Pałac Mandalajów (biurmski: မန္တလေး နန်းတော်, wymawiane [máɰ̃dəlé náɰ̃dɔ̀]), znajdujący się w Mandalay, Myanmar, jest ostatnim pałacem królewskim ostatniej birmańskiej monarchii. Pałac został zbudowany w latach 1857-1859 w ramach założenia przez króla Mindona nowej stolicy królewskiej Mandalay. Plan Pałacu Mandalay w dużej mierze nawiązuje do tradycyjnego birmańskiego projektu pałacowego – znajduje się wewnątrz otoczonego murem fortu otoczonego fosą. Sam pałac znajduje się w centrum cytadeli i jest skierowany na wschód. Wszystkie budynki pałacu są jednopiętrowe. Liczba ig nad budynkiem wskazywała na znaczenie obszaru poniżej.

Pałac Mandalay był główną rezydencją królewską króla Mindona i króla Thibawa, dwóch ostatnich królów kraju. Kompleks przestał być królewską rezydencją i siedzibą rządu 28 listopada 1885 r., kiedy podczas III wojny angielsko-birmańskiej do pałacu wkroczyły oddziały birmańskich sił polowych i zdobyły rodzinę królewską. Brytyjczycy przekształcili kompleks pałacowy w Fort Dufferin, nazwany na cześć ówczesnego wicekróla Indii. W całej brytyjskiej epoce kolonialnej pałac był postrzegany przez Birmańczyków jako główny symbol suwerenności i tożsamości. Znaczna część kompleksu pałacowego została zniszczona podczas II wojny światowej przez alianckie bombardowania; ocalała tylko mennica królewska i wieża strażnicza. Replikę pałacu odbudowano w latach 90. XX wieku przy użyciu nowoczesnych materiałów.

Dzisiaj Mandalay Palace jest głównym symbolem Mandalay i głównym ośrodkiem turystycznym.