Monks Mound is het grootste precolumbiaanse grondwerk in Amerika en de grootste piramide ten noorden van Meso-Amerika. Het begin van de bouw dateert van 900-955 CE. Gelegen op de Cahokia Mounds UNESCO-werelderfgoedlocatie in de buurt van Collinsville, Illinois, werd de grootte van de heuvel in 1988 berekend als ongeveer 100 voet (30 m) hoog, 955 voet (291 m) lang, inclusief de oprit aan de zuidkant, en 775 voet (236 m) breed. Dit maakt Monks Mound ongeveer even groot aan de basis als de Grote Piramide van Gizeh (13,1 acres / 5,3 hectare). De omtrek van de basis is groter dan de Piramide van de Zon in Teotihuacan. Als platformheuvel ondersteunde het grondwerk een houten constructie op de top.

In tegenstelling tot Egyptische piramides die van steen waren gebouwd, was de platformheuvel bijna volledig opgebouwd uit lagen met mandjes getransporteerde grond en klei. Door deze constructie en de afgeplatte bovenkant heeft het in de loop der jaren regenwater vastgehouden in de constructie. Dit heeft inzakking veroorzaakt, het lawine-achtige glijden van grote delen van de zijkanten op het hoogste deel van de heuvel. De ontworpen afmetingen zouden aanzienlijk kleiner zijn geweest dan de huidige omvang, maar recente opgravingen hebben aangetoond dat inzakken een probleem was, zelfs terwijl de heuvel werd gemaakt.