Το Μοναστήρι του Βόρονετς είναι ένα μεσαιωνικό μοναστήρι στο ρουμανικό χωριό Βόρονετς, που τώρα αποτελεί μέρος της πόλης Γκούρα Χουμορουλούι. Είναι ένα από τα διάσημα ζωγραφισμένα μοναστήρια από τη νότια Βουκοβίνα, στην επαρχία Σουτσεάβα. Το μοναστήρι κατασκευάστηκε από τον Στέφανο Γ' το Μεγάλο το 1488 σε μια περίοδο 3 μηνών και 3 εβδομάδων για τον εορτασμό της νίκης στη Μάχη των Βασλούι . Συχνά γνωστό ως " Παρεκκλήσι Σιστίνα της Ανατολής", οι τοιχογραφίες στο Βόρονετς έχουν έντονη απόχρωση του μπλε, που είναι γνωστή στη Ρουμανία ως "Βόρονετς μπλε".
Το μοναστήρι βρίσκεται στα νότια του Γκούρα Χουμορουλούι στην κομητεία Σουτσεάβα, στην κοιλάδα του ποταμού Βόρονετς. Ο θρύλος της προέλευσης της εκκλησίας ενώνει δύο άνδρες, που είναι κεντρικά πρόσωπα της ρουμανικής ιστορίας: ο ιδρυτής του μοναστηριού, ο Μέγας Στέφανος και ο Άγιος Δανιήλ ο Ερημίτης, ο πρώτος ηγούμενος της μονής.
Ο τάφος του Αγίου Δανιήλ βρίσκεται στο μοναστήρι.
Το Μοναστήρι του Βόρονετς είναι ένα μεσαιωνικό μοναστήρι στο ρουμανικό χωριό Βόρονετς, που τώρα αποτελεί μέρος της πόλης Γκούρα Χουμορουλούι. Είναι ένα από τα διάσημα ζωγραφισμένα μοναστήρια από τη νότια Βουκοβίνα, στην επαρχία Σουτσεάβα. Το μοναστήρι κατασκευάστηκε από τον Στέφανο Γ' το Μεγάλο το 1488 σε μια περίοδο 3 μηνών και 3 εβδομάδων για τον εορτασμό της νίκης στη Μάχη των Βασλούι . Συχνά γνωστό ως " Παρεκκλήσι Σιστίνα της Ανατολής", οι τοιχογραφίες στο Βόρονετς έχουν έντονη απόχρωση του μπλε, που είναι γνωστή στη Ρουμανία ως "Βόρονετς μπλε".
Το μοναστήρι βρίσκεται στα νότια του Γκούρα Χουμορουλούι στην κομητεία Σουτσεάβα, στην κοιλάδα του ποταμού Βόρονετς. Ο θρύλος της προέλευσης της εκκλησίας ενώνει δύο άνδρες, που είναι κεντρικά πρόσωπα της ρουμανικής ιστορίας: ο ιδρυτής του μοναστηριού, ο Μέγας Στέφανος και ο Άγιος Δανιήλ ο Ερημίτης, ο πρώτος ηγούμενος της μονής.
Ο τάφος του Αγίου Δανιήλ βρίσκεται στο μοναστήρι.
Η εκκλησία είναι μία από τις ζωγραφισμένες εκκλησίες της Μολδαβίας, που περιλαμβάνονται στον κατάλογο των μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.
Η ηλικία του μοναστηριακού χώρου δεν είναι γνωστή. Ένας θρύλος μας λέει ότι ο Μέγας Στέφανος, σε μια στιγμή κρίσης κατά τη διάρκεια ενός πολέμου εναντίον των Οθωμανών Τούρκων, ήρθε στον Δανιήλ τον Ερημίτη στη σκήτη του στο Βόρονετς και ζήτησε συμβουλές. Ο Δανιήλ του είπε να μην παραδώσει τον αγώνα. Στη συνέχεια, μετά τη νίκη, πρέπει να έχτισε ένα μοναστήρι αφιερωμένο στον Άγιο Γεώργιο. [1] Η αρχική είσοδος πάνω από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, που τώρα βρίσκεται στον εξονάρθηκα, φέρει την επιγραφή: [2]
«Εγώ, ο Βοεβόδας Στέφανος, με τη Χάρη του Θεού Κυβερνήτης της Μολδαβίας, γιος του Μπογκντάν, άρχισα να χτίζω το μοναστήρι Βόρονετς για τη δόξα του αγίου και γνωστού Αγίου Γεωργίου, του μεγάλου και νικηφόρου μάρτυρα, το 6996 τον Μάιο στις 26, μια μέρα της Δευτέρας, μετά την Πεντηκοστή και εγώ είχα τελειώσει τον ίδιο χρόνο, τον Σεπτέμβριο του 1488.»
Η εκκλησία χτίστηκε με τρίκογχο σχέδιο (με τρεις αψίδες), με ένα τέμπλο, ένα ναό με τον πύργο του και έναν πρόναο. Το 1547, ο Μητροπολίτης της Μολδαβίας Γκριγκόριε Ρόσκα πρόσθεσε τον εξωνάρθηκα στο δυτικό άκρο της εκκλησίας και είχε ζωγραφίσει τους εξωτερικούς τοίχους. Η συνεισφορά του καταγράφεται στα αριστερά της πόρτας εισόδου: [2]
«Με τη Θέληση του Πατέρα και τη Βοήθεια του Υιού και την εκπλήρωση του Αγίου Πνεύματος και από τη μεγάλη προσπάθεια, που κατέβαλε ο πιστός ο Κύριος Γκριγκόριε, Μητροπολίτης ολόκληρης της Μολδαβικής Χώρας, προστέθηκε αυτή η επιγραφή εισόδου και το εξωτερικό όλης της εκκλησίας ζωγραφίστηκε, για χάρη της ψυχής του, το 7055 (1547).»
Το μοναστήρι περιέχει επιτύμβιες στήλες εις μνήμη του Αγίου Δανιήλ του Ερημίτη, του Γκριγκόριε Ρόσκα και άλλων προστατών της εκκλησίας και των ευγενών.
Η μονή Βόρονετς ήταν γνωστή για τη σχολή της καλλιγραφίας, όπου ιερείς, και μοναχοί έμαθαν να διαβάζουν, να γράφουν και να μεταφράζουν θρησκευτικά κείμενα. Το σχολείο παρήγαγε δύο αξιοσημείωτα αντίγραφα ρουμανικών μεταφράσεων της Βίβλου : Ο Κώδικας του Βόρονετς, που ανακαλύφθηκε το 1871, και Το Ψαλτήρι του Βόρονετς, που βρέθηκε το 1882. Αυτά τα βιβλία βρίσκονται τώρα στη Ρουμανική Ακαδημία . [2]
Το μοναστήρι εγκαταλείφθηκε λίγο μετά το 1775, όταν η μοναρχία Αψβούργων προσάρτησε το βόρειο τμήμα της Μολδαβίας. Η μοναστική κοινότητα επέστρεψε στο Βόρονετς το 1991. Από την επιστροφή τους, αυτοί που ζούσαν στο μοναστήρι έχουν κατασκευάσει κατοικίες για καλόγριες, ένα εκκλησάκι, σιντριβάνια, στάβλους, αχυρώνες και ένα σπίτι για προσκυνητές.
Προσθήκη νέου σχολίου