In het verleden was Khajuraho een enorme stad, nu beslaan de pittoreske ruïnes een oppervlakte van ongeveer 14 vierkante km. Khajuraho-tempels werden gebouwd tijdens de Chandeladynastie (een dynastie uit de Indische Middeleeuwen), die regeerde in 850-1150. De stad was hun culturele en religieuze hoofdstad. De meeste tempels werden gebouwd tussen 950 en 1100.

Van de 85 tempels zijn er slechts 20 bewaard gebleven, die drie groepen vormen en behoren tot twee verschillende religies - hindoeïsme en jaïnisme, wat een organische combinatie tussen architecturale vormen en beeldhouwkunst aantoont. Seculiere gebouwen in Khajuraho zijn niet bewaard gebleven. De tempels van Khajuraho behouden een stilistische overeenkomst met de tempels van het noordelijke, Indo-Arische type. Tegelijkertijd hebben ze functies in compositie, interieur, plastic decoratie. De Noord-Indiase Nagara-stijl die hier wordt gepresenteerd, wordt gekenmerkt door drie elementen: een vierkant heiligdom (sanctum sanctorum), een of twee rijen transepten en een shikhara die de tempel bekroont.

De tempels werden in de periode 950 - 1050 gebouwd. Khajuraho was destijds de hoofdstad van het Chandellarijk. De oorspronkelijke 80 tempels werden door een muur omgeven. Rond de 12e eeuw verplaatste het zwaartepunt van het rijk zich naar de stad Mahoba. Uiteindelijk zou de stad verlaten en vergeten worden. De stad raakte overwoekerd. In de 19e eeuw werd Khajuraho herontdekt. Doordat de tempels eeuwenlang verborgen bleven zijn deze nooit vernietigd. Op dit moment zijn 22 tempels in een redelijke staat.