Stolice i grobowce starożytnego królestwa Koguryo są wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, które obejmuje wiele stanowisk archeologicznych obecnie w Ji'an w prowincji Jilin i Huanren w prowincji Liaoning w północno-wschodnich Chinach. Goguryeo (lub Koguryo, po chińsku „Gaogouli”) (37 p.n.e. – 668 n.e.) było królestwem koreańskim położonym w północnej i środkowej części Półwyspu Koreańskiego oraz w południowej i środkowej części Mandżurii.

W 2004 r. stanowiska archeologiczne zostały wspólnie uznane za miejsca światowego dziedzictwa kulturowego, kwalifikując się jako takie w ramach pierwszych pięciu z sześciu kryteriów dotyczących miejsc dziedzictwa kulturowego. Oznaczenie obejmuje pozostałości archeologiczne trzech miast-twierdzy: miasta w górach Wunü, Gungnae i Hwando oraz czterdziestu zidentyfikowanych grobowców cesarskich i szlacheckich rodzin Goguryeo.

W 2010 r. chiński rząd ustanowił Ji „Narodowy Park Archeologiczny Gaogouli (chiński: 集安高句丽考古遗址公园), który obejmuje wszystkie miejsca światowego dziedzictwa Goguryeo w Ji'an i Jilin , ale nie te w Liaoning (takie jak Wunü Mountain City).

Korea Północna początkowo próbowała zarejestrować światowe dziedzictwo tych miejsc od około 2000 roku. Chociaż planowano rejestrację w 2003 roku, Chiny sprzeciwiły się jedynej rejestracji Korei Północnej i złożył wniosek o rejestrację ruin Goguryeo rozsianych w prowincji Jilin. Z tego powodu szczątki Korei Północnej i Chińskiej Republiki Ludowej zostały zarejestrowane w formie rejestracji jednoczesnej w 2004 roku. Uznaje się, że istnieje pytanie dotyczące historii Goguryeo między Koreą Północną a Chinami.