Troya

( Troja )

Troja (Greqisht: Τροία) ose Iliumi (Greqisht: Ίλιον) ishte një qytet i lashtë i vendosur në Hisarlik në Turqinë e sotme, 30 kilometra në jug-perëndim të Çanakales. Njihet si mjedisi i mitit grek të Luftës së Trojës.

Në literaturën e lashtë greke, Troja portretizohet si një mbretëri e fuqishme e Epokës Heroike, një epokë mitike kur përbindëshat bredhin në tokë dhe perënditë ndërvepruan drejtpërdrejt me njerëzit. Thuhej se qyteti kishte sunduar Troadën derisa Lufta e Trojës çoi në shkatërrimin e tij të plotë nga duart e grekëve. Historia e shkatërrimit të saj ishte një nga gurët e themelit të mitologjisë dhe letërsisë greke, duke u shfaqur dukshëm në Iliadën dhe Odisenë, si dhe në shumë poezi dhe drama të tjera. Trashëgimia e saj luajti një rol të madh në shoqërinë greke, me shumë familje të shquara që pretendonin prejardhjen nga ata që kishin luftuar atje. Në epokën arkaike, një qytet i ri u ndërtua në vendin ku besohej se qëndronte Troja legjendare...Lexo akoma

Deri në fund të shekullit të 19-të, studiuesit e konsideronin luftën e Trojës si tërësisht legjendare. Megjithatë, duke filluar nga viti 1871, Heinrich Schliemann dhe Frank Calvert gërmuan vendin e qytetit të epokës klasike, nën rrënojat e të cilit gjetën mbetjet e shumë vendbanimeve të mëparshme. Disa nga këto shtresa ngjajnë me përshkrimet letrare të Trojës, duke bërë që disa studiues të arrijnë në përfundimin se ka një thelb të së vërtetës në legjendat. Gërmimet e mëvonshme nga të tjerët i kanë shtuar të kuptuarit tonë për vendin, megjithëse lidhja e saktë midis mitit dhe realitetit mbetet e paqartë.

Vendi arkeologjik i Trojës përbëhet nga nëntë shtresa kryesore, më e hershme që daton nga epoka e bronzit të hershëm, e fundit nga epoka bizantine. Qyteti mitik zakonisht identifikohet me një nga shtresat e epokës së vonëshme të bronzit, si Troja VI, Troja VIIa ose Troja VIIb. Vendi arkeologjik është i hapur për publikun si një destinacion turistik dhe është shtuar në listën e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s në vitin 1998.