Świątynia Gawdawpalin (birmańska: ကန်တော့ပလ္လင်ဘုရား, IPA: [ɡɔ́dɔ̰pəlɪ̀ɰ̃ pʰəjá]) to świątynia buddyjska położona w Bagan w Birmie. Budowę pagody rozpoczęto w 1203 r. za panowania Sithu II (1174–1211), a ukończono 26 marca 1227 r. za panowania Htilominlo (1211–1235). Na 55 m (180 ft) świątynia Gawdawpalin jest drugą najwyższą świątynią w Bagan. Podobna w układzie do świątyni Thatbyinnyu, świątynia ma dwie kondygnacje i zawiera trzy dolne tarasy i cztery górne tarasy. Świątynia została mocno zniszczona podczas trzęsienia ziemi w 1975 roku i została odbudowana w kolejnych latach.

Świątynia Gawdawpalin należy do stylu wydrążonej świątyni w stylu gu. W przeciwieństwie do stup, wydrążona świątynia w stylu gu jest strukturą używaną do medytacji, oddawania czci Buddzie i innych buddyjskich rytuałów. Świątynie gu występują w dwóch podstawowych stylach: konstrukcji „jednostronnej” i „czterech twarzy” — zasadniczo jedno główne wejście i cztery główne wejścia. Istnieją również inne style, takie jak pięć twarzy i hybrydy. Jednostronny styl wyrósł z Beikthano z II wieku, a czterostronny z VII wieku Sri Ksetra. Świątynie, których głównymi cechami były ostrołukowe łuki i sklepiona komora, stały się większe i wspanialsze w okresie Bagan. (Akapit dotyczący „Hollow Temples” skopiowany z Bagan).