Το Κτήριο που χορεύει (τσεχικά: Tančící dům), γνωστό και ως Φρεντ και Τζίντζερ, είναι κτήριο γραφείων στη Πράγα, Τσεχία. Σχεδιάστηκε από τον Τσεχοκροάτη αρχιτέκτονα Βλάντο Μίλουνιτς σε συνεργασία με τον Αμερικανό αρχιτέκτονα Φρανκ Γκέρι σε ένα άδειο οικόπεδο δίπλα στον ποταμός Μολδάβα. Το κτήριο σχεδιάστηκε το 1992 και ολοκληρώθηκε το 1996. Ο μη-παραδοσιακός σχεδιασμός με τις καμπύλες γραμμές ήταν αμφιλεγόμενος την εποχή κατασκευής, καθώς το κτήριο βρίσκεται ανάμεσα σε μπαρόκ, γοτθικά και αρ νουβώ κτίρια για τα οποία είναι γνωστή η Πράγα. Κοντά στο κτήριο έμενε ο τότε πρόεδρος της Τσεχίας Βάτσλαβ Χάβελ.

Ο Γκέρι αρχικά ονόμασε το κτήριο Φρεντ και Τζίντζερ, από τους διάσημους χορευτές Φρεντ Αστέρ και Τζίντζερ Ρότζερς, μιας και το κτήριο θυμίζει ένα ζευγάρι χορευτών. Όμως αυτό το παρατσούκλι δε χρησιμοποιείται συχνά, ενώ ακόμη και ο ίδιος ο Γκέρι αποδοκίμασε την ιδέα του, λέγοντας ότι φοβόταν να εισάγει αμερικανικό χολιγουντιανό κιτς στην Πράγα. Τη γυναίκα συμβολίζει ο γυάλινος πύργος ενώ τον άντρα αναπαριστά ο πύργος από σκυρόδεμα. Στην κορυφή του βρίσκεται μεταλλική κατασκευή με σχήμα φωλιάς γνωστή ως Μέδουσα. Ο γυάλινος πύργος λεπταίνει στη μεσότητά του, ώστε να μοιάζει με μέση γυναίκας και στηρίζεται σε κολώνες από σκυρόδεμα.

Στη θέση του κτηρίου αρχικά βρισκόταν μια νεο-αναγεννησιακή οικία που είχε χτιστεί στα τέλη του 19ου αιώνα αλλά καταστράφηκε κατά τη διάρκεια των συμμαχικών βομβαρδισμών της Πράγας το 1945. Ο χώρος καθαρίστηκε το 1960. Ο Βάτσλαβ Χάβελ ήταν συνιδιοκτήτης του διπλανού κτηρίου, όπου ζούσε μέχρι τη δεκαετία του 1990. Αρχικά ζήτησε αρχιτεκτονική μελέτη από τον Βλάντο Μίλουνιτς για μια πινακοθήκη και αργότερα η ολλανδική ασφαλιστική εταιρία Nationale-Nederlanden (σήμερα ING) συμφώνησε να χρηματοδοτήσει την κατασκευή, ύστερα από παράκληση του αντιπροσώπου της εταιρείας στην Πράγα, αλλά είχε ως στόχο τη δημιουργία ενός κτηρίου γραφείων. Επίσης ζήτησε τη συνεργασία του Μίλουνιτς με κάποιο διεθνούς φήμης αρχιτέκτονα. Ο Μίλουνιτς απευθύνθηκε αρχικά στον Ζαν Νουβέλ, ο οποίος απέρριψε την πρόταση λόγω της περιορισμένης έκτασης του χώρου. Στη συνέχεια απευθύνθηκε στον Φρανκ Γκέρι, ο οποίος αποδέχθηκε την πρόκληση το 1992. Εξαιτίας της εξαιρετικής οικονομικής κατάστασης της IGN εκείνη την εποχή, ο προϋπολογισμός ήταν σχεδόν απεριόριστος.

Το εννιαόροφο κτήριο που χορεύει στεγάζει κυρίως γραφεία και στην κορυφή του βρίσκεται πολυτελές εστιατόριο. Τους εσωτερικούς χώρους του κτηρίου σχεδίασε εν μέρει η Τσέχα αρχιτέκτονας Έβα Γιρίκνα.