Pierwszy budynek monastyczny powstał dzięki arcybiskupowi Adalbertowi I w 1116 roku, miał służyć augustianom. W 1131 roku przekazano go benedyktynom, a wkrótce potem odkupili go cystersi[1]. Klasztor został założony w 1136 roku przez Bernarda z Clairvaux. Był to pierwszy cysterski klasztor na wschodnim brzegu Renu. Szybko stał się jednym z najbardziej aktywnych klasztorów na terenie Niemiec, przyczyniając się do powstania kolejnych: Schönau (1142), Otterberg (1144), Gottesthal (Val-Dieu) (1155) Arnsburg (1174)[2].

Kościół w stylu romańskim został konsekrowany w 1186 roku. Do 1220 roku ukończono Konversenbau oraz budynek szpitala. Były to ostatnie zabudowania w stylu romańskim. W 1240 roku rozpoczęto budowę gotyckich krużganków we wschodni skrzydle. W 1313 roku powstały fundamenty pierwszej kaplicy grobowej[3].

W 1525 roku opactwo zostało splądrowane przez zbuntowanych chłopów[3]. Ucierpiało także podczas wojny trzydziestoletniej[1][3].

XVIII wiek przyniósł ponowny rozkwit gospodarczy. W latach 1704-1715 przebudowano wnętrze kościoła na styl barokowy. W kolejnych latach również inne budynki zostały przebudowane w nowym stylu. W latach 1718-1721 romański refektarz został zastąpiony przez nowy, barokowy. W 1746 roku rekonstrukcję przeszedł dach. W 1755 na terenie klasztoru założono oranżerię[3].

Klasztor został zlikwidowany 18 września 1803 roku[3].