Ali Qapu Palace (perski: عالی‌ قاپو , 'Ālī Qāpū ) lub Grand Ālī Qāpū to pałac cesarski w Isfahanie w Iranie. Znajduje się po zachodniej stronie placu Naqsh-e Jahan, naprzeciwko meczetu Sheikh Lotfollah i pierwotnie został zaprojektowany jako ogromne wejście portalowe do wielkiego pałacu, który rozciągał się od placu Naqsh-e Jahan do bulwaru Chahar Baq. Pałac służył jako oficjalna rezydencja cesarzy perskich z dynastii Safawidów. UNESCO wpisało Pałac i Plac na Listę Światowego Dziedzictwa ze względu na jego kulturowe i historyczne znaczenie. Pałac ma czterdzieści osiem metrów wysokości i sześć kondygnacji, na które prowadzą trudne spiralne schody. Na VI piętrze Music Hall w ścianach znajdują się głębokie okrągłe wnęki, mające nie tylko walory estetyczne, ale także akustyczne. Ālī Qāpū jest uważany za najlepszy przykład architektury Safavid i symbol islamskiego dziedzictwa Iranu.

Nazwa Ali Qapu, od perskiego „Ālī” (co oznacza „imperialny” lub „wielki”) i azerbejdżańskiego Qāpū (co oznacza „brama”), została nadana temu miejscu, ponieważ znajdowało się tuż przy wejściu do pałaców Safavid, które rozciągały się od Naqsh-e Jahan Square do bulwaru Chahar Baq. Budynek, kolejny wspaniały gmach Safavid, został zbudowany dekretem szacha Abbasa I na początku XVII wieku. To tutaj wielki monarcha przyjmował szlachetnych gości i zagranicznych ambasadorów. Shah Abbas, tutaj po raz pierwszy, obchodził Nowruz (irański Nowy Rok) 1006 AH / 1597 n.e.

Ali Qapu jest bogaty w naturalistyczne malowidła ścienne autorstwa Rezy Abbasiego, nadwornego malarza szacha Abbasa I, i jego uczniów. W jego pracach pojawiają się motywy roślinne, zwierzęce i ptasie. Bogato zdobione drzwi i okna pałacu zostały prawie wszystkie splądrowane w czasach społecznej anarchii. Tylko jedno okno na trzecim piętrze uniknęło zniszczenia czasu. Ali Qapu został naprawiony i przywrócony w znacznym stopniu za panowania szacha sułtana Husajna, ostatniego władcy Safawidów, ale ponownie popadł w straszny stan zniszczenia podczas krótkich rządów najeźdźców na Afgańczyków. Za panowania Nasera ad-Din Szacha Qajara (1848–96) gzymsy Safavid i kafelki kwiatowe nad portalem zostały zastąpione płytkami z napisami.

Shah Abbas II był entuzjastycznie nastawiony do upiększenia i doskonałości Ali Qapu. Jego główny wkład został wniesiony do wspaniałej hali, konstruktorzy na trzecim piętrze. 18 kolumn sali jest pokrytych lustrami, a jej sufit zdobią wspaniałe obrazy.

Kancelaria znajdowała się na pierwszym piętrze. Szóstego odbyło się królewskie przyjęcie i bankiety. Na tym piętrze znajdują się największe pokoje. Stiukowa dekoracja sali bankietowej obfituje w motywy różnych naczyń i filiżanek. Szóste piętro było popularnie zwane Music Hall. Tutaj różne zespoły wykonywały muzykę i śpiewały piosenki.

Z górnych galerii władca Safavidów obserwował Chowgan (polo), manewry wojskowe i wyścigi konne na placu Naqsh-e Jahan.

Pałac przedstawiony jest na rewersie irańskiego banknotu 20 000 rialów. W rzeczywistości pałac jest przedstawiony na rewersie banknotu irańskiego 20 rialów z serii 1953.