Al-Maghtas (Arabisch: المغطس, wat "doop" of "onderdompeling" betekent), officieel bekend als Doopplaats "Bethanië voorbij de Jordaan", is een archeologische werelderfgoedlocatie in Jordanië, aan de oostelijke oever van de rivier de Jordaan, beschouwd als de oorspronkelijke locatie van de doop van Jezus door Johannes de Doper en vereerd als zoals sinds ten minste de Byzantijnse periode. De plaats is ook wel aangeduid als Bethany (Beyond the Jordan) en Bethabara (Hebreeuws: בית עברה).

Al-Maghtas omvat twee belangrijke archeologische gebieden: de overblijfselen van een klooster op een heuvel die bekend staat als Jabal Mar-Elias (Elia's heuvel) en een gebied dicht bij de rivier met overblijfselen van kerken, doopvijvers en pelgrims- en kluizenaarswoningen. De twee gebieden zijn verbonden door een stroom genaamd Wadi Kharrar.

De strategische ligging tussen Jeruzalem en de King's Highway blijkt al uit het boek Jozua verslag over de Israëlieten die daar de Jordaan overstaken. Jabal Mar-Elias wordt traditioneel geïdentificeerd als de plaats van de hemelvaart van de profeet Elia. Het hele gebied werd verlaten na de Zesdaagse Oorlog van 1967, toen beide oevers van de Jordaan deel uitmaakten van de frontlinie. Het gebied werd toen zwaar ontgonnen.

Na de ondertekening van het Israëlisch-Jordanië vredesverdrag in 1994, werd het gebied snel ontmijnd op initiatief van de Jordaanse prins Ghazi. De site heeft sindsdien verschillende archeologische opgravingen gezien, bezoeken van drie pausen (Johannes Paulus II, Benedictus XVI en Francis) en door vele staatshoofden, en trekt toeristen en pelgrimsactiviteiten aan. In 2015 werd de site door UNESCO aangewezen als werelderfgoed, met uitzondering van de westelijke kant van de rivier. Ongeveer 81.000 mensen bezochten de site in 2016, voornamelijk Europese, Amerikaanse en Arabische toeristen. Duizenden komen op 6 januari naar de site om Driekoningen te vieren.