Ales stenar – kamienny kompleks znajdujący się w miejscowości Kåseberga, niedaleko Ystad w południowej Szwecji. Składa się z 59 głazów i ma 67 metrów długości oraz 19 szerokości. Z lotu ptaka przypomina kształt łodzi. Nie wiadomo, kto i w jakim celu go zbudował.

Istnieją różne teorie dotyczące celu w jakim zbudowano ten kompleks. Według jednej z nich Ales stenar to przypuszczalnie grobowiec z przełomu VI–VII wieku naszej ery, będący dziełem przodków wikingów. Archeolodzy z uniwersytetu w Lund uważają, że pochowano w nim kogoś znacznego, zapewne jakiegoś znamienitego wodza. Nie znaleziono tam jednak żadnych ludzkich szczątków. Koncepcja sakralna zakłada, że było to miejsce odprawiania religijnych obrządków. Szwedzki badacz a zarazem odkrywca amator Bob Lind przekonuje, że Ales stenar to pradawne obserwatorium astronomiczne, zaś tworzące kompleks głazy są wielkim zegarem słonecznym. Największymi kamieniami są niemal 3,5-metrowe kamienie nazwane „dziobem” i „rufą”. Są one skierowane odpowiednio w kierunku wschodu słońca w chwili przesilenia letniego i zachodu w chwili przesilenia zimowego.

W 1989 w pobliżu jednego z kamieni znaleziono szczątki węgla drzewnego. Została przeprowadzona analiza metodą ¹⁴C, która wykazała, że pochodzą one z 650 roku naszej ery. Następnie wykonano jeszcze kilka prób, które przyniosły inne wyniki. W rezultacie szacunki dotyczące wieku kamieni wahają się od roku 330 po 980. Liczba głazów różniła się między sobą, w zależności od okresów, w których próbowano je policzyć. Rysunek z 1777 przedstawiał ich kilkadziesiąt, zaś 24 lata później znajdowało się tam 19 kamieni. Późniejsze źródła z XIX wieku mówią o 48 obeliskach. Naukowcy przypuszczają, że na terenie, gdzie obecnie znajduje się Ales stenar, już wcześniej istniała kamienna formacja. Miałoby o tym świadczyć odnalezienie w 1995 urny z resztkami jedzenia oraz paleniska.