Schloss Schönbrunn

( Pałac Schönbrunn )

Pałac Schönbrunn (niem. Schloss Schönbrunn) – pałac wraz z parkiem znajdujący się w 13. dzielnicy Wiednia, Hietzingu. Według przekazów nazwę zarówno parku jak i pałacu przypisuje się cesarzowi Maciejowi Habsburgowi, który podczas polowania w 1619 znalazł tu źródło artezyjskie i miał je określić mianem pięknego. Sam pałac został zbudowany w XVII–XVIII w. na zlecenie cesarza Leopolda I, zaprojektowany przez Johanna Bernharda Fischera von Erlacha. W 1996 pałac został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Najwcześniejsza wzmianka wzgórza i okolicy pochodzi z roku 1311. Miejscowość nazywała się wówczas Khattermühle. Od 1312 należała do klasztoru kanoników regularnych w Klosterneuburgu. W XV i XVI stuleciu zmieniała kilkakrotnie właścicieli, by w 1548 zostać nabytą przez późniejszego burmistrza Wiednia Hermanna Bayra, który obok istniejącego młyna zbudował dwór zwany Katterburg. W 1569 cesarz Maksymilian II po zakupie rozległej posiadłości obejmującej zarówno wzgórze jak i dolinę rzeki Wien przekształcił ją w tereny myśliwskie, gdzie polowano m.in. na dziki i jelenie. Ich centrum stanowił zbudowany w 1570 dwór myśliwski. Powstały wówczas także stawy rybne i ogród bażanci w którym hodowano także egzotyczne indyki i pawie. W 1612, w czasach cesarza Macieja, miejscowość zmieniła nazwę na Schönbrunn, a sam władca znacznie rozbudował istniejący tu dwór myśliwski.

Pierwszą która przekształciła w latach 1638-1643 dwór myśliwski w rezydencję mieszkalną tzw, Gonzaga Castle była Eleonora Gonzaga, wdowa po Ferdynandzie II. Powstała tu wówczas oranżeria oraz zaczątki parku. W 1642 po raz pierwszy użyto też nazwy Schönbrunn w dokumentach urzędowych. Po śmierci Eleonory, w 1655 jako rezydencja wdowy stał się własnością Eleonory Magdaleny Gonzagi, trzeciej żony Ferdynanda III. W tym czasie podczas oblężenia tureckiego w 1683 roku cały kompleks - zamek wraz z zabudowaniami gospodarczymi i ogrodami - został kompletnie zniszczony, tak że nie nadawał się do zamieszkania.

Pierwsze plany budowy w Schönbrunn zespołu pałacowego który miał przewyższyć francuski Pałac Wersalski pojawiły się za panowania Leopolda I. W 1687 zlecił on Johannowi Bernhardowi Fischerowi sporządzenie odpowiednich planów, Pierwszy z nich powstał już w 1688 ale jako za drogi został przez monarchę odrzucony. Fischer zaproponował więc znacznie skromniejszy w 1693 i ten został przyjęty do realizacji. W latach 1696-1701 na ruinach poprzedniego założenia zbudowano zasadniczy zrąb dzisiejszego kompleksu pałacowego. Budowę kontynuował z modyfikacjami następca Leopolda Józef I. Po jego śmierci pałac był użytkowany w l. 1712-1728 przez wdowę po nim Wilhelminę Amalię. W 1728 sprzedała go za sumę 450 000 guldenów Karolowi VI, który przeznaczył ją dla swej córki Marii Teresy. Jej decyzją od 1740 do 1918 posiadłość wraz z pałacem pełniła rolę letniej rezydencji rodziny cesarskiej Habsburgów. W tym okresie nastąpiła gruntowna przebudowa i rozbudowa zarówno pałacu jak i otaczającego go parku.

Obiekt był miejscem licznych i spektakularnych wydarzeń politycznych związanych z historią monarchii habsburskiej. M.in. zawarto tu 14 października 1809 roku traktat między Francją a Austrią w wyniku którego poszerzono ziemie Księstwa Warszawskiego o tereny III rozbioru Polski. W 1815 był miejscem obrad Kongresu Wiedeńskiego. Tu po upadku Napoleona I mieszkał aż do śmierci jego prawowity następca Napoleon Franciszek Bonaparte. Pamiątką po tych wydarzeniach są orły napoleońskie umieszczone na bramie wjazdowej do kompleksu pałacowego. Franciszek Józef I wykorzystywał zamek jako letnią rezydencję i przez wiele lat jeździł stamtąd do pracy w Hofburgu, gdzie mieszkał zimą. Jego następca i ostatni cesarz Karol I w pałacu Schonbrunn podpisał 11 listopada 1918 akt abdykacji i zrzeczenia się roszczeń do majątków Habsburgów na terenie Austrii.

Od tego czasu Pałac wraz z otaczającym go parkiem stanowi własność państwa austriackiego. W 1919 utworzono tu m.in. sierociniec dla sierot wojennych. W kompleksie pałacowym kwaterowano także inwalidów wojennych a także ważnych urzędników państwowych. Teatr zamkowy był użytkowany w l. 1919-1924 przez Burgtheater a od 1928 przez szkołę aktorską Maxa Reinhardta, II wojna oszczędziła w zasadzie zespół pałacowy i park z wyjątkiem Gloriety, gdzie znajdował się bateria przeciwlotnicza tak że w 1945 główne jej skrzydło zostały poważnie uszkodzone przez alianckie bombardowania. W l. 1945-1955 pałac był siedzibą brytyjskich sił okupacyjnych, które zarządzały wówczas sektorem okupacyjnym w Wiedniu (dzielnice 12 i 13). Obecnie pałacem udostępnionym w części zasadniczej dla turystów zarządza od 1992 spółka państwowa Schloss Schönbrunn Kultur- und Betriebsgesellschaft  mbH p, zaś parkiem opiekuje się państwowe Österreichische Bundesgärten. Również ZOO znajdujące się w kompleksie należy do państwa. W 1996 roku pałac i park zostały wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO.

Photographies by:
Simon Matzinger - CC BY-SA 3.0
Statistics: Position
1923
Statistics: Rank
66693

Dodaj komentarz

To pytanie sprawdza czy jesteś człowiekiem i zapobiega wysyłaniu spamu.

Bezpieczeństwo
362498571Click/tap this sequence: 4381

Google street view

Where can you sleep near Pałac Schönbrunn ?

Booking.com
487.342 visits in total, 9.186 Points of interest, 404 Cele, 27 visits today.