Het Alcázar van Jerez de la Frontera is een voormalig Moors alcázar, nu een park in Jerez de la Frontera, in het zuiden van Spanje. Het werd in 1931 uitgeroepen tot Bien de Interés Cultural.

Het eerste fort werd waarschijnlijk gebouwd in de 11e eeuw, toen Jerez deel uitmaakte van het kleine koninkrijk van de Taifa van Arcos de la Frontera, op een locatie vestigde zich sinds de prehistorie in de zuidoostelijke hoek van de stad. In de 12e eeuw werd een nieuwe structuur gebouwd om te worden gebruikt als zowel residentie als fort door het Almohaden-kalifaat. Later, na de Reconquista, was het de zetel van de eerste christelijke burgemeesters en de ontwikkeling ging verder met een paleis en andere gebouwen. Het alcázar is een van de weinige bouwwerken die de architectuur van Almohaden op het Iberisch schiereiland het best illustreren.

Functies zijn onder meer:

• een grove vierhoekige lijn van muren, met een omtrek van ongeveer 4.000 m
• de achthoekige toren, in Almohaden-stijl
• de toren van Ponce de León (14e eeuw), gehecht aan de donjon.
• een moskee, de enige overgebleven van de achttien die ooit in de stad aanwezig waren. Na de christelijke verovering van het fort in 1261 kwam het onder bevel van Nuño González de Lara. Later werd het door koning Alfonso X van Castilië omgebouwd tot een kerk gewijd aan de Maagd Maria. De minaret, die nog steeds bestaat, werd omgevormd tot een klokkentoren. De gebedsruimte, voorafgegaan door een kleine kamer met rituele wassingen, heeft een mihrab, die de richting van Mekka aangeeft, en een ribgewelf met een rond raam aan de bovenkant.
• het paleis van de Patio de Doña Blanca, daterend uit de 12e-eeuwse islamitische structuur, oorspronkelijk een recreatiepaviljoen
• het badhuis (hammam), ze hebben een ingang voor het uitkleden, die leidt naar de koude en warme kamers, de laatste is de grootste in het complex. De laatste kamer is de warme kamer, waarvan het verwarmingssysteem nog gedeeltelijk zichtbaar is.
• het paleis van Villavicencio, gebouwd in 1664 in barokstijl.