อุทยานแห่งชาติไบรซ์แคนยอน () เป็นอุทยานแห่งชาติของอเมริกาที่ตั้งอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของยูทาห์ ลักษณะสำคัญของอุทยานคือ Bryce Canyon ซึ่งถึงแม้จะชื่อก็ไม่ใช่หุบเขา แต่เป็นการรวมตัวของอัฒจันทร์ธรรมชาติขนาดยักษ์ที่อยู่ทางฝั่งตะวันออกของที่ราบสูงพอนซอกันต์ ไบรซ์มีความโดดเด่นเนื่องจากโครงสร้างทางธรณีวิทยาที่เรียกว่า hoodoos ซึ่งเกิดจากสภาพดินฟ้าอากาศที่เย็นจัดและการพังทลายของลำธารในแม่น้ำและหินตะกอนที่ก้นทะเลสาบ หินสีแดง สีส้ม และสีขาว ให้ทัศนียภาพอันงดงามสำหรับผู้มาเยือนอุทยาน อุทยานแห่งชาติ Bryce Canyon มีขนาดเล็กกว่ามากและตั้งอยู่ที่ระดับความสูงที่สูงกว่าอุทยานแห่งชาติ Zion ในบริเวณใกล้เคียง ขอบล้อที่ Bryce มีตั้งแต่ 8,000 ถึง 9,000 ฟุต (2,400 ถึง 2,700 ม.)

พื้นที่ Bryce Canyon ได้รับการตั้งรกรากโดยผู้บุกเบิกมอร์มอนในยุค 1850 และได้รับการตั้งชื่อตาม Ebenezer Bryce ซึ่งตั้งรกรากอยู่ในพื้นที่ในปี 1874 บริเวณรอบ Bryce Canyon เดิมถูกกำหนดให้เป็นอนุสรณ์สถานแห่งชาติโดยประธานาธิบดี Warren G ฮาร์ดิงในปี 1923 และถูกกำหนดให้เป็นอุทยานแห่งชาติใหม่โดยสภาคองเกรสในปี 1928 อุทยานครอบคลุมพื้นที่ 35,835 เอเคอร์ (55.992 ตารางไมล์; 14,502 เฮกเตอร์; 145.02 กม.²) และได้รับผู้เข้าชมน้อยกว่าอุทยานแห่งชาติ Zion อย่างมาก ( เกือบ 4.3 ล้านในปี 2559) หรืออุทยานแห่งชาติแกรนด์แคนยอน (เกือบ 6 ล้านในปี 2559) ส่วนใหญ่มาจากพื้นที่ห่างไกลของไบรซ์ ในปี 2018 ไบรซ์แคนยอนได้รับผู้เข้าชมสถานที่พักผ่อนหย่อนใจ 2,679,478 คน ซึ่งเพิ่มขึ้นจากปีก่อนหน้า 107,794 คน