Sercq
( Sark )Het eiland Sark is een van de Kanaaleilanden, liggend voor de Franse kust van Normandië. Het behoort tot het autonome baljuwschap (Engels: bailiwick) van Guernsey, een Brits Kroonbezit, maar heeft een eigen regeringsvorm en eigen bestuur. De Franse naam voor het eiland is Sercq (Sèr in het oude Sercquiais-Frans).
Sark is een rustig eiland waar gemotoriseerd vervoer verboden is. De lokale bevolking omzeilt dit verbod door hun landbouwtractoren te gebruiken als transportmiddel. Verder worden de fiets en paard en wagen gebruikt. Het eiland heeft een bevolking van rond de 600 inwoners. De economie is gebaseerd op het toerisme en de landbouw. Toeristen zijn voor een groot deel dagjesmensen die vanaf het vasteland of Guernsey komen. Het eiland beschikt over een aantal hotels en is vooral in trek bij wandelaars. Bezienswaardigheden zijn La Coupée, een smalle weg met aan beide zijden een afgrond en de tuin van de Seigneurie (de ambstwoning va...Lees meer
Het eiland Sark is een van de Kanaaleilanden, liggend voor de Franse kust van Normandië. Het behoort tot het autonome baljuwschap (Engels: bailiwick) van Guernsey, een Brits Kroonbezit, maar heeft een eigen regeringsvorm en eigen bestuur. De Franse naam voor het eiland is Sercq (Sèr in het oude Sercquiais-Frans).
Sark is een rustig eiland waar gemotoriseerd vervoer verboden is. De lokale bevolking omzeilt dit verbod door hun landbouwtractoren te gebruiken als transportmiddel. Verder worden de fiets en paard en wagen gebruikt. Het eiland heeft een bevolking van rond de 600 inwoners. De economie is gebaseerd op het toerisme en de landbouw. Toeristen zijn voor een groot deel dagjesmensen die vanaf het vasteland of Guernsey komen. Het eiland beschikt over een aantal hotels en is vooral in trek bij wandelaars. Bezienswaardigheden zijn La Coupée, een smalle weg met aan beide zijden een afgrond en de tuin van de Seigneurie (de ambstwoning van de leider van Sark). De grotten onder het eiland die vanaf zee bereikbaar zijn, worden gebruikt voor grotduiken. Elk jaar wordt in de zomer het Sark Folk Festival gehouden.
Er is nauwelijks verlichting op het eiland waardoor iemand met het blote oog astronomie kan bedrijven zonder last te hebben van lichtvervuiling. Het eiland werd in 2011 uitgeroepen tot de eerste Dark Sky Community, door de International Dark-Sky Association. Sark heeft wel een vuurtoren, Point Robert maar deze schijnt alleen over zee.
Sark heeft geen politie. Het recht wordt gehandhaafd door vrijwilligers. Wanneer iemand wordt opgepakt, wordt deze persoon eerst opgesloten in een cel die hier sinds 1856 staat, waarna hij of zij opgehaald wordt door de politie van Guernsey.
Sark werd waarschijnlijk al in de oudheid bewoond door de Veneti. Dit was een zeevarend Keltisch volk dat in Bretagne leefde.
In de 13e eeuw was het de uitvalsbasis van de Franse piraat Eustaas de Monnik.
In de 16e eeuw gaf koningin Elizabeth I van Engeland aan Helier de Carteret, de toenmalige heer van Saint Ouen op Jersey, toestemming om het eiland samen met 40 families te koloniseren, onder de voorwaarde dat hij het eiland vrijhield van piraten.
In 1849 voelde de zittende Seigneur, Pierre Carey le Pelley zich door geldgebrek gedwongen om het Seigneur-schap van Sark aan Marie Collings, dochter en erfgename van de lokale zeerover John Allaire, te verkopen.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd het eiland, net als de andere Kanaaleilanden, door Duitsland bezet. De toenmalige dame, Sybil Mary Collings Beaumont, weigerde met de Duitse bezetters samen te werken waardoor zij werd vervangen door een Duitse bewindvoerder. In 1942 voerde het Britse leger operatie Basalt uit waarbij een korte inval op het eiland werd gedaan.
Recente geschiedenis EenmansinvasieIn augustus 1990 probeerde André Gardes, een werkloze Franse kernfysicus, in zijn eentje een staatsgreep te plegen. Bij aankomst op Sark maakte hij duidelijk het eiland de volgende dag te zullen innemen. Hij werd gearresteerd terwijl hij op een bankje zijn pistool aan het laden was. Hij kreeg een celstraf van zeven dagen die hij op Guernsey uitzat. Een jaar later deed hij een poging om terug te komen maar werd al op Guernsey tegengehouden.
Overgang naar verkozen overheidOp 4 juli 2007 begon Sark zijn feodaal systeem te ontmantelen omdat dit noodzakelijk was om aan de Europese Overeenkomst van de Rechten van de Mens te voldoen. De meerderheid van wetgevende macht van het eiland zou tegen 2009 kunnen worden verkozen.[1] Op 16 januari 2008 en 21 februari 2008, keurden de Belangrijkste Pleidooiers een wet goed die een 30-tallige kamer, met 28 verkozen leden en het behouden van slechts twee onverkozen leden introduceert. Op 9 april 2008, keurde de Ingewijde Raad de Sark wetshervormingen goed,[2] en de eerste verkiezingen in het kader van de nieuwe wet werden gehouden in december 2008. De nieuwe kamer werd voor het eerst in januari 2009 bijeengeroepen.[3][4][5]
↑ Democratic Revolution, The Economist, 14 July 2007 – 20 July 2007 ↑ Sark democracy plans are approved, BBC News Online, 9 april 2008 ↑ A Revolution Not Televised, Time.com, 17 January 2008 ↑ After 443 years, Sark gets democracy, The Bugle, Episode 13, January 2008. The Bugle is a satirical podcast of the Times Online. ↑ Sark agrees switch to democracy, BBC News Online, 22 February 2008
Reactie toevoegen