ﺯﺍ ﻪﻨﯿﻣﺯ هوکایدو

هوکّایدو (به ژاپنی: 北海道 مسیر دریای شمالی) دومین جزیرهٔ بزرگ کشور ژاپن است. هوکایدو شمالی‌ترین جزیره از چهار جزیره بزرگ ژاپن است و تنگهٔ تسوگارو آن را از جزیرهٔ هونشو جدا می‌سازد. هوکایدو با یک تونل زیرآبی به نام تونل سیکان با هونشو پیوند دارد.

بزرگ‌ترین شهر هوکایدو که مرکز استان هوکّایدو نیز هست شهر ساپورو است. خلیج آنیوا، جزایر هوکّایدو و ساخالین را از یکدیگر جدا می‌کند. گروه کوچکی از ساکنان هوکایدو از قوم آینو، یعنی ساکنان اصلی ژاپن هستند. ژاپنی‌های زردپوست امروزی بعدها به سرزمین ژاپن وارد شده و قوم آینو را در بیشتر نقاط در خود استحاله کردند. نام پیشین هوکایدو، «اِزو/یِسو/یزو» بود.

از نظر اداری، هوکایدو هم یک استان و هم یک منطقه به‌شمار می‌آید. استان هوکایدو ۸۳۴۵۶٫۳۸ کیلومتر مربع مساحت دارد و در پایان سال ۲۰۰۷ میلادی دارای ۵ میلیون و ۵۹۸۷۷۶ نفر جمعیت بود. با این حساب هوکایدو بزرگ‌ترین استان از نظر مساحت و هفتمین استان از نظر جمعیت در ژاپن است. دومین جزیره بزرگ استان هوکایدو، از نظر ژاپنی‌ها، اتوروفو ا...ادامه مطلب

هوکّایدو (به ژاپنی: 北海道 مسیر دریای شمالی) دومین جزیرهٔ بزرگ کشور ژاپن است. هوکایدو شمالی‌ترین جزیره از چهار جزیره بزرگ ژاپن است و تنگهٔ تسوگارو آن را از جزیرهٔ هونشو جدا می‌سازد. هوکایدو با یک تونل زیرآبی به نام تونل سیکان با هونشو پیوند دارد.

بزرگ‌ترین شهر هوکایدو که مرکز استان هوکّایدو نیز هست شهر ساپورو است. خلیج آنیوا، جزایر هوکّایدو و ساخالین را از یکدیگر جدا می‌کند. گروه کوچکی از ساکنان هوکایدو از قوم آینو، یعنی ساکنان اصلی ژاپن هستند. ژاپنی‌های زردپوست امروزی بعدها به سرزمین ژاپن وارد شده و قوم آینو را در بیشتر نقاط در خود استحاله کردند. نام پیشین هوکایدو، «اِزو/یِسو/یزو» بود.

از نظر اداری، هوکایدو هم یک استان و هم یک منطقه به‌شمار می‌آید. استان هوکایدو ۸۳۴۵۶٫۳۸ کیلومتر مربع مساحت دارد و در پایان سال ۲۰۰۷ میلادی دارای ۵ میلیون و ۵۹۸۷۷۶ نفر جمعیت بود. با این حساب هوکایدو بزرگ‌ترین استان از نظر مساحت و هفتمین استان از نظر جمعیت در ژاپن است. دومین جزیره بزرگ استان هوکایدو، از نظر ژاپنی‌ها، اتوروفو است با مساحتی برابر با ۳۱۸۵٫۶۵ کیلومتر مربع. شمالی‌ترین نقطه ژاپن در جزیره اتوروفو قرار دارد، البته به دلیل درگیری بر سر مالکیت این جزیره اکنون در دست روس‌ها است. اتحادیه اروپا در سال ۲۰۰۵ به‌طور ناموفق از روسیه خواست تا این جزیره را به ژاپن بازپس دهد.

ﺩﺭﻮﻣ ﺭﺩ ﺮﺘﺸﯿﺑ هوکایدو

Population, Area & Driving side
  • ﺖﯿﻌﻤﺟ 5383579
  • ﻩﺯﻮﺣ 77984
تاریخچه
  • به گفته باستان شناسان، برای اولین بار، ۲۰ هزار سال پیش اقوام آینو، نیوچن و اوروکن در هوکایدو نشیمن گزیدند. اولین اشاره به هوکایدو در نیهون‌شوکی (رویدادنامه ژاپن) دیده می‌شود. طبق این متن، فرماندار استان کوشی، آبه نو هیرافو، در سال ۶۵۸ تا ۶۶۰ با لشکری بزرگ به نواحی شمالی حمله کرد و با میشیهاسه و امیشی برخورد کرد. یکی از مکان‌هایی که هیرافو به آن آمد، واتاریشیما (渡島) بود که ممکن است هوکایدو امروزی باشد. این احتمال داده شده‌است که امیشی نیاکان آینوهای جزیره هوکایدو بوده باشند. آینوها قومی دیرین‌سیبریایی هستند که با ژاپنی‌های زردپوست خویشاوندی نژادی ندارند و پیش از ورود ژاپنی‌های به جزایر ژاپن ساکنان بومی ژاپن بودند و زادبوم آن‌ها بیشتر در نیمه شمالی هونشو و در هوکایدو قرار داشت.

     یک فرد آینو. آینوها بومیان اصلی ژاپن هستند.

    در طول دوره‌های نارا و هیان، مردم هوکایدو با استان دیوا، پایگاهی از دولت مرکزی ژاپن، دادوستد بازرگانی پیدا کردند. در طول سده‌های میانهٔ ژاپن، به‌مرور برای اشاره به مردم بومی هوکایدو نام «اِزو» رایج شد. نام منطقه هوکایدو نیز ازوچی (蝦夷地) به معنی زیستگاه «ازوها» یا ازوگاشیما (جزیرهٔ ازوها) شد. ازوها عمدتاً شکار و ماهیگیری می‌کردند و با ژاپنی‌ها برنج و آهن داد و ستد می‌کردند.

    در دوره موروماچی، ژاپنی‌ها در جنوب شبه جزیره اوشیما سکونتگاهی ایجاد کردند. با کوچ بیشتر و بیشتر مردم به این شهرک، اختلافاتی بین ژاپنی‌ها و آینوها به وجود آمد. این اختلافات در نهایت منجر به قیام شد. تاکدا نوبوهیرو، رهبر آینوها را که کوشاماین نام داشت، کشت و شورش را سرکوب کرد.[۱] فرزندان نوبوهیرو فرمانروایان ماتسومائه-هان شدند. آن‌ها تا پایان دوره ادو بر ایزوچی جنوبی حکومت کردند.

    اقتصاد ماتسومائه-هان کاملاً به دادوستد با آینوها وابسته بود. در دوره آزوچی-مومویاما و دوره ادو به خاندان ماتسومائه حقوق انحصاری داد و ستد با آینوها داده شد. در طول دوره بازسازی میجی، شوگون‌نشین توکوگاوا متوجه اهمیت منطقه شمالی در صورت حمله احتمالی از سوی امپراتوری روسیه شد؛ بنابراین، این شوگون‌نشین کنترل بیشتر ازوچی را به دست گرفت. حکومت مستقیم شوگون‌نشین تا حدی وضعیت آینوها را بهبود بخشید. هوکایدو تا زمان دوره بازسازی میجی به نام اِزوچی شناخته می‌شد.

    ...ادامه مطلب

    به گفته باستان شناسان، برای اولین بار، ۲۰ هزار سال پیش اقوام آینو، نیوچن و اوروکن در هوکایدو نشیمن گزیدند. اولین اشاره به هوکایدو در نیهون‌شوکی (رویدادنامه ژاپن) دیده می‌شود. طبق این متن، فرماندار استان کوشی، آبه نو هیرافو، در سال ۶۵۸ تا ۶۶۰ با لشکری بزرگ به نواحی شمالی حمله کرد و با میشیهاسه و امیشی برخورد کرد. یکی از مکان‌هایی که هیرافو به آن آمد، واتاریشیما (渡島) بود که ممکن است هوکایدو امروزی باشد. این احتمال داده شده‌است که امیشی نیاکان آینوهای جزیره هوکایدو بوده باشند. آینوها قومی دیرین‌سیبریایی هستند که با ژاپنی‌های زردپوست خویشاوندی نژادی ندارند و پیش از ورود ژاپنی‌های به جزایر ژاپن ساکنان بومی ژاپن بودند و زادبوم آن‌ها بیشتر در نیمه شمالی هونشو و در هوکایدو قرار داشت.

     یک فرد آینو. آینوها بومیان اصلی ژاپن هستند.

    در طول دوره‌های نارا و هیان، مردم هوکایدو با استان دیوا، پایگاهی از دولت مرکزی ژاپن، دادوستد بازرگانی پیدا کردند. در طول سده‌های میانهٔ ژاپن، به‌مرور برای اشاره به مردم بومی هوکایدو نام «اِزو» رایج شد. نام منطقه هوکایدو نیز ازوچی (蝦夷地) به معنی زیستگاه «ازوها» یا ازوگاشیما (جزیرهٔ ازوها) شد. ازوها عمدتاً شکار و ماهیگیری می‌کردند و با ژاپنی‌ها برنج و آهن داد و ستد می‌کردند.

    در دوره موروماچی، ژاپنی‌ها در جنوب شبه جزیره اوشیما سکونتگاهی ایجاد کردند. با کوچ بیشتر و بیشتر مردم به این شهرک، اختلافاتی بین ژاپنی‌ها و آینوها به وجود آمد. این اختلافات در نهایت منجر به قیام شد. تاکدا نوبوهیرو، رهبر آینوها را که کوشاماین نام داشت، کشت و شورش را سرکوب کرد.[۱] فرزندان نوبوهیرو فرمانروایان ماتسومائه-هان شدند. آن‌ها تا پایان دوره ادو بر ایزوچی جنوبی حکومت کردند.

    اقتصاد ماتسومائه-هان کاملاً به دادوستد با آینوها وابسته بود. در دوره آزوچی-مومویاما و دوره ادو به خاندان ماتسومائه حقوق انحصاری داد و ستد با آینوها داده شد. در طول دوره بازسازی میجی، شوگون‌نشین توکوگاوا متوجه اهمیت منطقه شمالی در صورت حمله احتمالی از سوی امپراتوری روسیه شد؛ بنابراین، این شوگون‌نشین کنترل بیشتر ازوچی را به دست گرفت. حکومت مستقیم شوگون‌نشین تا حدی وضعیت آینوها را بهبود بخشید. هوکایدو تا زمان دوره بازسازی میجی به نام اِزوچی شناخته می‌شد.

    درست پس از جنگ بوشین در سال ۱۸۶۸، گروهی از وفاداران به توکوگاوا به رهبری انوموتو تاکه‌آکی استقلال جزیره را تحت نام جمهوری ازو اعلام کردند. این شورش در ماه مه ۱۸۶۹ سرکوب شد. ازوچی متعاقباً تحت نظارت دولت استانی هاکوداته-فو (箱館府) قرار گرفت. دولت میجی سپس یک کمیسیون توسعه هوکایدو (開拓使) ایجاد کرد. سپس نام این منطقه از ازوچی به هوکایدو (北海道) تغییر یافت. هدف این کارگروه توسعه هوکایدو به گونه‌ای بود که مانع از گسترش نفوذ روس‌ها بر جزیره از سوی ولادی‌وستوک شود.

    کورودا کیوتاکا ریاست این کارگروه را بر عهده داشت. اولین پروژه او سفر به ایالات متحده برای استخدام هوراس کاپرون، مسئول برنامه‌ریزی کشاورزی دولت گرانت در آمریکا بود. از سال ۱۸۷۱ تا ۱۸۷۳، کاپرون تلاش کرد تا تکنیک‌های کشاورزی و استخراج معدن غربی را در هوکایدو به کار گیرد.[۲] به دلیل موانع مختلف، کاپرون در سال ۱۸۷۵ ژاپن را ترک کرد. در سال ۱۸۷۶ ویلیام اس. کلارک جایگزین او شد. او یک دانشگاه کشاورزی در ساپورو تأسیس کرد. در این دوره، جمعیت هوکایدو از ۵۸ هزار به ۲۴۰ هزار نفر افزایش یافت. در سال ۱۸۸۲، کمیسیون توسعه هوکایدو لغو شد و سپس هوکایدو به سه استان هاکوداته (函館県)، ساپورو (札幌県) و نمورو (根室県) تقسیم شد. این سه استان به نوبه خود در سال ۱۸۸۶ منسوخ شدند و هوکایدو زیر نظر بنگاه اداره هوکایدو (北海道庁) قرار گرفت.

    هوکایدو تا سال ۱۹۴۷ که قانون خودگردانی محلی اجرا شد با سایر استان‌های ژاپن برابری نکرد. دولت مرکزی ژاپن بنگاه توسعه هوکایدو (北海道開発庁) را در سال ۱۹۴۹ به عنوان بخشی از دفتر نخست‌وزیر برای محافظت از اختیارات اداری خود در هوکایدو تأسیس کرد. این بنگاه در سال ۲۰۰۱ در وزارت زمین، زیرساخت و ترابری ژاپن ادغام شد. دفتر هوکایدو (北海道局) و دفتر توسعه منطقه‌ای هوکایدو (北海道開発局) که زیرمجموعه‌هایی از این وزارتخانه هستند، تأثیر زیادی بر امور همگانی در هوکایدو دارند.

    Bisignani, J. D. (1993). Japan Handbook. Chico, California: Moon Publications. ISBN 978-0-9603322-2-9; p.760 Smithsonian Institution (1901). Smithsonian Miscellaneous Collections.
    خلاصه

ﺪﯿﺑﺍﻮﺨﺑ ﮏﯾﺩﺰﻧ ﺪﯿﻧﺍﻮﺗ ﯽﻣ ﺎﺠﮐ هوکایدو ?

Booking.com
487.381 ﻞﮐ ﺭﺩ ﺪﯾﺩﺯﺎﺑ, 9.187 ﻪﻗﻼﻋ ﺩﺭﻮﻣ ﻁﺎﻘﻧ, 404 مقصدها, 7 ﺯﻭﺮﻣﺍ ﯼﺎﻫﺪﯾﺩﺯﺎﺑ.