Το Great Dismal Swamp είναι ένας μεγάλος βάλτος στην παράκτια πεδιάδα της νοτιοανατολικής Βιρτζίνια και της βορειοανατολικής Βόρειας Καρολίνας, μεταξύ του Νόρφολκ της Βιρτζίνια και της πόλης Ελίζαμπεθ της Βόρειας Καρολίνας. Βρίσκεται σε τμήματα των ανεξάρτητων πόλεων Chesapeake και Suffolk στη νότια Βιρτζίνια και στις κομητείες Gates, Pasquotank και Camden στη βόρεια Βόρεια Καρολίνα. Ορισμένες εκτιμήσεις τοποθετούν το μέγεθος του αρχικού βάλτου σε πάνω από ένα εκατομμύριο στρέμματα (4.000 km²). Το σημερινό μέγεθος του Great Dismal Swamp είναι περίπου 750 τετραγωνικά μίλια (1.940 τετραγωνικά χιλιόμετρα).

Η λίμνη Drummond, μια φυσική λίμνη 3.100 στρεμμάτων (13 km²), βρίσκεται στην καρδιά του βάλτου. Η λίμνη Drummond είναι ένα κυκλικό σώμα νερού και είναι μία από τις δύο μόνο φυσικές λίμνες γλυκού νερού στη Βιρτζίνια. Κατά μήκος της ανατολικής άκρης του Great Dismal Swamp τρέχει το Dismal Swamp Canal. Το κανάλι έχει μήκος 22 μίλια και ολοκληρώθηκε το 1805 για να παρέχει ένα μονοπάτι για το εμπόριο μεταξύ του Chesapeake Bay της Βιρτζίνια και του Albemarle Sound στη Βόρεια Καρολίνα. Η μεγαλύτερη παροχή νερού για το κανάλι Dismal Swamp Canal γίνεται μέσω της λίμνης Drummond.

Το Εθνικό Καταφύγιο Άγριας Ζωής Great Dismal Swamp δημιουργήθηκε το 1973 όταν η Union Camp Corporation του Franklin, Βιρτζίνια, δώρισε 49.100 στρέμματα (199 km²) γης μετά από αιώνες υλοτομίας και άλλων ανθρώπινων δραστηριοτήτων κατέστρεψαν τα οικοσυστήματα του βάλτου. Το καταφύγιο ιδρύθηκε επίσημα μέσω του νόμου Dismal Swamp Act του 1974 και σήμερα αποτελείται από πάνω από 167 τετραγωνικά μίλια (433 τετραγωνικά χιλιόμετρα) δασικών υγροτόπων. Εκτός των ορίων του καταφυγίου, η πολιτεία της Βόρειας Καρολίνας έχει διατηρήσει και προστατεύσει επιπλέον τμήματα του βάλτου μέσω της ίδρυσης του Dismal Swamp State Park. Το πάρκο προστατεύει 22 τετραγωνικά μίλια (57 χλμ²) δασικού υγροτόπου.

Ο βάλτος ήταν καταφύγιο για τους The Great Dismal Swamp Maroons, συμπεριλαμβανομένων των σκλαβωμένων ανθρώπων στις νότιες πολιτείες πριν. τον Αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο και τους ιθαγενείς Αμερικανούς που διέφευγαν την αποικιακή επέκταση. Πριν από τα βυσσινί που κατοικούσαν στο βάλτο, κατοικούνταν από παράκτιες φυλές των ιθαγενών της Αμερικής που μιλούσαν Algonquian.

Ένα απομεινάρι 45.611 στρεμμάτων (184,58 km²) του αρχικού βάλτου ανακηρύχθηκε Εθνικό Φυσικό Ορόσημο το 1973, ως αναγνώριση του μοναδικού συνδυασμού γεωλογικών και οικολογικών χαρακτηριστικών του.< /p>