Γενικές Πληροφορίες

Η πρόσβαση στο Πρίπιατ, σε αντίθεση με τις πόλεις στρατιωτικής σημασίας, δεν περιορίστηκε πριν από την καταστροφή, καθώς οι πυρηνικοί σταθμοί ηλεκτρικής ενέργειας θεωρήθηκαν από τη Σοβιετική Ένωση ως ασφαλέστεροι από άλλους τύπους σταθμών ηλεκτροπαραγωγής. Οι πυρηνικοί σταθμοί παραγωγής ενέργειας παρουσιάστηκαν ως επίτευγμα της σοβιετικής τεχνολογίας, όπου η πυρηνική ενέργεια χρησιμοποιήθηκε για ειρηνικά έργα. Το σύνθημα "ειρηνικό άτομο" (Ρωσικά: мирный атом), ήταν δημοφιλές εκείνη την εποχή. Το αρχικό σχέδιο περιελάμβανε την κατασκευή του εργοστάσιο μόνο 25 χιλιόμετρα (16 μίλια) από το Κίεβο, αλλά η Ουκρανική Ακαδημία Επιστημών, μεταξύ άλλων φορέων, εξέφρασε ανησυχία για το γεγονός ότι ήταν πολύ κοντά στην πόλη. Ως αποτέλεσμα, ο σταθμός ηλεκτροπαραγωγής και το Πρίπιατ[1] χτίστηκαν στις σημερινές τοποθεσίες τους, περίπου 100 χλμ. Από το Κίεβο. Μετά την καταστροφή η πόλη εκκενώθηκε σε δύο ημέρες.[2]

 Άποψη της πόλης το 2017Τα χρόνια μετά το ατύχημα

Το 1986 η πόλη της Σλάβουτιτς κατασκευάστηκε για να αντικαταστήσει το Πρίπιατ. Μετά από το Πρίπιατ, αυτή είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη για την υποδοχή εργαζομένων και επιστημόνων στην Κοινοπολιτεία Ανεξαρτήτων Κρατών (ΚΑΚ). Τα τελευταία χρόνια πολλά τοπικά ουκρανικά τουριστικά γραφεία προσφέρουν επίσκεψη στην πόλη και στο εργοστάσιο του "Τσερνόμπιλ".

Ένα αξιοσημείωτο ορόσημο που συχνά εμφανίζεται σε φωτογραφίες της πόλης και είναι ορατό από ιστότοπους αεροφωτογραφιών είναι ο εγκαταλελειμμένος τροχός[3] που βρίσκεται στο ψυχαγωγικό πάρκο της πόλης, το οποίο αναμενόταν να ανοίξει την Πρωτομαγιά του 1986, δηλαδή 5 μέρες μετά το ατύχημα. Το κολυμβητικό κέντρο Αζούρ[4] και το Στάδιο Αβανχάρντ[5] είναι δύο άλλα δημοφιλή τουριστικά αξιοθέατα.

Υποδομές και Στατιστικά Περιβάλλοντος[6] Πληθυσμός:Στην πόλη ζούσαν 49.360 άτομα πριν την καταστροφή. Η μέση ηλικία ήταν περίπου 26 ετών, ενώ ο συνολικός χώρος διαβίωσης ήταν 658.700 τ.μ. από τα οποία αποτελούσαν 13.414 διαμερίσματα σε 160 πολυκατοικίες, 18 αίθουσες διαμονής που φιλοξενούν έως και 7.621 άνδρες ή γυναίκες και 8 αίθουσες διαμονής για παντρεμένα ή de facto ζευγάρια.    Εκπαίδευση: 75 δημοτικά σχολεία για περίπου 100.000 παιδιά, 19 σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και 7 επαγγελματικά σχολεία.    Υγειονομική περίθαλψη: 1 νοσοκομείο που μπορεί να φιλοξενήσει μέχρι 410 ασθενείς και 3 κλινικές.    Εμπόριο: 25 καταστήματα και εμπορικά κέντρα. 27 καφετέριες και εστιατόρια θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν μέχρι και 5.535 πελάτες ταυτόχρονα. 10 αποθήκες που μπορούσαν να κατέχουν 4.430 τόνους αγαθών.    Πολιτισμός: 3 εγκαταστάσεις: ένα κέντρο πολιτισμού , το "Παλάτι Πολιτισμού Ενεργκετίκ", ένας κινηματογράφος και μια σχολή καλών τεχνών.    Άθληση: 10 γυμναστήρια, 3 εσωτερικές πισίνες και 2 γήπεδα.    Αναψυχή: 1 πάρκο, 35 παιδικές χαρές, 18.136 δέντρα, 249.247 θάμνοι, 33.000 τριανταφυλλιές.    Βιομηχανία: 4 εργοστάσια με συνολικό ετήσιο κύκλο εργασιών 477.000.000 ρούβλια.    Μεταφορές: Σιδηροδρομικός σταθμός Γιάνοφ, 167 αστικά λεωφορεία, καθώς και ο χώρος στάθμευσης αυτοκινήτων πυρηνικού σταθμού που είχε 400 σημεία στάθμευσης.    Τηλεπικοινωνίες: 2.926 τοπικά τηλέφωνα που διαχειριζόταν η Εταιρεία Τηλεφώνων του Πρίπιατ, καθώς και 1.950 τηλέφωνα που ανήκαν στη διοίκηση του σταθμού του Τσερνόμπιλ, στο εργοστάσιο "Τζούπιτερ" και στο Τμήμα Αρχιτεκτονικής και Αστικής Ανάπτυξης.