Badami mağara tapınakları, Hindistan, Karnataka'nın kuzeyindeki Bagalkot bölgesinde bir kasaba olan Badami'de bulunan Hindu ve Jain mağara tapınaklarından oluşan bir komplekstir. Mağaralar, Hint kaya oyma mimarisinin, özellikle Badami Çalukya mimarisinin önemli örnekleridir ve 6. yüzyıla ait en erken tarihlerdir. Badami modern bir isimdir ve daha önce 6. yüzyıldan 8. yüzyıla kadar Karnataka'nın çoğunu yöneten erken Çalukya hanedanının başkenti Vataapinagara olarak biliniyordu. Badami, taş basamaklı toprak bir duvarla çevrelenen insan yapımı bir gölün batı kıyısında yer almaktadır; kuzeyi ve güneyi daha sonraki dönemlerde yapılmış kalelerle çevrilidir. Bu mağaralar 1924 yılında Stella Kramrisch tarafından keşfedilmiştir.

Badami mağara tapınakları, Deccan bölgesindeki Hindu tapınaklarının bilinen en eski örneklerinden bazılarını temsil eder. Aihole'daki tapınaklarla birlikte Mallaprabha Nehri vadisini, Hindistan'ın başka yerlerinde daha sonraki Hindu tapınaklarının bileşenlerini etkileyen bir tapınak mimarisi beşiğine dönüştürdüler.

1 ile 4 arasındaki mağaralar, kasabanın güney doğusunda, yumuşak Badami kumtaşı oluşumundaki tepenin yamaçlarındadır. Mağara 1'de, Hindu tanrılarının ve temalarının çeşitli heykelleri arasında, Tandava-dans eden Shiva'nın Nataraja olarak öne çıkan bir oymacılığı vardır. Mağara 2, düzeni ve boyutları açısından çoğunlukla Mağara 1'e benzer ve en büyük olanı Vişnu'nun Trivikrama olarak kabartması olan Hindu konuları içerir. En büyük mağara Vishnu ile ilgili olan Mağara 3'tür ve aynı zamanda kompleksteki en karmaşık şekilde oyulmuş mağaradır. Mağara 4, Jainizm'in saygın figürlerine adanmıştır. Göl çevresinde, Badami'de biri Budist mağarası olabilecek ek mağaralar vardır. 2015 yılında, dört ana mağaradan yaklaşık 500 metre (1.600 ft) uzaklıkta, 27 Hindu oymalı başka bir mağara keşfedildi.