Η πόλη έχει τις ρίζες της στη μεσαιωνική εμπορική θέση των Γενουατών της Olchionia, ή Alchona.  Είναι γνωστή για το καλοδιατηρημένο οχυρό της, που ιδρύθηκε από τον Μολδαβό πρίγκιπα Στέφανο τον Μεγάλο (ρουμανικά: Ştefan cel Mare‎‎) το 1499 και ολοκληρώθηκε από τον γιο του Πέτρου Ράρες.[1] 

Το αρχικό ξύλινο οχυρό, το οποίο υπερασπίστηκε μια οδό πάνω από το Δνείστερο (Μολδαβία / Ρουμανικά: Nistru), ήταν ένας σημαντικός κρίκος στην αλυσίδα των οχυρώσεων, που περιλάμβανε τέσσερα οχυρά (π.χ. Άκκερμαν και Χοτίν) στο Δνείστερο, δύο οχυρά στον Δούναβη και τρία οχυρά στα βόρεια σύνορα της μεσαιωνικής Μολδαβίας. Μεταξύ 1543 και 1546 υπό την διοίκηση του Πέτρου Ράρες, το φρούριο ξαναχτίστηκε σε πέτρα ως τέλειος κύκλος με πέντε προμαχώνες, που βρίσκονται σε ίσες αποστάσεις.[1] Κατά τον 16ο και 17ο αιώνα υπήρχε μία μικρή φρουρά Μολδαβών στο φρούριο, που απώθησαν αποτελεσματικά τις επιθέσεις των Πολωνών και των Κοζάκων. Οι Μολδαβοί στρατιώτες, που δεν ξεπερνούσαν τους εκατό, δεν επέτρεπαν στους επιδρομείς να περάσουν στη δεξιά όχθη του ποταμού Δνείστερου.[2]

Κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Τουρκικού Πολέμου, οι δυνάμεις του Γιαν Σομπιέσκι υπερασπίστηκαν με επιτυχία το φρούριο ενάντια στους Οθωμανούς. Ήταν ζωτικής σημασίας στρατιωτικής σημασίας κατά τη διάρκεια της εκστρατείας Προύθου του Μεγάλου Πέτρου το 1711. Το φρούριο λεηλατήθηκε από τους Ρώσους στον Ρωσοτουρκικό πόλεμο (1735-1739). Το φρούριο Σορόκα είναι ένα σημαντικό αξιοθέατο στη Σορόκα, έχοντας διατηρήσει πολιτισμούς και έχοντας κρατήσει το παλιό ιδιαίτερο στυλ της Σορόκα στη σημερινή εποχή.