Chak Chak (Farsça: چکu200cچک – "Drip-Drip", ayrıca Chek Chek; Chāhak-e Ardakān ve Pir-e Sabz olarak da bilinir (Farsça: پیر سبز) "Yeşil Pir"), İran'ın Ardakan İlçesi, Kharanaq Bölgesi, Rabatat Kırsal Bölgesi'nde bir köydür. 2006 nüfus sayımında varlığı not edilmiş, ancak nüfusu bildirilmemiştir.

Köy, orta İran çölünde yükselen bir uçurumun altına tünemiş bir pir'den oluşuyor. Zerdüştlüğün dağ türbelerinin en kutsalıdır. Ardakan şehrinin yakınında bulunan Chak Chak, dindar Zerdüştler için bir hac noktası olarak hizmet veriyor. Her yıl 14-18 Haziran tarihleri u200bu200barasında İran, Hindistan ve diğer ülkelerden binlerce Zerdüşt Pir-e Sabz'daki ateş tapınağına akın ediyor. Geleneğe göre, hacılar tapınağı gördükleri anda ata binmeyi bırakıp yolculuklarının son etabını yaya olarak tamamlarlar.

Zerdüşt inancına göre, Chak Chak, son İslam öncesi Pers hükümdarı, Sasani İmparatorluğu'nun III. Yezdicerd'in ikinci kızı Nikbanou'nun MS 640'ta işgalci Arap ordusu tarafından köşeye sıkıştırıldığı yerdir. Yakalanmaktan korkan Nikbanou, Ahura Mazda'ya onu düşmanlarından koruması için dua etti. Nikbanou'nun yalvarışlarına yanıt olarak, dağ mucizevi bir şekilde açıldı ve onu işgalcilerden korudu.

Chak Chak'ın dikkate değer özellikleri arasında dağda bulunan ve sürekli damlayan kaynak bulunur. Efsaneye göre bu damlalar, dağın Nikbanou'yu anmak için döktüğü keder gözyaşlarıdır. Kutsal pınarın yanında büyüyen, Nikbanou'nun bastonu olduğu söylenen devasa ve eski bir ağaçtır. Efsaneye göre ayrıca, hacılar tarafından kaldırılmış olmasına rağmen, Nikbanou'dan gelen taşlaşmış renkli bir kumaş da kayalarda görülebiliyordu.

Gerçek Chak Chak tapınağı, iki büyük bronz kapıyla korunan insan yapımı bir mağaradır. Türbenin etrafı mermer kaplıdır ve duvarları kutsal alanda sürekli yanan ateşlerle karartılmıştır. Tapınağın altındaki kayalıklarda, hacıları barındırmak için inşa edilmiş birkaç çatılı pavyon vardır.