Το παλάτι του Μονακό αποτελεί την επίσημη κατοικία του Πρίγκιπα του Μονακό από το 1297. Βρίσκεται στην κορυφή του βράχου του Μονακό, ατενίζοντας τη Μεσόγειο από ύψος 60 μέτρων, και είναι ταυτόχρονα η καρδιά και η ψυχή του Πριγκιπάτου.

Χτισμένο το 1191, αρχικά για να γίνει φρούριο της Δημοκρατίας της Γένοβας, το κτίσμα αυτό γνώρισε στη διάρκεια της ιστορίας του βομβαρδισμούς και πολιορκίες από αρκετές ξένες χώρες. Από το τέλος του 13ου αιώνα, αποτελεί την κατοικία του Οίκου Γκριμάλντι, οικογένειας που κατέλαβε την τοποθεσία το 1297. Οι Γκριμάλντι κυβερνούσαν το πριγκιπάτο ως φεουδαρχικοί άρχοντες και από τον 17ο αιώνα ως πρίγκιπες-βασιλείς.

Ενώ οι Ευρωπαίοι βασιλείς χτίζουν πολυτελή παλάτια Αναγεννησιακού ρυθμού ή μπαρόκ, η γεωπολιτική κατάσταση οδηγεί στην οχύρωση του παλατιού. Η κατάληψη του τόπου από τους Γκριμάλντι είναι ολίγον ασυνήθιστη, σε σχέση με τις άλλες ευρωπαϊκές βασιλικές οικογένειες, λόγω της απουσίας δευτερευόντων παλατιών όπως και της στενότητας του χώρου. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα πως αυτή η κατοικία κατοικήθηκε για παραπάνω από επτά αιώνες από την πριγκιπική οικογένεια.

Στη διάρκεια του 19ου και του 20ού αιώνα, το παλάτι και οι ένοικοί του γίνονται σύμβολα του «γκλάμουρ» (glamour) και του «τζετ σετ» (jet-set) που γίνονται συνώνυμα της πολυτέλειας του Μόντε Κάρλο και της Κυανής Ακτής. Αποτέλεσμα αυτής της θεατρικότητας είναι, το 1956, ο γάμος της Αμερικανίδας star του κινηματογράφου Γκρέις Κέλι με τον Ρενιέ Γ΄ του Μονακό και ο τίτλος της châtelaine που λαμβάνει μετά από αυτόν. Σήμερα, το παλάτι αποτελεί την κατοικία του Αλβέρτου Β΄, πρίγκηπα του Μονακό.