ლამუ, კენიის უძველესი მოქმედი ქალაქი, ერთ-ერთი საწყისი სუაჰილის დასახლებათაგანი იყო აღმოსავლეთ აფრიკის სანაპიროზე. არსებობს გადმოცემა, რომ 1415 წელს ჩინელი მოგზაური ჩჟენ ჰეს ფლოტის გემებმა ლამუს კუნძულთან კატასტროფა განიცადა. გადარჩენილი მეზღვაურები კუნძულზე დაფუძნდნენ და ადგილობრივი ქალები შეირთეს. თუმცა ამ ისტორიის ავთენტურობა სადაოა.

ლამუს პორტი სულ მცირე ათასი წელი არსებობდა. ქალაქი პირველად წერილობით აღწერა არაბმა მოგზაურმა აბუ-ალ-მაჰასინიმ, რომელიც 1441 წელს ლამუდან მექაში ჩამოსულ ვექილს შეხვდა.

ქალაქის ისტორიის ღირსშესანიშნავ მოვლენათა შორის იყო 1506 წელს პორტუგალიელთა შემოჭრა და დაახლ. 1813 წელს შელის ბრძოლის შემდეგ ომანის გავლენაში მოხვედრა. პორტუგალიელთა შემოჭრა განაპირობა კუნძულის მოსახლეობის წარმატებამ ინდოეთის ოკეანის სანაპიროს გასწვრივ ვაჭრობის მართვაში. ხანგრძლივი პერიოდის განმავლობაში პორტუგალია მონოპოლიას ფლობდა გემთა მიმოსვლაზე აღმოსავლეთ აფრიკის სანაპიროზე და ექსპორტის გადასახადი ჰქონდა დაწესებული მანამდე არსებულ კომერციის არხებზე. 1580-იან წლებში ლამუელები პორტუგალიელებს აუჯანყდნენ, რასაც ხელი თურქების შემოსევებმაც შეუწყო. 1652 წელს ლამუელებმა ომანის მხადაჭერით პორტუგალიელების გავლენას თავი დააღწიეს. ამ პერიოდიდან ომანის პროტექციის ქვეშ მყოფი ლამუსთვის ოქროს ხანა დაიწყო. ლამუ რეგიონში პოეზიის, პოლიტიკის, ხელოვნებისა და ხელოსნობის, ასევე ვაჭრობის ცენტრი გახდა.

ამჟამად ლამუ პოპულარული ადგილია აუთენტური გამოცდილების მაძიებელი ტურისტებისთვის. ქალაქს მაქსიმალურად აქვს შენახული ისტორიული ერი. ვიწრო ქუჩებში ტვირთის გადატანის ერთადერთი საშუალება სახედარია. მოტორიზებული ტრანსპორტის ძირითადი საშუალება მცირე ზომის კატარღებია.