտնվում է նույնանուն կղզու վրա, որը նեղ դամբով կապված է Պելեպոնեսի հետ։ Ամրոցի անվանումը ծագում է հունարեն «մոնի էմբասիա» (μόνη ἐμπασία) արտահայտությունից, որը նշանակում է «մեկ մուտք»։ Գյուղը գտնվում է Էգեյան ծովի ափին գտնվող կղզու հարավում։ Մտնում է Մոնեմվասիա համայնքի (դիմ) մեջ՝ Լակոնիայի ծայրամասային տարածքում՝ Պելոպոնեսի ծայրամասում։ 2011 թվականի մարդահամարի տվյալներով բնակչության թիվը կազմել է 19 մարդ։

Պավսանիասը նկարագրել է Մինոյի հրվանդանը (հին հունարեն՝ ἄκρα Μινῴα)։ Ժայռը, որտեղ գտնվում է քաղաքը, գոյացել է 375 թվականին բյուզանդացի պատմաբան Զոսիմոսի հիշատակած հզոր երկրաշարժի հետևանքով, որը լրջորեն փոխել է Լակոնիայի արևելյան ափը։ 1971 թվականին մայրցամաքը և ժայռը, որտեղ գտնվում է գյուղը, միացվել են ավտոմոբիլային կամրջով։

Ֆրանկյան ժամանակաշրջանում հայտնի էր որպես Նապոլի-դի-Մալվասիա (իտալ.՝ Napoli di Malvasia) կամ Մալվազիա (լատ.՝ Malvasia, հուն․՝ Μαλβαζία) և հանդիսանում էր մալվասյան կոչվող հունական գինիների առևտրի կենտրոնը։ Մալվազիա (ֆր.՝ Malvoisie) անվամբ հայտնի են լիկյորային գինին և խաղողի գինին։

Պատմություն

Հիմնադրման և վաղ միջնադարյան ժամանակաշրջանի պատմության հիմնական աղբյուրը Մոնեմվասյան ժամանակագրությունն է։ 550 թվականին Բելիսարիոսը՝ Հուստինիանոս I-ի հրամանատարը, բարձր է գնահատել ժայռի վրա ամրության ռազմական ներուժը[1]։ Մոնեմվասիայի առաջին բնակիչները եկել են Լակոնիայից՝ փախչելով ավարների ներխուժումից, որը տեղի է ունեցել 558 թվականին՝ Մորիկ կայսեր օրոք[1]։

Սուրբ Վիլիբալդը՝ Բոնիֆացի ապագա աշակերտը, որը 723 թվականին[1] ուխտագնացություն է կատարել դեպի Հռոմ և Երուսաղեմ, 723 թվականին գրել է Հունաստանի իր անցած ճանապարհորդության մասին. «Եվ այնտեղից լողալով՝ Ադրիատիկ ծովով եկան դեպի Մոնեմվասիա քաղաք՝ սլավոնների երկիր, և ձախ կողմում թողեցին Կորինֆը»։

Դատելով արձանագրությունից՝ Պելոպոնեսի ամենավաղ հուշն այդ ժամանակ համարվում էր «սլավոնների երկիրը»։

746 թվականին՝ Կոստանդին V-ի օրոք, Ֆեոֆանը քաղաքում համաճարակ է նշել, որը կոչվում էր Հուստինիանոսի ժանտախտ։ Այն ներթափանցել էր Սիցիլիայից և Կալաբրիայից «ավերիչ կրակի նման»[1][2][3]։

Մոտ 878 թվականին ստորին քաղաքն ամրապնդվել և օգտագործվել է որպես արաբների դեմ պատերազմում բյուզանդական նավատորմի բազա։ 961 թվականին Կրետեի Էմիրությունը դադարել է գոյություն ունենալ, դադարել են նաև արաբների հարձակումները[1]։

1147 թվականին Սիցիլիայի նորմանցիներն անհաջող փորձ են արել գրավել Մոնեմվասիան։ Կոստանդնուպոլսի անկումից հետո՝ 1204 թվականին, չորրորդ խաչակրաց արշավանքի ժամանակ, Մոնեմվասիան զերծ է մնացել նվաճումներից[1][3]։ Խաչակիրների կողմից եռամսյա պաշարման արդյունքում՝ Գիյոմ II դե Վիլլարդուենի հրամանատարության ներքո, քաղաքը հանձնվել է, և 1248 թվականին[3] դարձել Աքայան իշխանությունների մաս։

1259 թվականին՝ Պելագոնիայի ճակատամարտում, Գիյոմ II դե Վիլլարդուենը գերի է վերցվել Միքայել VIII Պալեոլոգոսի կողմից։ Ազատությունը վերականգնելու համար աքայացիների իշխանը ստիպված էր 1262 թվականի պայմանագրով Բյուզանդիային զիջել Մոնեմվասիան, Մանին և Միստրասը[3]։ Նույն տարում ձևավորվել է Մորեայի բռնապետությունը[3]։ Մոնեմվասիան դարձել է խաչակիրների հետ պատերազմի կենտրոն։ Մոնեմվասիայում կայանել է Կոնստանդին Պալեոլոգոսի զորքը, որն ուղարկվել էր Կոստանդնուպոլիսից՝ Միքայել VIII Պալեոլոգոսի կողմից[1]։

1292 թվականին արգենտինացի ծովակալ Ռուջերո դի Լաուրիան ավերել է ստորին քաղաքը և շատ բնակիչների, այդ թվում՝ կանանց, հմուտ հյուսների և մետաքսագործների[1] որպես բանտարկյալ տարել իտալական Մեսինա։

Մոնեմվասիայի ղեկավար Պավլոս Մամոնասը (Παύλος Μαμωνάς) բռնակալ Թեոդոր I Պալեոլոգոսի թշնամին էր[1][4]։ 1385 թվականին թուրքերը Օմար բեյի, գեներալ Բայազիդ I-ի գլխավորությամբ գրավել են Մոնեմվասիան և հանձնել Պալեոլոգոսին[1]։ 1397 թվականին թուրքական բանակը՝ Յակուբ փաշայի և Էվրենոս բեյի գլխավորությամբ, գրավել և թալանել է Մոնեմվասիան[4]։ 1401 թվականին կայսր Մանուիլ II Պալեոլոգոսը Արևմտյան Եվրոպա մեկնելու ճանապարհին կայսրուհուն և երկու երեխաներին թողել է Մոնեմվասիայում՝ իր եղբայր Թեոդոր I բռնակալի պաշտպանության ներքո[4]։

 
Տեսարան Մոնեմվասիայի վենետիկյան ամրոցից, փորագրություն Կորոնելիի կողմից, 1686 թվական

Կոստանդնուպոլսի գրավումից 7 տարի անց՝ 1460 թվականի մայիսի 30-ին, Միստրայի բերդը կամավոր հանձնվել էՄեհմեդ Նվաճողի զորքերին, Ծովային բռնակալը դադարել է գոյություն ունենալ[3]։ Մոնեմվասիայի բնակիչները հովանավորության խնդրանքով դիմել են Հռոմի Պապ Պիոս II-ին[1]։ 1464 թվականին քաղաքն անցել է Վենետիկի հանրապետության տիրապետության տակ[3]։

1540 թվականին[3]՝ չորրորդ վենետիկյան-թուրքական պատերազմի վերջում, Մոնեմվասիան հանձնվել է Օսմանյան կայսրությանը վենետիկյան դոժ Պիետրո Լանդոյի կողմից։ Բնակիչները լքել են Մոնեմվասիան, այն անկում է ապրել[1]։

1690 թվականին քաղաքը ցամաքով և ծովով պաշարվել է վենետիկցիների կողմից՝ ծովակալ Ֆրանչեսկո Մորոսինիի գլխավորությամբ, իսկ օգոստոսի 18-ին թուրքերը պայմանագիր են կնքել վենետիկցիների հետ, համաձայն որի՝ Մոնեմվասիան հանձնվել է նրանց։ Բնակիչները վերադարձել են Մոնեմվասիա[1]։

1715 թվականի սեպտեմբերի 7-ին՝ Երկրորդ Ծովային պատերազմի ժամանակ, Մոնեմվասիան առանց մարտի տրվել է Օսմանյան կայսրությանը։ Բնակիչները լքել են Մոնեմվասիան, այն անկում է ապրել[1]։

1770 թվականին՝ Պելոպոննեսյան ապստամբության ընթացքում, Մոնեմվասիան ավերվել է ալբանացիների կողմից, բնակիչները լքել են այն[1]։

1821 թվականի մարտին՝ Օսմանյան կայսրությունից Հունաստանի անկախության պատերազմի ժամանակ, ամրոցը պաշարվել է Լակոնիայի և Կինուրիայի բնակիչ երկու հազար ապստամբների կողմից՝ Ձանետակիդեսի (Τζανετάκηδες), Գրիգորակիդեսի (Γρηγοράκηδες) և Վուզանարայի (Βουζανάρα) ղեկավարությամբ[1]։ 1821 թվականի հուլիսի 23-ին՝ եռամսյա պաշարումից հետո, բերդը գրավվել է ապստամբների կողմից[1]։ Թուրքական կայազորը ամբողջությամբ կոտորվել է։

↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 Քաղվածելու սխալ՝ Սխալ <ref> պիտակ՝ dim անվանումով ref-երը տեքստ չեն պարունակում: Феофан. Хронология. 738. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 3,7 Греция. Часть I // Православная энциклопедия. — М. : Церковно-научный центр «Православная энциклопедия», 2006. — Т. XII. — С. 355—391. — 752 с. — 39 000 экз. — ISBN 5-89572-017-X. ↑ 4,0 4,1 4,2 Медведев, И. П. Из истории Мистры // Византийский временник. — 1967. — Т. XXVII (52). — С. 131—141.
Photographies by:
JustinW - CC0
Zaharoulapapa - CC BY-SA 4.0
Statistics: Position
1665
Statistics: Rank
74188

Ավելացնել նոր մեկնաբանություն

Esta pregunta es para comprobar si usted es un visitante humano y prevenir envíos de spam automatizado.

Security
483725169Click/tap this sequence: 5711

Google street view

Where can you sleep near Մոնեմվասիա ?

Booking.com
487.364 visits in total, 9.187 Points of interest, 404 Destinations, 49 visits today.