Άποψη του Γκινκάκου-τζι και του Τόγκουντο

Ο Ασικάγκα Γιοσιμάσα ξεκίνησε σχέδια για τη δημιουργία μιας βίλας και κήπων ήδη από το 1460. [1] Μετά το θάνατό του, ο Γιοσιμάσα είχε σχεδιάσει αυτή την ιδιοκτησία να γίνει ναός του Ζεν. Ο ναός σήμερα συνδέεται με τον κλάδο Σοκόκου-τζι της σχολής Ρινζάι Ζεν.

Το διώροφο Κάννον-ντεν (観音殿), είναι η κύρια δομή του ναού. Η κατασκευή του ξεκίνησε στις 21 Φεβρουαρίου 1482. [2] Ο σχεδιασμός του κτηρίου προσπάθησε να μιμηθεί το χρυσό Κινκάκου-τζι, που είχε παραγγελθεί από τον παππού του Ασικάγκα Γιοσιμίτσου. Είναι ευρέως γνωστό ως Γκινκάκου, το "Ασημένιο Περίπτερο" λόγω των αρχικών σχεδίων να καλύψει το εξωτερικό του με ασημένιο φύλλο. Αλλά αυτό το γνωστό παρατσούκλι χρονολογείται μόνο από την περίοδο Έντο (1600–1868). [3]

Κατά τη διάρκεια του πολέμου του Όνιν, η κατασκευή σταμάτησε. Παρά την πρόθεση του Γιοσιμάσα να καλύψει την κατασκευή με μια χαρακτηριστική επένδυση από ασήμι, αυτό το έργο καθυστέρησε τόσο πολύ, που τα σχέδια δεν πραγματοποιήθηκαν ποτέ πριν από το θάνατο του Γιοσιμάσα. Η σημερινή εμφάνιση του κτηρίου θεωρείται ότι είναι ίδια με την τελευταία φορά, που την είδε ο ίδιος ο Γιοσιμάσα. Αυτή η "ημιτελής" εμφάνιση απεικονίζει μία από τις πτυχές της αισθητικής ποιότητας " wabi-sabi ".

Όπως το Κινκάκου-τζι, το Γκινκάκου-τζι χτίστηκε αρχικά, για να χρησιμεύσει ως μέρος ανάπαυσης και απομόνωσης για τους Σογκούν. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του ως Σογκούν, ο Ασικάγκα Γιοσιμάσα ενέπνευσε μια νέα έκρηξη παραδοσιακού πολιτισμού, ο οποίος έγινε γνωστός ως Χιγκασιγιάμα Μπούνκα (ο Πολιτισμός του Ανατολικού Βουνού). Έχοντας αποσυρθεί στη βίλα, λέγεται ότι ο Γιοσιμάσα κάθισε στο περίπτερο, συλλογιζόμενος την ηρεμία και την ομορφιά των κήπων καθώς ο πόλεμος του Όνιν χειροτέρευε και το Κιότο κάηκε ολοσχερώς.

Το 1485, ο Γιοσιμάσα έγινε Ζεν Βουδιστής μοναχός. Μετά το θάνατό του στις 27 Ιανουαρίου 1490, [4] η βίλα και οι κήποι έγιναν ένα συγκρότημα βουδιστικών ναών, που μετονομάστηκε σε Τζισό-τζι από το βουδιστικό όνομα του Γιοσιμάσα.

Μετά από εκτεταμένη αποκατάσταση, που ξεκίνησε τον Φεβρουάριο του 2008, το Γκινκάκου-τζι είναι και πάλι σε πλήρη δόξα για επίσκεψη. Ο κήπος και το συγκρότημα του ναού είναι ανοιχτά για το κοινό. Ακόμα δεν έχουν χρησιμοποιηθεί φύλλα αλουμινίου. Μετά από πολλή συζήτηση, αποφασίστηκε να μην ξαναφινιριστεί η λάκα στην αρχική κατάσταση. Το φινίρισμα με βερνίκι ήταν η πηγή της αρχικής ασημένιας εμφάνισης του ναού, με την αντανάκλαση του ασημένιου νερού της λίμνης στο φινίρισμα λάκας.