Σερενγκέτι

Το οικοσύστημα Serengeti ( /ˌsɛrənˈɡɛti/ SERR-ən-GHET-ee ) είναι γεωγραφική περιοχή στην Αφρική, που εκτείνεται στη βόρεια Τανζανία. Η προστατευόμενη περιοχή εντός της περιοχής περιλαμβάνει περίπου 30.000 τετραγωνικά χλμ. γης, συμπεριλαμβανομένου του Εθνικού Πάρκου Σερενγκέτι και πολλών καταφυγίων θηραμάτων. Το Σερενγκέτι φιλοξενεί τη δεύτερη μεγαλύτερη μετανάστευση χερσαίων θηλαστικών στον κόσμο, γεγονός που το βοηθά να διασφαλιστεί ως ένα από τα Επτά Φυσικά Θαύματα της...Διαβάστε περισσότερα

Το οικοσύστημα Serengeti ( /ˌsɛrənˈɡɛti/ SERR-ən-GHET-ee ) είναι γεωγραφική περιοχή στην Αφρική, που εκτείνεται στη βόρεια Τανζανία. Η προστατευόμενη περιοχή εντός της περιοχής περιλαμβάνει περίπου 30.000 τετραγωνικά χλμ. γης, συμπεριλαμβανομένου του Εθνικού Πάρκου Σερενγκέτι και πολλών καταφυγίων θηραμάτων. Το Σερενγκέτι φιλοξενεί τη δεύτερη μεγαλύτερη μετανάστευση χερσαίων θηλαστικών στον κόσμο, γεγονός που το βοηθά να διασφαλιστεί ως ένα από τα Επτά Φυσικά Θαύματα της Αφρικής και ως ένα από τα δέκα φυσικά ταξιδιωτικά θαύματα του κόσμου.

Το Σενρενγκέτι είναι επίσης γνωστό για τον μεγάλο πληθυσμό λιονταριών του και είναι ένα από τα καλύτερα μέρη για την παρατήρηση των ζώων στο φυσικό τους περιβάλλον, καθώς διαβιούν εκεί περίπου 70 μεγάλα θηλαστικά και 500 είδη πουλιών. Αυτή η υψηλή ποικιλομορφία είναι συνάρτηση διαφορετικών οικοτόπων, συμπεριλαμβανομένων των παραποτάμιων δασών, των ελών, των λιβαδιών και των δασικών εκτάσεων .

Το Σερενγκέτι περιλαμβάνει επίσης την περιοχή Σερενγκέτι της Τανζανίας.

Το όνομα "Serengeti" λέγεται συχνά ότι προέρχεται από τη λέξη "seringit" στη γλώσσα των Μασάι, Maa, που σημαίνει "ατελείωτες πεδιάδες". Ωστόσο, αυτή η ετυμολογία δεν εμφανίζεται στα λεξικά Maa

Επί αιώνες, το Σερενγκέτι ήταν αραιοκατοικημένο καθώς είδη αφρικανικής άγριας ζωής περιφέρονταν ελεύθερα στις απέραντες πεδιάδες. Ωστόσο, όλα αυτά άλλαξαν όταν οι νομάδες κτηνοτρόφοι των Μασάι άρχισαν να μεταναστεύουν στην περιοχή στις αρχές του 20ού αιώνα. 

Εκεί χτυπήθηκαν από την ξηρασία και τις ασθένειες. Χιλιάδες πέθαναν τη δεκαετία του 1880 από επιδημία χολέρας και το 1892 από ευλογιά. Η πανώλη των βοοειδών (μια ιογενής ασθένεια των βοοειδών) στη συνέχεια εξαφάνισε τα βοοειδή που ήταν στην κατοχή τους[1]. Η κυβέρνηση της Τανζανίας αργότερα, στον 20ό αιώνα, επανεγκατέστησε τους Μασάι γύρω από τον κρατήρα Νγκορονγκόρο. Η λαθροθηρία και η απουσία ανθρωπογενών πυρκαγιών επέτρεψαν την ανάπτυξη πυκνών δασικών εκτάσεων και αλσυλλίων κατά τα επόμενα 30-50 χρόνια. Η αύξηση των πληθυσμών μυγών Τσέτσε απέτρεψε πλέον την ανθρώπινη εγκατάσταση στην περιοχή. 

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970, οι πληθυσμοί των αγριομελισσών και των βουβάλων του Ακρωτηρίου ανέκαμψαν, καταναλώνοντας όλο και περισσότερο γρασίδι, μειώνοντας παράλληλα την ποσότητα καυσίμου που ευνοεί τις πυρκαγιές[2]. Η μειωμένη ένταση των πυρκαγιών επέτρεψε να εδραιωθεί και πάλι η ακακία. [3]

Κατά τον 21ο αιώνα, τα προγράμματα μαζικού εμβολιασμού κατά της λύσσας για οικόσιτους σκύλους στο Σερενγκέτι δεν απέτρεψαν μόνο έμμεσα εκατοντάδες θανάτους ανθρώπων, αλλά και προστάτευσαν είδη άγριας ζωής όπως ο απειλούμενος αφρικανικός άγριος σκύλος[4].

 Μετανάστευση αγριοβούβαλων

Κάθε χρόνο, περίπου την ίδια εποχή, η κυκλική μετανάστευση των μεγάλων αγριοβουβάλων Connochaetes taurinus ξεκινά στην περιοχή Νγκορονγκόρο του νότιου Σερενγκέτι στην Τανζανία και κινείται δεξιόστροφα μέσω του Εθνικού Πάρκου Σερενγκέτι και βόρεια προς το καταφύγιο Μασάι Μάρα στην Κένυα[5]. Η συγκεκριμένη μετανάστευση προκαλείται φυσικά από τη διαθεσιμότητα βοσκής. Η αρχική φάση διαρκεί περίπου από τον Ιανουάριο έως τον Μάρτιο, όταν αρχίζει η περίοδος τοκετού - μια εποχή που υπάρχει άφθονο γρασίδι ώριμο από τη βροχή διαθέσιμο για τις 260.000 ζέβρες που προηγούνται των 1,7 εκατομμυρίων θηραμάτων και τα ακόλουθα εκατοντάδες χιλιάδες άλλα θηράματα των πεδιάδων, συμπεριλαμβανομένων περίπου 470.000 γαζελών[6] [7][8].

Τον Φεβρουάριο, οι αγριοβούβαλοι βρίσκονται στις κοντές πεδιάδες με γρασίδι του νοτιοανατολικού τμήματος του οικοσυστήματος, βόσκουν και γεννούν περίπου 500.000 μόσχους σε 2 έως 3 εβδομάδες. Λίγοι γεννιούνται νωρίτερα και από αυτούς, σχεδόν κανένας δεν επιζεί, κυρίως επειδή τα πολύ νεαρά γίνονται αντιληπτά από τα αρπακτικά, όταν αναμιγνύονται με μεγαλύτερους μόσχους του προηγούμενου έτους. Καθώς οι βροχές τελειώνουν τον Μάιο, τα ζώα αρχίζουν να κινούνται βορειοδυτικά στις περιοχές γύρω από τους ποταμούς Γκρουμέτι και Μάρα, όπου συνήθως παραμένουν μέχρι τα τέλη Ιουνίου. Οι διαβάσεις των ποταμών Grumeti και Mara που ξεκινούν τον Ιούλιο είναι δημοφιλές αξιοθέατο για σαφάρι, επειδή οι κροκόδειλοι περιμένουν[6]. Τα κοπάδια φτάνουν στην Κένυα στα τέλη Ιουλίου / Αυγούστου, όπου μένουν για το υπόλοιπο της ξηρής περιόδου. Στις αρχές Νοεμβρίου, με την έναρξη των σύντομων βροχοπτώσεων, η μετανάστευση αρχίζει και πάλι προς τα νότια, στις κοντές χορτολιβαδικές πεδιάδες των νοτιοανατολικών περιοχών, συνήθως φθάνοντας τον Δεκέμβριο, δηλαδή με άφθονο χρόνο για τοκετό τον Φεβρουάριο[9].

Περίπου 250.000 αγριοβούβαλοι πεθαίνουν κατά τη διάρκεια του ταξιδιού από την Τανζανία στο Εθνικό Καταφύγιο Μασάι Μάρα στη νοτιοδυτική Κένυα, συνολικά 800 χλμ. Ο θάνατος προέρχεται συνήθως από δίψα, πείνα, εξάντληση ή θήρευση των αιλουροειδών[10]

«Serengeti, Heartbreak on the Serengeti». archive.ph. National Geographic Magazine. 29 Ιουνίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2021.  Morell, Virginia (1997), «Return of the Forest», Science 278 (5346): 2059, doi:10.1126/science.278.5346.2059  Sinclair, Anthony Ronald Entrican, επιμ. (1995). Serengeti II: Dynamics, Management, and Conservation of an Ecosystem. University of Chicago Press. σελίδες 73–76. ISBN 978-0-226-76032-2. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2010.  «Trevor Blackburn Award 2008» (PDF). British Veterinary Association. Σεπτεμβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 3 Ιανουαρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2014.  The Great Wildebeest Migration: Exploring Africa's biggest wildlife phenomenon. 2017. https://horizonguides.com/guides/great-wildebeest-migration-021.  ↑ 6,0 6,1 Anouk Zijlma. «The Great Annual Wildlife Migration – The Great Migration of Wildebeest and Zebra». About.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαρτίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2014.  «How to Get There, Ngorongoro Crater». Ngorongoro Crater Tanzania. 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2014.  «Ngorongoro Conservation Area». United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization – World Heritage Centre. Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2014.  Croze, Harvey· Mari, Carlo (2000). Serengeti's Great Migration. Abbeville Press. ISBN 978-0-789-20669-5.  Σφάλμα αναφοράς: Σφάλμα παραπομπής: Λανθασμένο <ref>. Δεν υπάρχει κείμενο για τις παραπομπές με όνομα partridge.
Photographies by:
Statistics: Position
2126
Statistics: Rank
58197

Προσθήκη νέου σχολίου

Esta pregunta es para comprobar si usted es un visitante humano y prevenir envíos de spam automatizado.

Security
931267485Click/tap this sequence: 1713

Google street view

Where can you sleep near Σερενγκέτι ?

Booking.com
487.349 visits in total, 9.186 Points of interest, 404 Destinations, 34 visits today.