การเล่นกระดานภูเขาไฟ หรือ การเล่นกระดานโต้คลื่นภูเขาไฟเป็นกีฬาที่เล่นบนผาลาดของภูเขาไฟ หนึ่งในสถานที่ยอดนิยมสำหรับกิจกรรมนี้คือ Cerro Negro ใกล้กับ Leon ทางตะวันตกของนิการากัว นักขี่ไต่ขึ้นภูเขาไฟและเลื่อนลง นั่งหรือยืน บนไม้อัดบางหรือแผ่นโลหะ กีฬาชนิดนี้ยังฝึกบนภูเขายาซูร์บนแทนนา วานูอาตู ภูเขาไฟโบรโมในอินโดนีเซีย และที่อื่นๆ อีกไม่กี่แห่ง

การขึ้นภูเขาไฟสามารถเป็นกีฬาผาดโผนได้ อันตรายที่อาจจะเกิดขึ้นรวมถึงการร่วงหล่นและโดนเถ้าภูเขาไฟที่หยาบกร้าน การหายใจเอาก๊าซพิษเข้าไป ฮีสโตพลาสโมซิสหดตัว (หรือที่เรียกว่า "โรคในถ้ำ") หรือการโดนลาวาหลอมเหลวที่ปลิวไสว มักใช้อุปกรณ์ป้องกัน รวมทั้งจั๊มสูทและแว่นตา Cerro Negro ยังเป็นภูเขาไฟที่ยังคุกรุ่นอยู่ แม้ว่าการปะทุครั้งสุดท้ายจะเกิดขึ้นในปี 2542 ภูเขายาซูร์มีความว่องไวและอันตรายกว่ามาก โดยมีภูเขาไฟปะทุเกิดขึ้นทุกวัน

การเล่นแซนด์บอร์ดเป็นกิจกรรมที่คล้ายกันบนเนินทราย ก่อตั้งขึ้นในปี 1970 และ 1980: Derek Bredenkamp และคนอื่นๆ ขึ้นเรือ Swakopmund ในนามิเบียราวปี 1974; Jack Smith และ Gary Fluitt ได้รับความนิยมในแคลิฟอร์เนียในช่วงต้นทศวรรษ 1980

Zoltan Istvan นักผจญภัยและนักข่าวช่องเนชั่นแนลจีโอกราฟฟิกให้เครดิตตัวเองด้วยการประดิษฐ์กีฬาเล่นกระดานภูเขาไฟบนภูเขายาซูร์บนเกาะแทนนาในวานูอาตูในปี 2545 แม้ว่าอิสต์วานจะไปเยือนภูเขาไฟที่ยังคุกรุ่นเป็นครั้งแรกในปี 2538 เขาถ่ายทำการผจญภัยของเขา และต่อมาออกอากาศทางช่อง National Geographic ในส่วนข่าวห้านาที อิสต์วานแยกความแตกต่างของการขึ้นภูเขาไฟออกเป็นสองรูปแบบ: 1) การขึ้นภูเขาไฟที่ยังคุกรุ่นอยู่ซึ่งอันตรายที่เกิดขึ้นทันทีมาจากลาวาที่หลอมละลายและก๊าซภูเขาไฟที่อันตรายถึงชีวิต และ 2) การขึ้นลงภูเขาไฟที่ไม่ได้ใช้งานซึ่งไม่มีอันตรายในทันที (คล้ายกับการเล่นกระดานทราย)

ในฮาวาย กีฬาโบราณที่รู้จักกันในชื่อ he'e holua หรือเลื่อนหิมะลาวาเป็นกิจกรรมที่คล้ายกัน