Szeklerland
Context of Szeklerland
Szeklerland (Hongaars: Székelyföld, Roemeens: Ținutul Secuiesc, Latijn: Terra Siculorum) is een begrip dat wordt gebruikt om het gebied aan te duiden dat door de Szeklers, een bevolkingsgroep binnen de Hongaarse minderheid in Roemenië, wordt bewoond. Het gebied is gelegen aan de oostgrens van Transsylvanië en omvat grofweg de Roemeense districten Harghita en Covasna, de oostelijke helft van het district Mureș en enkele randgemeenten van de districten Neamț en Bacău.
More about Szeklerland
In de 12e eeuw werden de Szeklers door de Hongaarse koning opgeroepen om de grenzen van het rijk te gaan bewaken. In ruil hiervoor kregen ze verregaande vrijheden. Veel Szeklers vertrokken uit de gebieden rond de steden Orba (Gârbova), Kézd (Saschiz) en Sebes (Sebeș) naar het huidige Szeklerland. De huidige Orbaiszék, Kézdiszék en Sepsiszék verwijzen nog naar de vroegere woongebieden van de Székely. Deze woongebieden werden daarna bevolkt door Zevenburger Saksen.
In de middeleeuwen was Szeklerland een autonome provincie (eerst van het Koninkrijk Hongarije, daarna van Oostenrijk-Hongarije en uiteindelijk van Transsylvanië), die werd bestuurd door de Szeklers zelf. Aan het hoofd van de Szekler-gemeenschap stonden een of meerdere graven der Szeklers. De Szeklers in het Szeklerland waren net als de Hongaarse edelen en de Zevenburger Saksen volledig vrij en niet horig aan een heer. Deze drie groepen vormden de Unie der Drie Naties. De vierde grote bevolkingsgroep in Transsylvanië, de Roemenen, had deze voorrechten niet.
In 1867 werd Szeklerland een onderdeel van het Koninkrijk Hongarije en vervolgens opgesplitst in vier districten: Udvarhely, Háromszék, Csík en Maros-Torda.
In 1916 werd Szeklerland binnengevallen door de Roemenen, die zich hadden aangesloten bij de geallieerden. Na de Eerste Wereldoorlog werd Transsylvanië (met het Szeklerland) op 1 december 1918 in Alba Iulia onder Hongaars protest aan Roemenië toegewezen. Deze situatie werd door de westerse mogendheden bevestigd met het Verdrag van Trianon op 4 juni 1920.
In augustus 1940 kwam onder toezicht van Benito Mussolini en Adolf Hitler de Tweede toekenning van Wenen tot stand, die bepaalde dat Hongarije een deel van Transsylvanië (met het Szeklerland) mocht annexeren. In 1947 kwam dit gebied weer toe aan Roemenië in navolging van het Verdrag van Parijs.
...Lees meerRead lessIn de 12e eeuw werden de Szeklers door de Hongaarse koning opgeroepen om de grenzen van het rijk te gaan bewaken. In ruil hiervoor kregen ze verregaande vrijheden. Veel Szeklers vertrokken uit de gebieden rond de steden Orba (Gârbova), Kézd (Saschiz) en Sebes (Sebeș) naar het huidige Szeklerland. De huidige Orbaiszék, Kézdiszék en Sepsiszék verwijzen nog naar de vroegere woongebieden van de Székely. Deze woongebieden werden daarna bevolkt door Zevenburger Saksen.
In de middeleeuwen was Szeklerland een autonome provincie (eerst van het Koninkrijk Hongarije, daarna van Oostenrijk-Hongarije en uiteindelijk van Transsylvanië), die werd bestuurd door de Szeklers zelf. Aan het hoofd van de Szekler-gemeenschap stonden een of meerdere graven der Szeklers. De Szeklers in het Szeklerland waren net als de Hongaarse edelen en de Zevenburger Saksen volledig vrij en niet horig aan een heer. Deze drie groepen vormden de Unie der Drie Naties. De vierde grote bevolkingsgroep in Transsylvanië, de Roemenen, had deze voorrechten niet.
In 1867 werd Szeklerland een onderdeel van het Koninkrijk Hongarije en vervolgens opgesplitst in vier districten: Udvarhely, Háromszék, Csík en Maros-Torda.
In 1916 werd Szeklerland binnengevallen door de Roemenen, die zich hadden aangesloten bij de geallieerden. Na de Eerste Wereldoorlog werd Transsylvanië (met het Szeklerland) op 1 december 1918 in Alba Iulia onder Hongaars protest aan Roemenië toegewezen. Deze situatie werd door de westerse mogendheden bevestigd met het Verdrag van Trianon op 4 juni 1920.
In augustus 1940 kwam onder toezicht van Benito Mussolini en Adolf Hitler de Tweede toekenning van Wenen tot stand, die bepaalde dat Hongarije een deel van Transsylvanië (met het Szeklerland) mocht annexeren. In 1947 kwam dit gebied weer toe aan Roemenië in navolging van het Verdrag van Parijs.
Hierna werd er een Hongaarse Autonome Provincie gesticht, die bijna gelijkviel met het Szeklerland. De Hongaarse Autonome Provincie heeft bestaan tot 1964, toen Roemenië (opnieuw) in districten werd verdeeld. Onder de dictatuur van Nicolae Ceaușescu werd gepoogd door migratie van Roemenen naar het gebied de meerderheidspositie van de Szeklers in het Szeklerland te breken. Daarnaast werd de taal en godsdienst van de Szeklers onderdrukt. Hierdoor is er een Roemeense minderheid ontstaan in het Szeklerland, die echter nergens groter is dan een kwart van de bevolking.
Op 15 maart 2006 vond er in de stad Odorheiu Secuiesc (Hongaars: Székelyudvarhely) een massale betoging plaats waar tienduizenden Hongaren vroegen om autonomie voor het Szeklerland[1]. De Szekler Nationale Raad onder voorzitterschap van de Hongaarse burgemeester van Odorhei Secuiesc, Jenö Szász, hield een conferentie hierover. Met het oog op de toetreding tot de Europese Unie op 1 januari 2007, moesten de Roemeense autoriteiten dit gedogen. Een van de sprekers was de protestantse bisschop László Tökés, die zei dat hij geen herziening van de landsgrenzen met Hongarije wou, maar wel meer autonomie voor het Szeklerland[1]. De Roemeense president Traian Basescu werd ook uitgenodigd, maar wees die uitnodiging af, stellende dat Roemenië "een onafhankelijke, ondeelbare, natiestaat is" en "er dus geen ruimte is voor Hongaarse autonomie in Transsylvanië"[1].
In 2009 besloot de Nationale Szekler Raad (Székely Nemzeti Tanács) het volkslied van de Szeklers (Székely himnusz) officieel te maken.
↑ a b c http://www.federatio.org/as/AS_0011.pdf László Marácz - Hongaren in Roemenië willen autonomie. Amsterdam Studies is een uitgave van de stichting European Committee Human Rights Hungarians Central Europe.
