Vieux Lyon (อังกฤษ: Old Lyon) เป็นย่านยุคฟื้นฟูศิลปวิทยาที่ใหญ่ที่สุดของลียง ในปี 1964 Vieux-Lyon ซึ่งเป็นเขตที่เก่าแก่ที่สุดของเมือง กลายเป็นสถานที่แรกในฝรั่งเศสที่ได้รับการคุ้มครองภายใต้กฎหมาย Malraux เพื่อปกป้องแหล่งวัฒนธรรมของฝรั่งเศส ครอบคลุมพื้นที่ 424 เฮกตาร์ระหว่างเนินเขา Fourvière และแม่น้ำSaône ซึ่งเป็นย่านเรเนสซองส์ที่กว้างขวางที่สุดแห่งหนึ่งของยุโรป มีสามส่วนที่แตกต่างกัน: Saint Jean, Saint Paul และ Saint Georges ในปี 1998 เมือง Vieux Lyon ได้รับการขึ้นทะเบียนเป็นมรดกโลกโดย UNESCO พร้อมกับเขตอื่นๆ ในลียง เนื่องจากมีความสำคัญทางประวัติศาสตร์และสถาปัตยกรรม

ย่าน Saint Jean ในยุคกลางเป็นจุดสนใจของอำนาจทางการเมืองและศาสนา . มหาวิหารเซนต์ฌอง ซึ่งเป็นที่นั่งของอาร์คบิชอปแห่งลียง (หรือที่รู้จักในชื่อเจ้าคณะแห่งกอล) เป็นตัวอย่างที่ดีของสถาปัตยกรรมแบบโกธิก Manécanterie ที่อยู่ติดกับโบสถ์เป็นหนึ่งในอาคารโรมันที่ยังหลงเหลืออยู่เพียงไม่กี่แห่งของลียง เดิมเป็นโรงเรียนประสานเสียง ปัจจุบันเป็นพิพิธภัณฑ์สมบัติล้ำค่าของอาสนวิหาร แซงต์ฌองยังเป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์ภาพจำลองและฉากภาพยนตร์ ซึ่งตั้งอยู่ในอาคารที่เป็นโรงแรมโกลเด้นครอสในศตวรรษที่ 15

ส่วนแซงต์ปอลในศตวรรษที่ 15 และ 16 ส่วนใหญ่เป็นพ่อค้าธนาคารชาวอิตาลี พวกเขาย้ายเข้าไปอยู่ในที่อยู่อาศัยอันโอ่อ่าในตัวเมืองที่เรียกว่า โรงแรม Hôtel Bullioud และHôtel de Gadagne เป็นสองตัวอย่างและหลังนี้เป็นที่ตั้งของพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ลียงและพิพิธภัณฑ์หุ่นกระบอกนานาชาติ Loge du Change เป็นเครื่องยืนยันถึงช่วงเวลาที่งานแสดงสินค้าทำให้เมืองนี้มั่งคั่ง โบสถ์เซนต์ปอลที่มีหอโคมไฟแบบโรมาเนสก์และยอดแหลม ทำเครื่องหมายส่วนปลายสุดทางเหนือของส่วนนี้

เขตเซนต์จอร์เจสเป็นบ้านของช่างทอผ้าไหมซึ่งตั้งรกรากอยู่ในเขตนี้เมื่อต้นศตวรรษที่ 16 ต่อมาพวกเขาย้ายไปที่เนินเขา Croix Rousse ในศตวรรษที่ 19 ในปี ค.ศ. 1844 สถาปนิกชื่อปิแอร์ บอสซานได้สร้างโบสถ์เซนต์จอร์จขึ้นใหม่บนฝั่งแม่น้ำเซาน์ในสไตล์นีโอกอธิค ในยุคกลาง เมื่อมีถนนคู่ขนานระหว่างเนินเขากับSaône เพียงไม่กี่ถนน อุโมงค์ลูกแรกก็ถูกสร้างขึ้น มาจากภาษาละติน trans-ambulare ซึ่งหมายถึงการเดินผ่าน traboules เป็นทางเดินผ่านอาคารและสนามหญ้าซึ่งเชื่อมต่อถนนสายหนึ่งโดยตรงกับอีกถนนหนึ่ง แกลเลอรี่และบันไดวนจำนวนมากยังคงอยู่ในทราบูล