แซตเทิร์นสวาปามบุตรของตน (อังกฤษ: Saturn Devouring His Son; สเปน: Saturno devorando a su hijo) เป็นจิตรกรรมโดยศิลปินชาวสเปน ฟรังซิสโก โกยา ตามธรรมเนียมแล้ว ภาพนี้ถูกตีความว่าเป็นภาพของปรัมปรากรีกแสดงตอนที่ยักษ์โครนุส (หรือในปรัมปราโรมันเรียก แซตเทิร์น) กำลังกินลูกของตัวเองคนหนึ่ง ตามปรัมปราในตอนนี้เล่าว่า หลังแซตเทิร์นรับทราบคำพยากรณ์ของเกอาว่าตนจะถูกโค่นล้มโดยลูกคนหนึ่งของตนเอง แซตเทิร์นจึงกินลูกแต่ละคนตั้งแต่แรกเกิด ภาพเขียนนี้เป็นหนึ่งสิบสี่ ภาพดำ ที่โกยาเขียนขึ้นบนผนังของบ้านตนเองโดยตรงในปี 1820-1823 ต่อมาภาพเขียนนี้ได้ถูกเคลื่อนย้ายออกมาไว้บนผ้าใบหลังโกยาเสียชีวิต ปัจจุบันเป็นสมบัติของพิพิธภัณฑ์ปราโดในมาดริด

ภาพเขียนนี้เป็นหนึ่งในหกชิ้นงานที่โกยาสร้างขึ้นในห้องอาหาร กระนั้น โกยาไม่เคยตั้งชื่อชิ้นงานที่เขาวาดไว้ในบ้านตนเอง ชื่อชิ้นงานนี้ถูกตั้งขึ้นให้หลังโกยาเสียชีวิต การตีความภาพนี้เป็นการคาดเดาจากภาพเขียนเท่านั้น นักวิชาการที่ศึกษาเรื่องราวของโกยา เฟร็ด ลิตช์ (Fred Licht) ได้แสดงความไม่วางใจในชื่อของชิ้นงานที่ถูกตั้งให้หลังโกยาเสียชีวิต โดยระบุว่าชื่อนี้อาจ "ชักนำไปในทางที่ผิดอย่างมาก" เขาชี้ให้เห็นว่าประติมานวิทยาโดยธรรมเนียมที่เกี่ยวข้องกับแซตเทิร์น (เช่น เคียวยาว หรือ นาฬิกาทราย) ไม่มีปรากฏในภาพ และร่างของมนุษย์ตัวเล็กดูแล้วไม่ได้คล้ายกันกับเด็กทารก หรือไม่แม้แต่เหมือนกายวิภาคของมนุษย์ด้วยซ้ำ เขาระบุว่า "ต้องเข้าใจชื่อเหล่านี้เป็นแค่ส่วนเล็ก ๆ ของชิ้นงานเท่านั้น" เช่นเดียวกับชิ้นงานภาพเขียนดำอื่น ๆ ของโกยา คำอธิบายแทนที่ของลิตช์เสนอว่าภาพเขียนนี้เป็นการตีกลับกระแสการต่อต้านยิวที่แสดงภาพชาวยิวกินเด็ก (ซึ่งเป็นการอ้างถึงเหตุการณ์บลัดไลเบิล) เมื่อตีความเช่นนี้แล้ว มนุษย์ตัวใหญ่กว่าในภาพกลับเป็นตัวแทนของความหวาดกลัวต่อชาวยิวแสดงออกมาในรูปของความรุนแรงแท้จริงต่อพวกต้านยิว ดังที่ว่า "ความกระหายแบบสัตว์ป่าแท้จริงเกิดขึ้นมาจากความกระหายแบบสัตว์ป่าที่จินตนาการขึ้น" ("bestiality is born of imagined bestiality") กระนั้น เขายังเสริมต่อว่าการตีความนี้เป็นไปไม่ได้ที่จะยืนยัน และเช่นเดียวกันกับการตีความว่าเป็นแซตเทิร์น แสดงให้เห็นถึงความตั้งใจอันหลากหลายของโกยาในการจัดวางองค์ประกอบของภาพ