Spanische Hofreitschule
( Hiszpańska Szkoła Jazdy )Hiszpańska Dworska Szkoła Jazdy Konnej (niem. Spanische Hofreitschule), także Hiszpańska Szkoła Jazdy Konnej, Hiszpańska Dworska Szkoła Jazdy, Hiszpańska Szkoła Jazdy – ośrodek kultywujący tradycje klasycznego jeździectwa w Wiedniu. Najstarsza istniejąca nieprzerwanie (od renesansu) tego typu instytucja na świecie, której Hohe Schule (pol. Wyższa szkoła jazdy) wraz z wiedzą o klasycznym stylu jazdy konnej wpisane są przez UNESCO na listę austriackiego dziedzictwa kulturalnego.
Tradycje, z których wyrosła Hiszpańska Dworska Szkoła Jazdy, datuje się na ponad 450 lat wstecz (przyjmując za rok powstania 1565, ewentualnie 1572)[1][2][3], czasami nawet umieszczając początki tej szkoły w roku 1500[4], kiedy w Wiedniu powstała dworska szkoła jeździecka przeznaczona dla dzieci arystokratów i rodziny panującej. W roku 1521 do Wiednia sprowadzono konie andaluzyjskie, co miało związek z arcyksięciem Ferdynandem I Habsburgiem, bratem króla Hiszpanii Karola I. Zwierzętami opiekowali się wykwalifikowani trenerzy oraz jeźdźcy. Z roku 1735 pochodzi obecny budynek szkoły (rajtszula) autorstwa architekta Josefa Emanuela Fischera von Erlacha (syna Johanna Bernharda) wzniesiony na zlecenie Karola VI Habsburga[1].
Pierwszy otwarty maneż powstał przy Hofburgu w roku 1565, o czym wspomina dokument arcyksięcia Maksymiliana II Habsburga wymieniający kwotę 100 guldenów, jaka miała być przeznaczona na plac w pobliżu pałacu (w roku 2015 obchodzona była 450. rocznica powstania szkoły)[1]. Początek szkoły jeździeckiej z tamtych czasów datuje się na rok 1572[1][2][3]. Rok 1580 zapisał się w historii szkoły z powodu założenia przez Karola II hodowlanej stadniny koni w Lipicy (obecnie leżącej w granicach Słowenii)[1]. Tutaj w wyniku krzyżowania koni ras hiszpańskich, berberyjskich i arabskich z końmi neapolitańskimi oraz miejscowymi z płaskowyżu Kras powstała nowa rasa konia nosząca pochodzącą od miejscowości nazwę koń lipicański (niem. Lipizzaner, słow. lipicanec). Preferencje rodziny Habsburgów ukierunkowały hodowlę na konie uzyskujące z wiekiem maść siwą, chociaż skóra lipicanów jest czarna a rodzą się w umaszczeniu skarogniadym, karym lub kasztanowatym. Dawniej zdarzały się także konie w innym umaszczeniu (nieuzyskujące maści siwej)[1].
Pod koniec lat dwudziestych XVIII wieku na zlecenie cesarza Karola VI Habsburga Josef Fischer von Erlach rozpoczął budowę zimowej szkoły jeździeckiej na terenie Hofburga. Budowa ta została ukończona w roku 1735[1][2][4], a sama szkoła w budynku, który przetrwał w niezmienionej formie, funkcjonuje do obecnych czasów. Ta zimowa ujeżdżalnia (niem. Winterreitschultrakt) posiada dwupiętrową galerię przeznaczoną dla widzów. Jej wymiary to: długość 55 m, szerokość 18 i wysokość 17 m. Hala jest wsparta na 46 kolumnach, które oddzielają loże o pojemności wynoszącej ponad tysiąc osób[1].
W 1963 roku powstał film pt. "Miracle of the White Stallions", produkcji Disneya, na podstawie wspomnień Aloisa Podhajskiego z czasów II Wojny Światowej, kiedy ewakuowano konie z Wiednia przed najazdem Armii Radzieckiej. Amerykański generał George Patton miał pomóc w ewakuacji koni, ale dopiero po obejrzeniu ich występu[5].
Dodaj komentarz