Harran (อาหรับ: حران, romanized: Ḥarrān) หรือที่เรียกว่า Carrhae (กรีก: Kάρραι, romanized: Kárrhai) เป็นเมืองและเขตชนบทของ จังหวัดชานลิอูร์ฟาทางตะวันออกเฉียงใต้ของตุรกี ห่างจากอูร์ฟาไปทางตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 40 กิโลเมตร (25 ไมล์) และห่างจากจุดผ่านแดนกับซีเรียที่อักซาคาเล 20 กิโลเมตร

ฮาร์รานก่อตั้งขึ้นในช่วงระหว่างศตวรรษที่ 25 และ 20 ก่อนคริสตกาล โดยเป็นอาณานิคมการค้าโดยพ่อค้าชาวซูเมเรียนจากเมืองเออร์ ในช่วงเริ่มต้นของประวัติศาสตร์ Harran ได้เติบโตอย่างรวดเร็วจนกลายเป็นศูนย์กลางทางวัฒนธรรม การค้า และศาสนาที่สำคัญของเมโสโปเตเมีย มันถูกทำให้เป็นเมืองที่มีอิทธิพลทางศาสนาและการเมืองผ่านการเชื่อมโยงกับบาปเทพจันทรา ผู้ปกครองชาวเมโสโปเตเมียที่มีชื่อเสียงหลายคนได้ปรึกษาและปรับปรุงวัดพระจันทร์ของ Ekhulkhul ในเมือง Harran Harran อยู่ภายใต้การปกครองของอัสซีเรียภายใต้ Adad-nirari I (r. 1305–1274 BC) และกลายเป็นเมืองหลวงของจังหวัดซึ่งมักมีความสำคัญเป็นอันดับสองรองจากอัสซีเรีย เมืองหลวงของ Assur เอง ระหว่างการล่มสลายของจักรวรรดิอัสซีเรีย ฮาร์รานเป็นเมืองหลวงสุดท้ายของจักรวรรดินีโอ-อัสซีเรียในเวลาสั้นๆ 612–609 ปีก่อนคริสตกาล

เมืองนี้ยังคงมีความโดดเด่นหลังจากการล่มสลายของอัสซีเรีย และมีอิทธิพลทางวัฒนธรรมต่างประเทศในระดับต่างๆ ในช่วงเวลานั้นภายใต้ Neo-Babylonian (609–539 BC), Achaemenid (539–330 BC), Macedonian (330–312 ปีก่อนคริสตกาล) และอาณาจักรซีลูซิด (312–132 ปีก่อนคริสตกาล) ในช่วงสมัยโบราณคลาสสิก Harran มักถูกโต้แย้งระหว่างจักรวรรดิโรมันและจักรวรรดิพาร์เธียน (ต่อมาคือ Sasanian) ใน 53 ปีก่อนคริสตกาล Harran เป็นที่ตั้งของ Battle of Carrhae ซึ่งเป็นหนึ่งในความพ่ายแพ้ทางทหารที่เลวร้ายที่สุดในประวัติศาสตร์โรมัน ลัทธิบาปแห่งดวงจันทร์ของ Harranian ได้รับการพิสูจน์แล้วว่ามีความทนทานและกินเวลานานในยุคกลาง ซึ่งเป็นที่รู้กันว่ามีอยู่ในช่วงปลายศตวรรษที่ 11 Harran ถูกจับโดยหัวหน้าศาสนาอิสลาม Rashidun ในปี 640 และยังคงเป็นเมืองที่สำคัญในยุคอิสลาม มันเจริญรุ่งเรืองในฐานะศูนย์กลางของวิทยาศาสตร์และการเรียนรู้ และเป็นที่ตั้งของมหาวิทยาลัยอิสลามแห่งแรก (มหาวิทยาลัย Harran) และมัสยิดที่เก่าแก่ที่สุดในอนาโตเลีย (มัสยิด Harran Grand) ฮาร์รานเป็นเมืองหลวงสองครั้งในยุคกลาง ครั้งแรกภายใต้การปกครองของหัวหน้าศาสนาอิสลามเมยยาด 744–750 และต่อมาภายใต้นูเมริดเอมิเรต 990–1081

เมืองนี้ถูกยึดครองโดยจักรวรรดิมองโกลในปี ค.ศ. 1260 แต่ส่วนใหญ่ถูกทำลายและถูกทิ้งร้างในปี 1271 แม้ว่าฮาร์รานจะถูกเก็บไว้เป็นฐานทัพทหารภายใต้ระบอบการปกครองในภายหลัง แต่ก็มีการใช้ส่วนใหญ่ในช่วงห้าศตวรรษที่ผ่านมา เป็นการตั้งถิ่นฐานชั่วคราวโดยสังคมเร่ร่อนในท้องถิ่น Harran ได้เปลี่ยนสถานะเป็นหมู่บ้านกึ่งถาวรในทศวรรษ 1840 แต่เพิ่งเติบโตเป็นเมืองถาวรผ่านความก้าวหน้าในการชลประทานและเกษตรกรรมในท้องถิ่น Harran เป็นเขตในตุรกีจนถึงปี 1946 หลังจากถูกลดระดับเป็นตำบลของเขตAkçakale ศ. 2530 กลับมาเป็นเขตอีกครั้ง ปัจจุบันนี้เป็นสถานที่ท่องเที่ยวที่สำคัญของท้องถิ่น เมืองนี้มีชื่อเสียงเป็นพิเศษสำหรับบ้านรังผึ้งที่มีเอกลักษณ์ ซึ่งชวนให้นึกถึงอาคารที่มีอยู่แล้วที่ Harran ในสมัยเมโสโปเตเมียโบราณ