Rreth 896-ës në këtë pjesë hynë hunët (magjarët) të ardhur nga jugu i Uralit. Ardhja e tyre u bë nën udhëheqjen e Prijësit të Madh të tyre të quajtur Arpad. Sulmet shkatërruese të tyre në vendet fqinje në perëndim morën fund në vitin 955 pas fitores së Otos së Madh (Otto der Gosse, prirës i popujve gjerman) në një vend të quajtur fusha Leh (Lechfeld). Pas kësaj kohe që nga 975-ta ndër hunët fillon të depërtojë krishterimi i cili përmbyllë misionin e vetë me ardhjen e Stefanit të shenjtë që më 1001 mori titullin "apostol" i Mbretërit.

Në shekullin e XII në këtë pjesë fillon vendosja e gjermanëve (Siebenbeurger dhe Zips Sachsen). Gjatë vitit 1241 në pjesët e Hungarisë së sodit marshojnë mongolët. Pas shuarjes së familjes së Arpadit (Hause der Arpaden) më 1301 fronin mbretërorë e marrin familje nga shtëpi të ndryshme nga të cilët më i suksesëshmi ishte Matiasi i I-rë Korvinusi (Mathias I. Corvinus) që sundoi brenda viteve 1458-1490. Tjetri, i quajtur Jagilon Ludvig i II-ti (Jagiellon Ludwig II.), ra në betejë kundër osmanëve në Moaks (Mohács) më 1526. Me ramjen e tij, bie edhe pjesa më e madhe e Hungarisë së bashku me Budapestin nën zgjedhjen Osmane. Pjesa tjetër e mbetur e Hungarisë, pjesa perëndimore e Habsburgëve (Habsburger) bie dhe së bashku me Shtatëkështjellarën (Siebenbürgen) formonin një njësi të pa varur hungareze të llojit të principatës (Fürststenturm). Sundimi osmanë në Hungari edhe për kundër përpjekjeve qëndroi deri në luftën e fillua më 1683, luftë e cila me suksese të vogla ja arrin që më 1699 të dëbojë tërësisht osmanët nga Hungaria. Kjo periudhë ka hyrë në historinë e Hungarisë si lufta turke. Pas dëbimit të plotë, i tërë vendi bashkohet me tokat tjera të Austrisë së Habsburgëve, mirëpo në këtë bashkësi ishte faktorë edhe paria hungareze e cila mori vendin e vjetër dhe të drejtat e veçanta.

Gjatë shekullit XVIII në Banat vendosen shvabët (fis gjermanë) e Danubit. Po në këtë kohë fillon Lëvizja e fortë liberale dhe nacionale që e udhëhoqi L. Kosut (L. Kossuth) e cila u shtypë në Revolucionin e viteve 1848/49. Pas këtij revolucioni më 1867, ndërmerren disa reforma të veçanta kushtetuese, të cilat e ri-kthejnë ekzistencën e Hungarisë dhe i siguronin parisë hungareze sundimin në gjysmë pjesën lindore të mbretërisë Austrohungareze. Nga ky vit Hungaria fillon të ekzistojë si vend në një lloj bashkësie, bashkësi të cilën e udhëhiqte mbreti.

Pas luftës së I-rë botërore, komunistët nën udhëheqjen e Bela Kunit (Béla Kun, lindur 1886-1939) më 1919 formojnë përkohësisht një republikë (Ráterepublik). Në marrëveshjen e vitit 1920 të Trianonit, Hungarisë i shkëputen dy të tretat (2/3) e territorit dhe më shumë se gjysma e popullsisë që jetonte në ato pjesë. Më 1920 N. Horthy zgjidhet në postin më të lartë (Reichsverweiser), dhe mbretëria në thelb mbetej edhe më tej.

Për shkak të gjykimit të vërejtjeve mbi pretendimet (të mbajtura në Vjenë) të vitit 1938 dhe 1940, Hungarisë i kthehen territoret e shkëputura më 1920. Ndërsa më 1940, Hungaria i bashkëngjitet paktit trepalësh dhe më 1941 hyri në luftën II-të botërore në anën e gjermanëve. Më 1946 gjitha territoret që kishte ri-marrë Hungaria, i duhej t´i lëshonte.

Proklamimi i republikës Hungareze u bë më 1946 dhe pastaj më 1949 Hungaria paraqitet si demokraci popullore e afërt me BRSS-në. Një kryengritje e shpërthyer në Budapest dhe vende tjera të Hungarisë më 23 tetor 1956 që kishte për cakë liri më të madhe në brendi dhe jashtë vendit, u shtypë nga forcat e armatosura të BRSS-së.

Nga 1987-ta fillojnë proceset e reformimit politik të udhëhequra nga Reformistët komunistë, proces i cili kishte për qëllim krijimin rendi të ri demokratik perëndimorë në Hungari. Baza e këtyre proceseve zgjati deri më 1989/90, nga maji i 1989 tërheqja e sistemit pengues në kufirin me Austrinë, hapja e kufirit për ikje të qytetarëve të Gjermanisë Demokratike në verën e vitit 1989, hyrja në Këshillin Evropian më 1990 si dhe hyrja në programin e NATO-së, Partneriteti për Paqe, më 1994. Më shpalljen e kandidaturës për hyrje në Bashkësinë Evropiane më 1998, sinjalizon hyrjen në NATO e cila edhe bëhet më 1999.

Nga 1990-2000 president i Hungarisë ishte Á. Góncz dhe kryeministër V. Orbán. (nga 1998).