Góry Diamentowe (kor. 금강산, Kŭmgang-san) – pasmo górskie w Korei Północnej, część Gór Wschodniokoreańskich.

Pasmo rozciąga się na długości ok. 80 km. Najwyższy szczyt ma wysokość 1638 m n.p.m. Zbudowane głównie z granitów. W górach znajdują się złoża wolframu, molibdenu, niklu, miedzi i rudy żelaza. Stoki porośnięte lasami dębowymi i mieszanymi. W górach występuje duża liczba wodospadów.

Góry Diamentowe podzielone są na trzy części: wewnętrzną, zewnętrzną i przybrzeżną. Każda o innych cechach geologicznych i topograficznych. W części wewnętrznej występują zróżnicowane formy formacji skalnych: w zewnętrznej przeważają wysokie szczyty i wodospady, w nadmorskiej – laguny i filary kamienne.

W górach znajduje się wiele klasztorów buddyjskich, w większości zniszczonych, jak klasztory: Mahayon, Yangansa, Podok, Pulji, Sambul. Przez południowy skraj gór biegnie linia demarkacyjna, oddzielająca oba koreańskie państwa.