รูปปั้นของ Hercules ใน Behistun (หรือ รูปปั้นของ Heracles/Herakles ใน Bisotun เปอร์เซีย: تندیس هرکول) ตั้งอยู่บน Mount Behistun ประเทศอิหร่าน มันถูกค้นพบในปี 1958 และเป็นรูปปั้นหินเพียงชิ้นเดียวที่ยังหลงเหลืออยู่จากช่วงที่ Seleucid ควบคุมที่ราบสูงอิหร่านซึ่งกินเวลาตั้งแต่ c. 312 BC ถึง ค. 140/139 BC.

รูปปั้นนี้แกะสลักขึ้นเมื่อ 148 ปีก่อนคริสตกาล และอุทิศในนาม "เฮราเคิลส์" คัลลินิกอส" (Ἡρακλῆν Καλλίνικον, "Hercules รุ่งโรจน์ในชัยชนะ") โดยผู้ว่าการ Seleucid ผู้ว่าการ Seleucid แกะสลักเพื่อเป็นเกียรติแก่ซาตาน

Hercules นอนอยู่บนแท่นยาว 2 ม. และถือชามในมือซ้าย มือขวาของเขาวางอยู่บนขาของเขา องค์พระยาว 1.47 ม. ติดกับภูเขา ไม้กอล์ฟของ Heracles แกะสลักด้วยความโล่งใจ "ราวกับว่าถูกหนุนหลังเขา" ตามที่ Matthew P. Canepa กล่าว รูปแบบของ stele มีความคล้ายคลึงกับ Seleucid stelae ที่มีจารึกอย่างเป็นทางการในพื้นที่ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง stele จาก Laodicia-in-Media (Nahavand) ซึ่งเจ้าหน้าที่ Seleucid ในท้องถิ่นได้เขียนสำเนาจารึกลัทธิราชวงศ์ของผู้ปกครอง Seleucid อันทิโอคุสที่ 3 มหาราช (ร. 222–187 ก่อนคริสตกาล) ซึ่งพระองค์ทรงสร้างให้พระราชินีเลาดีซีที่ 3 มเหสีของพระองค์

Bisotun Hercules แกะสลักโดยประติมากรที่ไม่ได้รับการฝึกฝนอย่างเป็นทางการในรูปแบบประติมากรรมกรีก ตามคำบอกเล่าของนักประวัติศาสตร์สมัยใหม่ รอล์ฟ สตรูทมัน การออกแบบเป็นแบบอิหร่านมากกว่ากรีก ในศิลปะขนมผสมน้ำยา เฮราเคิ่ลไม่ค่อยเห็นการถือธนู อย่างไรก็ตาม ในหินโล่งอก เขากวัดแกว่งธนูที่คล้ายกับที่แสดงไว้ในจารึกเบฮิสตูน แม้ว่าฉายาของพระเจ้า ("kallinikos") เป็นเรื่องธรรมดามากในศาสนากรีก แต่ก็เหมาะสมกับเทพเจ้าอิหร่าน Wahrām (Avestan Vərəθraγna-) ซึ่ง Hercules หลอมรวมเข้าด้วยกัน รูปปั้น Hercules ที่ Bisotun น่าจะเป็นเครื่องยืนยันถึงการดูดซึมของเทพเจ้ากรีก Hercules กับพระเจ้า Wahrām ของอิหร่านในสมัย u200bu200bSeleucid; อย่างไรก็ตาม ไม่มีหลักฐานที่แน่ชัด

การบรรเทาทุกข์อาจเป็นส่วนหนึ่งของ naiskos (ศาลเจ้าเล็กๆ) ตามที่ระบุโดยส่วนที่เหลือของคอลัมน์อิออนขนาดเล็กที่อยู่ใกล้เคียง มีความสูงเท่ากัน (52 ซม.) กับวิหาร Athena Nike ในกรุงเอเธนส์

รุ่นอาราเมอิก "เบากว่าเล็กน้อย" กว่ารุ่นกรีกถูกแกะสลักไว้ด้านล่าง Canepa ตั้งข้อสังเกตว่าสิ่งนี้บ่งชี้ว่าผู้สนับสนุนจารึก "ตั้งใจที่จะระบุข้อความนี้ทั้งทางสายตาและทางภาษาภายในสำนวนของ Seleucid imperial epigraphy"

หัวของรูปปั้นถูกขโมยสองครั้ง แต่ถูกขโมยไป ฟื้นตัวในปี 2539 หัวปัจจุบันเป็นแบบจำลอง หัวหน้าคนเดิมถือครองโดยองค์กรมรดกวัฒนธรรม หัตถกรรม และการท่องเที่ยว