Sala Keoku (tajski: ศาลาแก้วกู่; RTGS: Sala Kaeo Ku; [sǎːlaː kɛ̂ːw kùː], pisane również jako Sala Keo Ku, Sala Keo Koo, Sala Kaew Ku, Sala Kaew Koo, Salakaewkoo, Sala Gaew Goo, Sala Kaeoku itp. Alternatywna nazwa: Wat Khaek) to park z gigantycznymi, fantastycznymi betonowymi rzeźbami inspirowanymi buddyzmem i hinduizmem. Znajduje się w pobliżu Nong Khai w Tajlandii, w bezpośrednim sąsiedztwie granicy tajsko-laotańskiej i rzeki Mekong. Park został zbudowany i odzwierciedla wizję Luang Pu Bunleua u200bu200bSulilat i jego zwolenników. Budowę rozpoczęto w 1978 roku. Dzieli styl wcześniejszego stworzenia Sulilat, Buddha Park po laotańskiej stronie Mekongu, ale charakteryzuje się jeszcze bardziej ekstrawagancką fantazją i większymi proporcjami.

Niektóre z rzeźb Sala Keoku osiągają wysokość 25 metrów. Należą do nich monumentalne przedstawienie Buddy medytującego pod ochroną siedmiogłowego węża Naga. Podczas gdy temat (oparty na buddyjskiej legendzie) jest jednym z powracających tematów w sztuce religijnej regionu, podejście Sulilat jest niezwykłe, z naturalistyczną (choć stylizowaną) reprezentacją węży.

Pawilon Sala Keoku to trzypiętrowy betonowy budynek, którego kopuły przypominają meczet. Został zbudowany według planów Sulilata po jego śmierci. Na trzecim piętrze znajdują się powiązane artefakty, a także zmumifikowane ciało Sulilat.

Prawdopodobnie najbardziej zagadkową częścią parku jest Koło Życia, kolista, wieloczęściowa grupa rzeźb przedstawiających karmiczny cykl narodzin i śmierci poprzez rozwój postaci podobnych do tarota. Kompozycja kończy się momentem, w którym młody mężczyzna przechodzi przez ogrodzenie otaczające całą instalację, by stać się po drugiej stronie posągiem Buddy.