Η Τανζανία προήλθε από την ένωση της Τανγκανίκας και της Ζανζιβάρης. Το 1884 η Τανγκανίκα έγινε γερμανική αποικία μέχρι το 1918 οπότε και καταλήφθηκε από τους Βρετανούς. Η Τανγκανίκα έγινε ανεξάρτητο κράτος στις 9 Δεκεμβρίου το 1961. Το σουλτανάτο της Ζανζιβάρης έγινε βρετανικό προτεκτοράτο το 1890 και ανεξάρτητο κράτος το 1963. Το 1964 οι δύο χώρες υπέγραψαν τη συμφωνία για την ένωση τους και σχηματίστηκε η Τανζανία.

Από τις 4 Ιουνίου έως τις 7 Ιουνίου του 1965, την Τανζανία επισκέφθηκε ο πρωθυπουργός της Κίνας Τσου Εν Λάι, γεγονός που αποτέλεσε σημαντικό βήμα οικονομικής και πολιτικής διείσδυσης της Κίνας στην Αφρική. Δείγμα της ιδιαίτερα θερμής ατμόσφαιρας στις σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών αποτέλεσαν οι ανώτατες τιμές που αποδόθηκαν στον Κινέζο πρωθυπουργό τόσο κατά την υποδοχή που του έγινε στο αεροδρόμιο του Νταρ ες Σαλαάμ όσο και κατά τη διάρκεια εντυπωσιακής παρέλασης εργατών και στρατιωτών στο εθνικό στάδιο της πόλης. Ο Τανζανός πρόεδρος Νιερέρε και ο Τσου Εν Λάι υπέγραψαν δεκαετές σύμφωνο φιλίας, το οποίο συνόδευαν κινεζικές επενδύσεις στους τομείς της κλωστοϋφαντουργίας και της αγροτικής οικονομίας, δημιουργία δικτύου ασύρματης επικοινωνίας, συμβολή του Πεκίνου στη δημιουργία σιδηροδρομικής σύνδεσης, Ζάμπιας-Τανζανίας, αλλά και στρατιωτική βοήθεια με όπλα και πυρομαχικά. Οι Τανζανοί δήλωσαν υποστήριξη προς τις κινεζικές θέσεις, σε μία σειρά διεθνών ζητημάτων, τονίζοντας πάντως, με κάθε ευκαιρία, την αδέσμευτη πολιτική της χώρας[1].