Het gebied waar nu het Empire State Building staat, werd in 1799 aan John Thompson verkocht voor $2.700. Hij bouwde een boerderij op het stuk grond, dat nu zou grenzen aan Sixth Avenue in het westen, Madison Avenue in het oosten, 33rd street in het zuiden en 36th street in het noorden.[1]

In 1897 opende het Waldorf-Astoria Hotel zijn deuren op de plek van het Empire State Building. In 1928 werd het hotel verkocht aan de Bethlehem Engineering Corporation voor een geschat bedrag van $20.000.000.[1] Het bedrijf wilde het Waldorf-Astoria Office Building op het perceel bouwen, een kantoorgebouw, dat door Shreve, Lamb and Harmon ontworpen zou moeten worden. Bethlehem Engineering was echter niet in staat het aankoopbedrag te betalen en de overeenkomst ging niet door. Vervolgens kocht John Raskob met een groep investeerders het perceel met hotel.[2]

De bouw van het Empire State Building was onderdeel van een competitie in New York, wie het hoogste gebouw ter wereld zou bouwen. Aanvankelijk ging de strijd tussen 40 Wall Street en het Chrysler Building. Maar op 29 augustus 1929, nog voor de voltooiing van deze gebouwen, kondigde Al Smith de plannen voor het Empire State Building aan. Het zou 320 meter hoog worden en meer dan 186.000 vierkante meter aan kantoorruimte bevatten, verdeeld over 85 verdiepingen.[3]

Om het gebouw te kunnen financieren vormde de groep, bestaande uit John Jakob Raskob, Coleman du Pont, Pierre S. du Pont, Louis G. Kaufman en Ellis P. Earle,[1] de coöperatie Empire State Inc. met Al Smith als directeur.[4] Het gebouw werd echter sceptisch ontvangen door de critici. Het project was namelijk geheel gebaseerd op speculatie en de locatie trok weinig interesse van commerciële ontwikkelaars. Het lag niet in een van de bestaande kantoorgebieden en was ongunstig gelegen ten opzichte van de metrolijnen en spoorwegen.[3]

Voordat men met de bouw kon beginnen, moest eerst het Waldorf-Astoria Hotel worden afgebroken. De sloop begon op dinsdag 1 oktober 1929, slechts vier weken voor de beurskrach van 1929.[5] Op 22 januari 1930 begon men met de uitgraving van het gebied waar het gebouw zou komen te staan, zodat op 17 maart de constructie van het gebouw zelf kon beginnen. Tijdens de Grote Depressie werden veel bouwprojecten stilgelegd. De bouw van het Empire State Building kon echter doorgaan en doordat de depressie hoge werkloosheid veroorzaakte, waren er voor de bouw veel gemotiveerde werkers te vinden.[5] Tijdens de bouw rees het stalen geraamte met een snelheid van 4,5 verdiepingen per week.[6] Het metselwerk voor het gebouw, dat in juni 1930 was begonnen, werd op 13 november van datzelfde jaar voltooid. Na 1 jaar en 45 dagen, werd de bouw afgerond.[7] Op 1 mei 1931 opende toenmalig president Herbert Hoover het gebouw vanuit zijn kantoor in Washington D.C., door op een knop te drukken waardoor de lichten van het Empire State Building aan gingen.[1]

Het gebrek aan huurders na de opening zorgde ervoor, dat het gebouw het "Empty State Building" werd genoemd.[8] In 1951 werd het echter voor $34.000.000 verkocht aan een groep, die geleid werd door Roger L. Stevens. Tegelijkertijd kocht Prudential Financial het gebouw, voor $17.000.000 met erfpacht. Drie jaar later, in 1954, werd het gebouw voor $51.500.000 verkocht aan een groep onder leiding van Henry Crown.[9]

 

 

Op 28 juli 1945, om 9.40 uur,[10] vloog een B-25 Mitchell, bestuurd door luitenant-kolonel William Franklin Smith jr., in dikke mist de 79e verdieping binnen,[11] waarbij de kantoren van de War Relief Services en de National Catholic Welfare Council werden verwoest.[12] Het vliegtuig was vanaf Newark op weg naar Bedford, maar kwam in New York in de mist terecht. Zodoende vloog het vliegtuig van tien ton in de noordelijke gevel,[13] waar het een gat van 5,5 bij 6,1 meter maakte tussen de 78e en 79e verdieping. Hierbij kwamen in totaal veertien mensen om, elf mensen die in het gebouw aanwezig waren en alle drie de bemanningsleden.[12] Bij de inslag vloog een van de motoren weg en landde op het dak van een nabijgelegen gebouw. De andere motor en een deel van het landingsgestel vielen in een liftschacht naar beneden.