Chavín de Huántar είναι ένας αρχαιολογικός χώρος στο Περού, που περιέχει ερείπια και τεχνουργήματα που κατασκευάστηκαν ήδη από το 1200 π.Χ. και καταλήφθηκαν μέχρι περίπου το 400–500 π.Χ. από τους Chavín, έναν σημαντικό πολιτισμό προ των Ίνκας. Η τοποθεσία βρίσκεται στην περιοχή Ancash, 434 χιλιόμετρα (270 μίλια) βόρεια της Λίμα, σε υψόμετρο 3.180 μέτρων (10.430 ft), ανατολικά της Cordillera Blanca στην αρχή της κοιλάδας Conchucos.

Το Chavín de Huántar έχει χαρακτηριστεί ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO. Το Εθνικό Μουσείο του Chavin στη Λίμα φιλοξενεί μερικά από τα λείψανα του Chavin από αυτόν τον αρχαιολογικό χώρο.

Η απασχόληση στο Chavín de Huántar χρονολογείται από άνθρακα τουλάχιστον στο 3000 π.Χ., με τη δραστηριότητα του τελετουργικού κέντρου να εμφανίζεται κυρίως προς τα τέλη της δεύτερης χιλιετίας και μέχρι τα μέσα της πρώτης χιλιετίας π.Χ. Ενώ ο αρκετά μεγάλος πληθυσμός βασιζόταν σε μια αγροτική οικονομία, η τοποθεσία της πόλης στις κεφαλές του ποταμού Marañón, μεταξύ της ακτής και της ζούγκλας, την έκανε ιδανική τοποθεσία για τη διάδοση και τη συλλογή τόσο ιδεών όσο και υλικών αγαθών. Αυτός ο αρχαιολογικός χώρος είναι ένα μεγάλο τελετουργικό κέντρο που έχει αποκαλύψει πολλά για τον πολιτισμό των Chavín. Ο Chavín de Huántar χρησίμευσε ως τόπος συγκέντρωσης των ανθρώπων της περιοχής για να συναντηθούν και να προσκυνήσουν. Η μετατροπή του κέντρου σε μνημείο που δεσπόζει στην κοιλάδα το κατέστησε έναν πανπεριφερειακό τόπο σπουδαιότητας. Οι άνθρωποι πήγαιναν στο Chavín de Huántar ως κέντρο: για να παρακολουθήσουν και να συμμετάσχουν σε τελετουργίες, να συμβουλευτούν έναν χρησμό ή να εισέλθουν σε μια λατρεία.

Τα ευρήματα στο Chavín de Huántar δείχνουν ότι η κοινωνική αστάθεια και αναταραχές άρχισαν να εμφανίζονται μεταξύ 500 και 300 π.Χ., την ίδια εποχή που ο μεγαλύτερος πολιτισμός των Chavín άρχισε να παρακμάζει. Μεγάλοι τελετουργικοί χώροι εγκαταλείφθηκαν, ορισμένοι ημιτελείς, και αντικαταστάθηκαν από χωριά και γεωργικές εκτάσεις. Στο Chavín de Huántar, το αργότερο το 500 π.Χ., ένα μικρό χωριό αντικατέστησε την Circular Plaza. Η πλατεία καταλήφθηκε από μια διαδοχή πολιτιστικών ομάδων και οι κάτοικοι διέσωσαν οικοδομικές πέτρες και πέτρινα γλυπτά για να τα χρησιμοποιήσουν σε τοίχους σπιτιών. Οι πολλαπλοί όροφοι κατοχής υποδεικνύουν ότι το χωριό ήταν συνεχώς κατειλημμένο κατά τη δεκαετία του 1940.