Sahara Hiszpańska Podział Sahary Zachodniej:
kolor żółty – obszar pod kontrolą SARD,
pozostałe kolory – strefy pod kontrolą Maroka

W 1885 roku w wyniku postanowień konferencji berlińskiej tereny Sahary Zachodniej stały się hiszpańskim protektoratem (od 1958 formalnie pod nazwą Sahara Hiszpańska) w zamian za uznanie przez Hiszpanię francuskiego protektoratu nad Marokiem. Panowanie hiszpańskie na tych terenach trwało do połowy lat 70. XX wieku[1].

W 1973 roku przy wsparciu Algierii utworzony został niepodległościowy Ludowy Front Wyzwolenia As-Sakijja al-Hamra i Rio de Oro (Polisario), który podjął się antyhiszpańskiej kampanii wojskowej. W 1975 roku w ramach akcji zwanej zielonym marszem około 300 tys. Marokańczyków wkroczyło na tereny Sahary Hiszpańskiej. Zielony marsz skłonił rząd Hiszpanii do ustępstw i przekształcenia protektoratu w terytorium pod wspólnym zarządem hiszpańsko-marokańsko-mauretańskim. W 1976 roku Hiszpania ostatecznie wycofała się z tej części świata, co doprowadziło do proklamacji niepodległości Saharyjskiej Arabskiej Republiki Demokratycznej przez Front Polisario grupujący ludność Sahrawi[1].

Jednostronna deklaracja niepodległości doprowadziła do wybuchu wojny w Saharze Zachodniej, w której Polisario starł się z wojskami marokańskimi i mauretańskimi. Liczne zwycięstwa Polisario doprowadziły w latach 1976–1977 do interwencji wojsk francuskich, które poparły stronę marokańską. W tym czasie Marokańczycy rozpoczęli bombardowania obiektów cywilnych za pomocą napalmu. W trakcie prób pacyfikacji Sahary Zachodniej zginęło tysiące jej cywilnych mieszkańców[2][3]. Oddziały Polisario były zaopatrywane przez skonfliktowany z Marokiem rząd Algierii[4][5].

Mauretania, która zajęła południową część terytorium byłej kolonii hiszpańskiej, wycofała się z kraju w 1979 roku w wyniku działania ruchu oporu[6], a w 1984 rząd mauretański oficjalnie uznał niepodległość Sahary Zachodniej[7]. We wrześniu 1991 roku wojnę pomiędzy Polisario a Marokiem zakończył rozejm. Według różnych źródeł w wojnie zginęło od 10 do 20 tysięcy osób[8]. Od 1991 roku celem stabilizacji Sahary Zachodniej i doprowadzenia do referendum działa MINURSO stanowiąca misję pokojową ONZ. Decyzja o jej powołaniu do życia została zawarta w rezolucji Rady Bezpieczeństwa ONZ nr 690[9][1].

Obecnie Maroko kontroluje większą część Sahary Zachodniej i pragnie utrzymać tę kontrolę z powodu bogatych złóż fosforytów, a także znacznych funduszy zainwestowanych na tym terytorium. W rękach Frontu Polisario pozostaje natomiast wschodnia część kraju. Ruch ten aktualnie zawiesił działania zbrojne w wyniku zapowiedzi referendum niepodległościowego. Mimo to wciąż jednak utrzymuje się status quo z zachodnią częścią terytorium kraju w rękach marokańskich i wschodnią w rękach Polisario[1]. Części te są od siebie odgrodzone zbudowanym przez Maroko w latach 80. murem[10].